Olmayana..

Elçiler birikmiş kapılara
Yokluğuna bakıyor yok oluşumda
Kelimeler biriktirdim yokluğuna ortak olsun diye…

Hasret sevgiliye buluşma ümidi ile çekilen sancıysa beni için için ağlatan sızının tarifi var mı ceplerinizde Ümitsizliğin ümidini gütmekmi deniliyor adına, gelmeyen sevgilinin hiç gelmediği yolları beklemenin tarifi varmı elinizde

Var olmayan sevgiliye yazdığım mektuplarım yalancılığımın ortak öznesi ve sana olan cümlelerim kafiyelerimin oyunu olsun bu gece…

Gelmeyen sevgiliye…
Olmayan sabaha…
Doğmayan güne…
Aslında hiç olmayan birine…

Karaladığım ömür sayfaları ve içime sakladığım isminin asılsız kimlikleri…

Uydurulmuş sahte gülüşler…

Olmayan biri için oynadığım çocuksu oyunlar manasızca dinlediğim hasret türküleri ve ümitsizce adına yaktığım ağıtlar… Sevgili söyle sen hangi suretinle girdin hayalime…

Aklımı benden edipte beni hasret dumanlarında zehirledin…

Söyle hangi derdin pençesine sürükledin beni, gelmeyeceğin ve aslında hiç gelmediğin yollarının nöbetçisi ettin gözlerimi… Rüzgarın uğultusunda mı sızdın aklıma, kuş cıvıltılarında mı gizledin benliğini

Nasıl inandırdın beni kendine de kendime bile inanmayan biri haline geldim…

Madem hiç yoktun ve yazdığım aşk şiirlerinin sahibi sen değildin

Söyle ben neden bu hale geldim…

Su-r’una üflenmiş mahşer yeri kalemim, kıyameti kopmuş cümlelerim ve ölümlü aşklar mezarlığı yüreğim…

Hangi ebed de çıkacaksın karşıma, hangi cemalinle bakacaksın gözlerime ve hangi aşk kelamıyla sesleneceksin bana…

Toprağa…
Suya…
Ve havaya…

Ne zaman cemre olup düşeceksin alnıma, şakağımın tam ortasına…

-alıntı-