Geri Git   ForumSinsi - 2006 Yılından Beri > Sinsi Eğlence > Bir Tutam Hikaye

Yeni Konu Gönder Yanıtla
 
Konu Araçları
aşkı|masal, hikaye, körlerin, okuma, özetleri

Körlerin Okuma Aşkı|Masal Ve Hikaye Özetleri

Eski 10-24-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Körlerin Okuma Aşkı|Masal Ve Hikaye Özetleri




KÖRLERİN OKUMA AŞKI
Evden acele ile çıkmıştım Koşar adımlarla metroya doğru ilerlerken bir yandan öğrencilere vereceğim dersin planını yapıyor, bir yandan da çiseleyen yağmurda ıslanmamaya çalışıyordumYürüyen merdivenlerle metro istasyonuna indim Trenin gelmesine iki üç dakika vardı Bu treni kaçırırsam, on dakika daha beklemem gerekecekti ve dersime geç kalacaktımAdımlarımı sıklaştırmaya, neredeyse koşmaya başladım Elimde çanta olmasa, belki de koşacaktım
Metroda benimle aynı yönde ilerleyen birisinin elindeki uzunca değnekten çıkan, "tak, tak, tak" sesleri, telaşımı ve kafamdaki düşünceleri birden unutturdu Belli ki, onun da acelesi vardı Sırtındaki büyükçe çantası ve elindeki değneği ile, neredeyse benim kadar hızlı adımlarla ilerliyordu Biraz dikkatlice bakınca bu kişinin bir bayan ve aynı zamanda 'görme özürlü' olduğunu anladım Kendi kendime, "Acaba onun telaşı neden?" diye sordum Belki de dünyayı hiç görmemiştiÖzürlü haliyle tek başına ilerlese de;tavırları ve yürüyüş şekli ona, kendisine çok güvenen bir insan görünümü veriyordu
Acaba acele bir işi mi vardı? Bir anlık her şeyi unuttum Sanki her şey ağır çekimdeymiş gibi hareket etmeye başladı Onun, değneğiyle sağını solunu kontrol ederek önüne çıkabilecek engelleri anlaması, kendine yol açması, belki de yaşama azminin bir göstergesi idi Merdivenlere yaklaştığımızı hissettim "Acaba merdivenlerden inerken kendisine yardım etsem mi?" diye düşünürken, o merdivenlerden inmeye başladı Sanki dünya dümdüz olmuş, karşısında hiçbir engel kalmamış gibi merdivenlerin sonuna geldi
Acaba, değneğinin ucunda onu yönlendiren bir şey mi vardı, ya da bu bayan bir şaka mı yapıyordu? Kafamdaki düşünceleri toparlamaya çalışırken, metronun durağa geldiğini fark ettim Merakım beni bu bayanın yanına çekti ve onunla aynı kompartımana bindim Oturduğu koltuğa iyice yerleştikten sonra, değneğini katlayıp hızlı bir şekilde çantasının ön bölmesine koydu Çantasının başka bir bölmesini açarak, büyükçe bir şeyi çıkarmaya çalıştı Acaba bir walkman veya yiyecek-içecek gibi bir şey mi çıkaracak diye düşünürken, kalbimden de acıma duygularının yükseldiğim hissettim
Belki de dünyayı görmeyi ne kadar çok istiyordu; ağaçlar, evler, araçlar, insanlar ve gözler görecek o kadar çok şey vardı ki! O an için kendimi çok ayrıcalıklı hissettim Göz, dünyaya açılan bir pencereydi ve ben onların kıymetini fazla bilmiyordum Ama ne kadar çok şey ifade ettiklerini o bana anlatıyordu
Bayanın, çantasından çıkardığı kalınca, kitap türü bir şeyin gözüme ilişmesiyle bu düşüncelerimden sıyrıldımAcaba o çıkardığı bir katalog muydu diyecektim ki, onun görme özürlü olduğu aklıma geldi Derken sayfaları karıştırıp, parmaklarının uçlarıyla yoklayarak bir yerde durdu
Herhalde aradığı sayfayı bulmuştu Hemen sağ elinin işaret ve orta parmaklarını kabarık işaretler üzerinde gezdirmeye başladı Kitap okuyordu Fakat o görmüyordu ki Birkaç saniye daldım Kitap okumak yalnızca görenlere has bir şey değil miydi? Anladım Artık o gözleriyle değil; kalbiyle,duygularıyla, ruhuyla okuyordu Ve kendimden utandım
Aylardır çantamda taşıdığım ve üç beş sayfanın dışında pek okumadığım kitap geldi aklıma; ve yıllarca hiç kitap okumayanlar Keşke onlar da, insanı düşündüren, hatta utandıran şu görüntüye şahit olsalardı Dünyada milyonlarca insan var Ama okumak Neden ben
Aniden kesik kesik düşüncelerimden sıyrıldım Bir sayfayı okuyup bitirmiş ve diğer bir sayfaya geçmişti Parmaklarını kabarık işaretler üzerinde ustaca gezdirmesinden, bu işe yatkın birisi olduğu anlaşılıyordu Demek ki iyi bir okuyucu idi Ama ne okuyabilirdi ki? Binlerce kitap, dergi ve gazetenin, görme özürlü olanlar için günlük, haftalık olarak hazırlanması belki de mümkün değildi
Anonsun uyarısıyla, ineceğim durağa geldiğimi anladım Daha dört dakika geçmişti; ve bu kadarcık kısa bir sürede dahi kitap okumak çok önemliydi Bana bu dersi veren görme özürlü o kadın da kitabını çantasına koymaya ve durakta inmeye hazırlanıyordu
Az sonra tren durdu Önce onun inmesini bekledim Değneği ile onca insanın arasından "tak tak tak" sesleriyle ilerliyordu Arkasından birkaç saniye baktım ve sanki değnekten çıkan o tak tak'lar beynimde, oku okuoku oku ve şükret diye yankılanıyordu



Alıntı Yaparak Cevapla
 
Üye olmanıza kesinlikle gerek yok !

Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.

Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.

IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.

« Önceki Konu   |   Sonraki Konu »


forumsinsi.com
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
ForumSinsi.com hakkında yapılacak tüm şikayetlerde ilgili adresimizle iletişime geçilmesi halinde kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde en geç 1 (Bir) Hafta içerisinde gereken işlemler yapılacaktır. İletişime geçmek için buraya tıklayınız.