Bir Gün Susmayı Öğrendim|Masal Ve Hikaye Özetleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Bir gün susmayı öğrendim
Oyle bir sustum ki belki sonsuza kadar
susacaktim Cunku susmak benim küçücük
dunyamda babamla kurdugum iletisim
tarziydi
Babam aksamlari eve yorgun donerdi Ben
butun gun evde sıkılır, onun
gelisini iple cekerdim Daha o kapidan girer
girmez boynuna atilir onunla
oynamak isterdim Babam sarilir, oper sonra da,
hadi odana git, derdi
Yemek hazirlaninca annem cagirir bu defa masada bir
araya gelirdik babamla
Onlar annemle konusurken ben araya girer,
sesimi duyuramayinca da bagirirdim Babam sinirlenir,
'Butun gun insanlara
kafa patlatmaktan bunaldim, birde sen kafami
utuleme!' derdi Annem de 'Butun
gun zaten seninle ugrastim, bir
cift laf da mi konusturtmayacaksin
babanla?' diye cikisir, beni odama
gonderirdi
Caresiz bir sekilde
boynumu buker odama yani hapishaneme dogru yol
alirdim Babam arkamdan,
'Bizim bir odamiz bile yoktu, her seye sahip,
hâlâ ne istiyor anlamadim'
diye bagirmaya devam ederdi 'Keske benim de
bir odam olmasaydi, keske bizim
de evimiz bir odali olsaydi da hep
birlikte otursaydik' derdim icimden; ama
yuksek sesle soylemeye cesaret
edemezdim
Yemekten sonra babam
kanepeye uzanir, eline kumandayi alir, televizyon
seyrederdi Beni yanina
cagirir biraz severdi Onun izleyecegi onemli
birsey varsa beni adeta
yerimden bile kipirdatmazdi Azicik hareket edip
kosup oynamaya calissam oda
hapsim yeniden baslardi
Bir gun anladim ki susunca babamla daha iyi
anlasiyoruz Bu defa susarak
yapabilecegim oyunlar gelistirmeye basladim
Once resim yaparak basladim ise
Babam cizdigim resimleri cok
begeniyor; 'Bak, boyle uslu uslu oyna iste'
diyordu Babam bazen goz ucuyla
bakiyor, resimle ilgili bir sey sorsam
afalliyordu Ama bana kizarak beni
artik odama gondermiyordu 'Son
gunlerde ne de akillandi benim oglum' diye
komsulara anlatiyordu annem
halimi
Resimlerim arttikca ortalik
dagilmaya basladi Annem 'Odani topla!'diye
odama kapattiginda ise nereden
baslayacagimi bilemiyordum
Ben bunlarla ugrasirken zaman geciyor; ama
odami toparlamayi
beceremiyordum Annem odama gelip 'Bak sana
resim yapmayi yasaklayacagim' dedi bir gun
Susuyor olmami usluluk olarak
degerlendiren ailem resim yapmayi da elimden
alirsa ben ne
yapacaktim?
Bu dusuncelerle bir aile tablosu yaptim
Babam eve gelince
uygun zamani kolladim
Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya gecildi
Babam oturur oturmaz
cizdigim resmi getirdim
Babam bakti Him, dedi
'Cok guzel olmus Bu adam benim herhalde' dedi
Ben 'Hayir o adam degil,
bu cocuk sensin'dedim
O 'Hayir, bu adam benim, bu cocuk sensin, bu
kucuk kiz da arkadasin'dedi
Ben yine 'Hayir, o buyuk adam benim, bu
kucuk adam sensin, bu kucuk kiz da
annem' dedim
Babam benimle
ugrasmaktan vazgecip:
'Peki neden bizi kucuk cizdin?' dedi
Heyecanla basladim anlatmaya
Ben buyuyup adam olacagim İs bulup calisacagim
Siz yaslanip kuculeceksiniz Beliniz bukulecek,
komsumuz Ahmet amca ile
Ayse teyze gibi kucucuk kalacaksiniz Ben isten
geldigimde yorgun olacagim
Siz benimle konusmaya calistiginizda isyerinde
kafam sismis olacagindan
sizi duymayacagim bile Siz benimle bir seyler
paylasmak istediginizde 'Hadi
odaniza cekilin de kafa dinleyeyim'
diyecegim Ve bir de bagiracagim 'Her
seylerini aliyorum Sicacik odalari
da var, daha ne istiyorlar'
diye
Annemle babamin gozleri fal tasi gibi
acilmisti
Duyduklarina inanamiyorlardi
Bana sarilip beni oyle
icten bir oksayislari vardi ki sonsuza kadar
konussam hic bikmadan
dinleyecekler gibiydi

