10-21-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Birde Sen, Sen Ve Sen
Radyoda yine hüzünlü şarkilar, aklimda sen Her gördügüm bakişta yine sen Sen her yerdeyken ben hep yokum Yokluk  Içine düştügüm girdabin adi bu olmali  Yuvarlaniyorum  Diplere dogru baş döndürücü bir hizla Bir sözde yine sen çikiveriyorsun karşima Günümün içinde sen, yatagimda yapayalnizim ben 
Yine terk edildim! Bir hayaletle başa çikamayacagini düşündü o da  Her ilişkimde sen varsin; sana dokunuyorum ama ten başkasinin Sonunda dayanamiyorlar aldatilmaya Hep bir şey eksik diyorlar Biliyorum onlari üzüyorum ama içimde hep sen
Sabah uyandığımda ilk aklıma gelen sen Zamanla geçer, alışırsın derler ya hani, ne zaman dolacak o süre, ne kadar zaman kaldı alışmama? Alışamıyorum işte! Hayaletin ve ben her ilişkimde seni aldatıyorum
Büyük sözler edenlere inanmamak lazım Sen bile hayaletinle bıraktıysan beni kimsenin aşkı gerçek değil!
Her seviştigimde aslinda seni seviyorum O kadar içten ki! Hep içte! Zaten ne oluyorsa içte oluyor derviş misali  Derdim sen, dermanim sen! Sen var ya sen Işte böyle, hep sen!
Sen sen diye diye parçaladım kendimi zamanla Bu sefer her bir parçam “sen” dedi Her bölünmemde bir sen çıktı ve yeni bir hayalet Dünya gerçek mi yalan mı bilemez oldum zamanla!
Elini tutup vitrinlere baktığım sen  nerede? Yanımda biri var ama el onun eli değil sanki Öyle sıcak, öyle sakincil, öyle içten  Kimim ki ben?
Hep sen işte aşkim hep sen  Elimde, dilimde, aklimda, gönlümde  Bide sen Sen ve sen O kadar!
“ayrılıktan zor belleme ölümü” diyen ozan misali ölsem de sanki bitmeyecek bu özlem! Hep sen Telefondaki her ses sanki sen!
Her gün ararsın diye beklerken ben gerçeği kabul etmem aslında Seni sevdiğim gibi başkasını da sevemem ki (!) sileyim seni bir kalemde!
Hayattaki üç şans derler ya; biri sendin! Isterim ki kalan ikisi de sen ol Üstüme örttügüm yorgan bile sen!
Tenime değen el, bana aşkım diyen ses  Her günüm seninle başlarken seninle biter Sen bakma yanımda başkasının yattığına; ben hayaletinleyim aslında 
“Ölenler yokluklarıyla değil aramızda söylenmeden kalan sözler yüzünden acı verirler asıl” demiş bir bilen Her sevgilime sen diye söylüyorum “aşkım!”  İçimde sen varken benim ne işim var o kızlarla? İçkiye verdim kendimi olmadı, belki unuturum, sızım hafifler diye başkalarını soktum hayatıma ama onları da yaralamaktan başka bir işe yaramadı aslında  Hep eksik dediler  “Dilinden dökülenler güzel ama tınısı eksik! Bahçede beni öperken sanki ateşin eksik!”
Bilmediler ki hep sen dediğimi  Hep sen işte aşkım ya hep sen! Seni özlüyorum! Hem de içim yana yana  Ben yanıyorum ama yüzün karşımda gülümsüyor bana  Hayalin bile acı veriyor! Sesini özledim! Mesajlarını! Öpüşünü! Yanımda oturmanı bile özledim! Hatta seni göreceğimi bilerek o anı iple çekmeyi!
Yıllar oldu izlerimiz üstüne çizikler atılalı  Seceremiz tutulamaz oldu artık! Ama ben hala sen! Sen işte  Sen, sen ,sen!
Senin yanında olmanın değerini bilseydim keşke! Hayatımın tek keşkesisin  Keşke zevkine varsaydım o anların, tadını çıkarsaydım  Günlük yaşama yenik düşürmeseydim aralıklı ama uzun görüşmelerimizi Konuşmak yerine saçını okşasaydım, beline sarılıp güneşi batarken seyretseydim Benim keşkemsin sen! Hep sen!
O kadar içimdesin ki ben zamanla sen oldum Her gece düşlerimde sen Yaşamda yaşayamadiklarimizi düşlerimde bana yaşatan sen Içim sen, dişim sen, her şeyimsin sen!
Seni çok özledim! Hem de nasıl bir bilsen!
Bazen dalıp gidiyorum arkadaşlarla otururken; hayaldeymiş gibi Hayaletin yanımda beliriveriyor o anda Sen ve ben sonsuz girdaplara dalıyoruz Koyun koyuna yatıyoruz yıldızların altında Bir yanda ay bir yanda deniz Ama en önemlisi yanımda sen! Bir anda yüzümdeki perde kalkıveriyor Görüyorum o an; yoksun sen 
İnsanlar bilmesin seni diye hep gülüyorum onlarlayken Seni onlarla bile paylaşamıyorum Her bir parçamdan ayrı bir sen doğarken ben yok oluveriyorum Seni istiyorum! Seni çok ama çok özlüyorum!
Artık ağlayamıyorum bile! Gözyaşı tükenmez zaten de, ben tükendim  Bir damla düşünce saatler sürüyor senin ağıtın  Bir anda duruyorum ve fark ediyorum ki duvarlara vurmuşum kendimi, çocuğu ölen köy anaları gibi kendimi parçalamışım  Senin özleminin ağıtını yakıyorum En güzel şarkıları hep sana söylüyorum  Her gün vazoya taze çiçek koyuyorum ve hayaletin gülümseyiveriyor bana 
Yüzün silikleşmeye başladi zamanla; tanriçalaştin gözümde Yüzünün çizgileri yok oluyor ama yine de bana gülümsüyor Biliyorum ki sensin!
Bir gün çalan telefondan sen çıkacaksın Beni özlediğini söyleyeceksin Sevişmemizi, konuşmamızı, dolaşmamızı  Bizi özlediğini söyleyeceksin!
Hayaller de olmasa yaşanmaz zaten Senin hayalinle yaşiyorum Hayaletin ve ben seni bekliyorum! 
|
|
|