Yükselt Sevginin Meşalesini/Poyraz Vurgun

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Nasılda esiyor bahar yelleri

Neler getiriyor uzaklardan? Tomurcuklar patladı haberin var mı? Baktın mı hiç yakından? Dokundun mu? Dayanıp bir ağaca, koyup elini gövdesine hissettin mi? Duydun mu yeniden canlanışını doğanın? Kuytularda kekikler yeni doğmuş bebektir şimdi ve dereler mırıldanıyor yüksek karlı dağların aşk türküsünü

Şimdi sen yürürken kafanda hayatın bin bir türlü derdi-yüküyle bükme öyle başını, çıkartma kamburunu ne olur

Bakma öyle ayak uçlarına herşey bitmiş gibi

Belki de düşündüğün gibi ters gitmeyecek, haydi kaldır başını, haydi bırak endişelenmeyi de YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ!

Yalnızlığını hissediyorum, tam da baharın bu ılık esintileri içinde elele geçerken önünden aşıklar

Hep koşullu aşklara dayanmış tecrübelerin, bitmiş ilişkilerin mi acıyor şimdi içinde? Duyumsuyorum yüreğinin tenden öte bir aşka olan özlemini

Hatıraların canlanırken ruhun kaçıyor acısından geçmişin

Ya da belki

birlikteyken, onunlayken dahi yalnız hissedişin kendini

ruhunu anlamayan bir sevgili hiç olmasa daha iyiydi belki

Acırken şimdi için, tam da bu zamanda bütün hatıraların içinden fışkırıp gelsin, ayakta kalmanın gururu ile kalkıp dans et ulu orta, haydi YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ!

İşler ters gidiyor bazen evet

Kayıplar veriyoruz sevgili

Tutunduğumuz şeyler bir bir kayıyor elimizden

Eşler gidiyor, işler gidiyor, para gidiyor, sağlık gidiyor ve ulu orta burdayız işte

Eriyen sabundur hayat, bitecek elbet

Ama giderken, bir bir kaybolurken sahip olduklarımız, geriye adam olmuş bir biz kalıyoruz

Biliyorsun işte, tutunacak bir tek şey var, o da kendinsin

Bak ne kadar hayırlı bir şey bu, artık bilmişken tutunacak hiç bir şeyin olmadığını, bulmuşken kendini bütün kuvvetinle, sarılabileceğin bir tek kendin olduğunu anladığında uyanıveriyorsun

Farkındalığının kutsallığına sıkıca sarılarak YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ!

Şimdi salya sümük içinde, bir simite hasret çocuklar var yurdumda

Ve Afrika'da kocaman başları, şiş karınlarıyla mama bulamayan bebeler

Evsiz barksız kalmışlar karda kıyamette, sana ne oluyor, hiç değilse başında bir çatı, altında yatak var

Ve vururken dalgalar çekik gözlü
kardeşlerini, ve deprem canlı canlı gömerken aile fertlerini toprağa, ve savaş cığlıklarıyla yükselirken dualitenin azgın sesi, biraz daha, biraz daha YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ!

Sen umudusun dünya ananın, güneşin, ayın, evrenin

Bütün duygu
ve hislerinle neyi seçersen o olacak

Kıyametse kıyamet, barışsa barış,
dramsa dram

Mutluluksa mutluluk

Senin ellerinde bahar yelleri, senin
iradende oynayacak çocuklar, senin yüreğinde gün ve gece

Tek bir yürek tek bir canız, ne eksik ne fazla ne de azız

Asya'da atar bir yanımız ana toprağı

bir yanımız Afrika beşiği insanlığımızın, sarıya çalar kimimiz; kuzenindir Avrupa

Amerika öte taraf, hepsi hısım akraba

Dik tut başını, sağlam bas ayaklarını yere

Şimdi tam zamanıdır:

YÜKSELTELİM SEVGİNİN MEŞALESİNİ!

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yükselt Sevginin Meşalesini/Poyraz Vurgun Nasılda esiyor bahar yelleri Neler getiriyor uzaklardan? Tomurcuklar patladı haberin var mı? Baktın mı hiç yakından? Dokundun mu? Dayanıp bir ağaca, koyup elini gövdesine hissettin mi? Duydun mu yeniden canlanışını doğanın? Kuytularda kekikler yeni doğmuş bebektir şimdi ve dereler mırıldanıyor yüksek karlı dağların aşk türküsünü Şimdi sen yürürken kafanda hayatın bin bir türlü derdi-yüküyle bükme öyle başını, çıkartma kamburunu ne olur Bakma öyle ayak uçlarına herşey bitmiş gibi Belki de düşündüğün gibi ters gitmeyecek, haydi kaldır başını, haydi bırak endişelenmeyi de YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ! Yalnızlığını hissediyorum, tam da baharın bu ılık esintileri içinde elele geçerken önünden aşıklar Hep koşullu aşklara dayanmış tecrübelerin, bitmiş ilişkilerin mi acıyor şimdi içinde? Duyumsuyorum yüreğinin tenden öte bir aşka olan özlemini Hatıraların canlanırken ruhun kaçıyor acısından geçmişin Ya da belki birlikteyken, onunlayken dahi yalnız hissedişin kendini ruhunu anlamayan bir sevgili hiç olmasa daha iyiydi belki Acırken şimdi için, tam da bu zamanda bütün hatıraların içinden fışkırıp gelsin, ayakta kalmanın gururu ile kalkıp dans et ulu orta, haydi YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ! İşler ters gidiyor bazen evet Kayıplar veriyoruz sevgili Tutunduğumuz şeyler bir bir kayıyor elimizden Eşler gidiyor, işler gidiyor, para gidiyor, sağlık gidiyor ve ulu orta burdayız işte Eriyen sabundur hayat, bitecek elbet Ama giderken, bir bir kaybolurken sahip olduklarımız, geriye adam olmuş bir biz kalıyoruz Biliyorsun işte, tutunacak bir tek şey var, o da kendinsin Bak ne kadar hayırlı bir şey bu, artık bilmişken tutunacak hiç bir şeyin olmadığını, bulmuşken kendini bütün kuvvetinle, sarılabileceğin bir tek kendin olduğunu anladığında uyanıveriyorsun Farkındalığının kutsallığına sıkıca sarılarak YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ! Şimdi salya sümük içinde, bir simite hasret çocuklar var yurdumda Ve Afrika'da kocaman başları, şiş karınlarıyla mama bulamayan bebeler Evsiz barksız kalmışlar karda kıyamette, sana ne oluyor, hiç değilse başında bir çatı, altında yatak var Ve vururken dalgalar çekik gözlü kardeşlerini, ve deprem canlı canlı gömerken aile fertlerini toprağa, ve savaş cığlıklarıyla yükselirken dualitenin azgın sesi, biraz daha, biraz daha YÜKSELT SEVGİNİN MEŞALESİNİ! Sen umudusun dünya ananın, güneşin, ayın, evrenin Bütün duygu ve hislerinle neyi seçersen o olacak Kıyametse kıyamet, barışsa barış, dramsa dram Mutluluksa mutluluk Senin ellerinde bahar yelleri, senin iradende oynayacak çocuklar, senin yüreğinde gün ve gece Tek bir yürek tek bir canız, ne eksik ne fazla ne de azız Asya'da atar bir yanımız ana toprağı bir yanımız Afrika beşiği insanlığımızın, sarıya çalar kimimiz; kuzenindir Avrupa Amerika öte taraf, hepsi hısım akraba Dik tut başını, sağlam bas ayaklarını yere Şimdi tam zamanıdır: YÜKSELTELİM SEVGİNİN MEŞALESİNİ!