![]() |
Ben Kimin Eksiğiyim |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Ben Kimin EksiğiyimBEN KİMİN EKSİĞİYİM Alfabeme aykırı harflerden kurulu bir kentte Unutturdular bana adını, Yaşamaya çalıştım yaşam düşmüşken gözümden … Kendi yazdığım senaryolarda intihar ettim ben'i, Sen'e varmak adına … Ellerine kan bulaşmış çocukluğun indi kıyılarıma, Ve kan tadında sular içti Gözlerimdeki intiharlara tanıklık eden bulanık mavisinden ; Denizimin … Sessizliğine seslendim kendi sesinle, Gecenin aydınlık yüzü vurdu yüreğime en karanlık cümlelerimi giyindi şiirsel yok oluşum … Odamın rutubet kokan duvarlarına karaladığım şiirlerde Aradım yüzünün mavi yarısını ; bulamadım … Yüzüme çoğul bir hüsran çöktü ; Eski bir hüzünden bozma … Gece yine karanlık yüzünü gösterdi Karanlıklar içime battı, alışkındım nasılsa içimdeki gündüzleri infaza ![]() ![]() ![]() Gündüzü hiç bu kadar özlememiştim, dedim kendime ; kendi gülüşünü unutmuş bir şairin sesiyle ![]() ![]() ![]() Sonra, Sesinden eksilmiş bir hüzün kıvrıldı omuz başıma, En aydınlık gülüşümü çıkardım ceplerimden En karanlık yanım sustu Susadım sana … Yüzümdeki yitik tebessümleri arayışın ıslak dudaklarınla Böyle başlamıştı zaten ![]() ![]() ![]() kim bilir kaçıncı akşamdı bu Uykularımda beni uzaklara sürükleyen … Karadeniz'in hırçınlığını aldım Güncemin sol yanına … Sol yanına susturdum Yüzümün aynalara küskün yanını … Geceye akdeniz bakan gözlerinde Mavi düşlere karanlık bakışlarda hoşça kal diyen Yaşam eksiği gözlerim, Eski bir melodiyi sayıklar gibiydi yine … Karadeniz ağlarken benim en iç yanım, Maviyi unutmuş akdenizdi sanki senin çocuk sesin … Keşke diye başlayan cümlelerimin sonrasını Üç noktalara sattım hep, Şehrin dar sokaklarında yürürken umarsız duruşumla ben, hüznümü parçalattım Sesinin değdiği her yere… Kendime bile yabancıyken sesim, kim bilir sende ne tufanlar koparmıştı ; Unutulmak üzere, ömrüne yazılmış bir şiirin yankısında… Sensiz kaldığım anlarda öğrenmiştim aşkımı dizelere dökmeyi, Ve yağmurlu havalarda penceremin buğulu camına ismini kazımayı ![]() ![]() ![]() Uzaklarda bir yerdeydi kalbimin yarısı, İliklerimde hissediyordum ömrüme milat o sıcak nefesini… Bizce aşk uzaktan da olsa Yüreğin derinliklerinde taşıyabilmekti birini, biliyorduk ![]() ![]() ![]() Beyazın masumiyeti sürekli yenik düşüyordu Gece yüklü siyahın matemine … Ceplerimde bedenine gitme bakan cümleler sıralanıyordu Sense en uzun sus larına yatırıyordun kulaklarımı … Geceydi ve bundan iyisi olamazdı Suslardan şiirler kusmak için ![]() ![]() Sessiz gecede Hayalin gerçekle buluştuğu yerde gözler konuşuyordu Yavaşça inceden … Teksir kağıtlarının gri yalnızlığında Sayfalar eksilten ellerime Boşluklar saldırıyordu, Ve ben ne zaman elime alsam kalemimi Kırmızı bir kin boşalıyordu sayfalara Mürekkebim siyahken ![]() ![]() Ve unutulması gereken eski şiirlerimden Kaçırıp eksik cümleleri Sayfalarımdaki devşirme bir şiirin son hecesine Susuyordum sen yanımı ; Şiir tadında … Yine bir trajedinin başrolündeydim ; Istırap akşamlarının vazgeçilmeziydim … Geceler karanlıktı, karanlıktandı ; Geceler ki bir aşk şiirinin duygusallığıydı sanki … son bulurken bugün'ün düşleri, Gecenin karanlığında buğulu pencerene baktım Kalbimdeki eksiklik o buğulu camın arkasındaydı biliyordum, Ben sana fazlaydım, fazlandım senin … Giderken alıp götürmüştün çünkü ömrümün kalan yarısını, Ben şimdi kimin eksiğiydim peki, Senin mi kendimin mi …? Orhan Karın |
![]() |
![]() |
![]() |
Ben Kimin Eksiğiyim |
![]() |
![]() |
#2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Ben Kimin Eksiğiyimyaninda olamamk elini tutamamak sana dokunamamk gozlerine bakamamak ne kadar ne kadar da zormus senden uzakta olmak sadece sesinle yetinmek mesajlarda ozlemlerimi dile getirmek ne kadar ne kadar da zormus hasretinle yanmak gelecegin gunu hayal ederek uykuya dalmak ruyalarda bulusmak ne kadar da zormus her telefon caldginda acaba o mu heyecanlanmak seni surekli dusunmek hayal etmek seni ozlemek ne kadar ne kadarda zormus be assskim |
![]() |
![]() |
|