Mecnun'un Leyla'ya Olan Sevgisine Dair-Sadi Şirazi

Birisi Mecnun’a dedi ki:
Ey iyi huylu, irfan sahibi Mecnun! Neden artık Leyla’nın obasına gelmiyorsun? Artık sende Leyla’ya karşı olan aşkından eser kalmadı mı yoksa! Fikrin değişti mi? Leyla’ya isteğin mi kalmadı?



Mecnun bu sözleri işitince ağlayarak dedi ki:
Efendi! Benimle uğraşma Benim derdim bana yeter Bir de sen yarama tuz ekme Birçok defa ayrılık zaruri olur Ayrılığa katlanmak ve sabırlı olmak aşkın azaldığına, sevdanın geçtiğine delalet etmez ki…

Adam bu sefer de:
Ey vefalı ve temiz ahlaklı Mecnun! Ben Leyla’nın bulunduğu taraflara gidiyorum Bir haber göndereceksen söyle de ben söyleyeyim
Mecnun ona şu cevabi vermiş:
Leyla’nın yanında benden bahsetme ve benim adımı anma Onun bulunduğu yerde benim bahis konusu olmam manasız olur Çünkü ben onun varlığı ile varım Ondan ayrı benim bir varlığım yoktur


Kaynak: Bostan ve Gülistan, Sadi Şirazi (Çev: Yakup Kenan Necefzade), Bedir Yayınları, İstanbul 2004