Farkinda' Olmali İnsan Kendisinin,
Hayatin Olaylarin, Gidisatin Farkinda
Olmali

Omur Dedigin Uc Gundur,

Dun Geldi Gecti

Yarin Mechuldur,

O Halde Omur Dedigin Bir Gundur,

O Da Bugundur

10-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Gün Susmayı Öğrendim\|Masal Ve Hikaye Özetleri Bir gün susmayı öğrendim Oyle bir sustum ki belki sonsuza kadar susacaktim Cunku susmak benim küçücük dunyamda babamla kurdugum iletisim tarziydi Babam aksamlari eve yorgun donerdi Ben butun gun evde sıkılır, onun gelisini iple cekerdim Daha o kapidan girer girmez boynuna atilir onunla oynamak isterdim Babam sarilir, oper sonra da, hadi odana git, derdi Yemek hazirlaninca annem cagirir bu defa masada bir araya gelirdik babamla Onlar annemle konusurken ben araya girer, sesimi duyuramayinca da bagirirdim Babam sinirlenir, 'Butun gun insanlara kafa patlatmaktan bunaldim, birde sen kafami utuleme!' derdi Annem de 'Butun gun zaten seninle ugrastim, bir cift laf da mi konusturtmayacaksin babanla?' diye cikisir, beni odama gonderirdi Caresiz bir sekilde boynumu buker odama yani hapishaneme dogru yol alirdim Babam arkamdan, 'Bizim bir odamiz bile yoktu, her seye sahip, hâlâ ne istiyor anlamadim' diye bagirmaya devam ederdi 'Keske benim de bir odam olmasaydi, keske bizim de evimiz bir odali olsaydi da hep birlikte otursaydik' derdim icimden; ama yuksek sesle soylemeye cesaret edemezdim Yemekten sonra babam kanepeye uzanir, eline kumandayi alir, televizyon seyrederdi Beni yanina cagirir biraz severdi Onun izleyecegi onemli birsey varsa beni adeta yerimden bile kipirdatmazdi Azicik hareket edip kosup oynamaya calissam oda hapsim yeniden baslardi Bir gun anladim ki susunca babamla daha iyi anlasiyoruz Bu defa susarak yapabilecegim oyunlar gelistirmeye basladim Once resim yaparak basladim ise Babam cizdigim resimleri cok begeniyor; 'Bak, boyle uslu uslu oyna iste' diyordu Babam bazen goz ucuyla bakiyor, resimle ilgili bir sey sorsam afalliyordu Ama bana kizarak beni artik odama gondermiyordu 'Son gunlerde ne de akillandi benim oglum' diye komsulara anlatiyordu annem halimi Resimlerim arttikca ortalik dagilmaya basladi Annem 'Odani topla!'diye odama kapattiginda ise nereden baslayacagimi bilemiyordum Ben bunlarla ugrasirken zaman geciyor; ama odami toparlamayi beceremiyordum Annem odama gelip 'Bak sana resim yapmayi yasaklayacagim' dedi bir gun Susuyor olmami usluluk olarak degerlendiren ailem resim yapmayi da elimden alirsa ben ne yapacaktim? Bu dusuncelerle bir aile tablosu yaptim Babam eve gelince uygun zamani kolladim Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya gecildi Babam oturur oturmaz cizdigim resmi getirdim Babam bakti Him, dedi 'Cok guzel olmus Bu adam benim herhalde' dedi Ben 'Hayir o adam degil, bu cocuk sensin'dedim O 'Hayir, bu adam benim, bu cocuk sensin, bu kucuk kiz da arkadasin'dedi Ben yine 'Hayir, o buyuk adam benim, bu kucuk adam sensin, bu kucuk kiz da annem' dedim Babam benimle ugrasmaktan vazgecip: 'Peki neden bizi kucuk cizdin?' dedi Heyecanla basladim anlatmaya Ben buyuyup adam olacagim İs bulup calisacagim Siz yaslanip kuculeceksiniz Beliniz bukulecek, komsumuz Ahmet amca ile Ayse teyze gibi kucucuk kalacaksiniz Ben isten geldigimde yorgun olacagim Siz benimle konusmaya calistiginizda isyerinde kafam sismis olacagindan sizi duymayacagim bile Siz benimle bir seyler paylasmak istediginizde 'Hadi odaniza cekilin de kafa dinleyeyim' diyecegim Ve bir de bagiracagim 'Her seylerini aliyorum Sicacik odalari da var, daha ne istiyorlar' diye Annemle babamin gozleri fal tasi gibi acilmisti Duyduklarina inanamiyorlardi Bana sarilip beni oyle icten bir oksayislari vardi ki sonsuza kadar konussam hic bikmadan dinleyecekler gibiydi Farkinda' Olmali İnsan Kendisinin, Hayatin Olaylarin, Gidisatin Farkinda Olmali Omur Dedigin Uc Gundur, Dun Geldi Gecti Yarin Mechuldur, O Halde Omur Dedigin Bir Gundur, O Da Bugundur