Dilimde Hiçliğe Dökülen Bi Ah Geceye Geceden Gelene Eyvalla

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Dilimde Hiçliğe Dökülen Bi Ah

Geceye Geceden Gelene Eyvallay

Bir şiir yaslamalı dedim şimdi geceye,

Bir aşk sığdırmalıydı imgeler miktarı

Hayal ötesi bir yolculuk firarlarım

Akıl sızısı bir yolsuzluk adımlarım

Geceyi bir kalem konuşturur da,

Dilimi neden hep bir elim susturur ?

Geceyle inceden muhabbet kandırmacasındayım

Katedeceğim yol, olsa olsa bir kalem bir kağıt arası

Yanında bir bardak çayla,

Sadece aşk ve ayrılık kavgası

Anlaşamıyoruz

Bitmez tükenmez bu kalemin karası ?

Nerededir acaba şu kavuşmaların ustası ?

Ölgün topraklarda akıyor hayat

Ne zaman bir "aşk" eksem hep ayrılık biçiyorum

Bir tutam gözyaşı eksem, bir otobüs devriliyor uçurumlardan aşağı

Sessizce ömrüme

Boğuşuyorum boğazımda ki iple

Hayallerim alaşağı ediliyor

"Bir umut"

Bir umut olmalı şurda biryerlerde

Aranıyorum!

Tutunamadığım ve bir daha tutmaya şansımın olmadığı "yar"in ellerinde

Yokluk

Kendime dönüyorum

Kendi elimden tutuyorum

Yorgunum

Kendimleyim…

Gözlerim, önüm, arkam ben

Sağım, solum, kalem kağıt sen

Dopdoluyum

Voltasızlığımda voltalıyorum

Düş yorgunuyum

Uyku akıyor caddelerden öyle ıslak ıslak, çakıl taşları sürükleniyor kaldırımlarda

Nereye gittiğini bilmez mi bu yağmur her seferinde ?

Canım yanıyor

Artık ağrılarıma yağmur duası da kar etmiyor

Kapıyorum penceremi

Geceye açıyorum içimi

Duy ey gecenin sessizliği

Ben şimdi geldim mi ?

Yoksa hiç gitmedim mi ?

Üç harften asıyorlar bedenimi

Ölüme cesaretlidir, yüreği aşk’a gelenler

Oysa en ürkek dokunuşlardır aşk’a değip geçenler

Peki kim bu ellerimi delip gidenler ?

Hangi korkunun bedeli bu yük ?

Hangi cesaretin bedeli bu düş ?

Yankılanıyor sesim candamarlarımda

Kimseler duymaz mı sessizliğinin sesini ?

Kimse görmez mi nefessiz tükenişleri ?

Önüm arkam sağım solum soru işaretleri

Uzanıyorum ufuksuz bir boşluğa,

Uçurtmalarımı saldım

Herkese kafa tutacak kadar güçlüyüm sanki

Sevgili’nin bir bakışında yıkılacak gibi olsamda,

Güçlüyüm işte

Sormayın

"Sanma"yın da

Uzak bir yerdeyim

Şehirden ve zamandan asırlarca uzakta belki

Sahil kenarında oturuyorum hayallerimle

Yalınayak,

Kumları iliklerime kadar hissetmek için,

Savunmasız kalmayı seçtim

Bir "ah"

duyuluyor uzakta ki balıkçıların kalın sesinden

Kalkıyorum hayallerimden, bakınıyorum

Ağlarına körpe yürekler takılmış yine

"Yakalandılar, yaralandırlar bir kere

Salsak ne olur salmasak ne ?

" diye aralarında anlaşmazlığa düşmüş kimileri

Bazıları nefretle, bazıları da acıyla bakıyor yerde can çekişen bir kalbe

Ah şu aşk!

Ah bu deniz!

Ah o yürek!

Kaç seferde aklın başına gelecek ?

Bırakın denize!

Nasılsa o dönüp dolaşıp yine buraya gelecek

Salınıyor yaralanmış her kalp, hiç yakalanmamış gibi

Ve ne acıdır ki salından da öyle zannediyor kendini

Kendime de pay çıkartıyorum nitekim

Nasıl olsa o ağlardan kurtulup buraya gelmiş birisiydim

Gece düşüyor sabahın üzerine tepetaklak

Bir "yar" sesinde perdeleniyor ışıklar

Hayallerimi itinayla bir kenara bırakıyorum

Üstüm kapalı!

Nasıl olsa "yar" hiçbirine bakıp uyanmayacak

Nasıl olsa "yar" benim hiçbir sabahım da doğmayacak

Üşüten bir gün doğumu

"Yar" kokusundan bir ceket örüyorum kendime

Şehrin herhangi bir yerinde, zamanın bir yerinde,

Omzuma sarınamadığım ceketine nakışlar işliyorum

Oysa ne kadarda yakındım o sıcaklığa o gün

Neden kendi elimle kendimi kovmuştum ?

Bilmiyorum

Acının kılıfını dikmeye başlıyorum yine, geceye hazırlık gibi

Oysa sabah yeni geldi şehre

Henüz gelmemiş gecelerin hazırlığı bu içimde ki

Gelmeyenlerden geleceklere hazırlık benimkisi

Hüznüme küçük kalıyor bütün kılıflar

Uyduramıyorum üzerime tam oturan bir aşk kendime

Dilimde hiçliğe dökülen bir "ah"

Gözlerim de yakılmış köprülere yakılan bir "eyvah!"

Geceye, geceden gelene Eyvallah!

alıntı

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dilimde Hiçliğe Dökülen Bi Ah Geceye Geceden Gelene Eyvalla Dilimde Hiçliğe Dökülen Bi AhGeceye Geceden Gelene Eyvallay Bir şiir yaslamalı dedim şimdi geceye, Bir aşk sığdırmalıydı imgeler miktarı Hayal ötesi bir yolculuk firarlarım Akıl sızısı bir yolsuzluk adımlarım Geceyi bir kalem konuşturur da, Dilimi neden hep bir elim susturur ? Geceyle inceden muhabbet kandırmacasındayım Katedeceğim yol, olsa olsa bir kalem bir kağıt arası Yanında bir bardak çayla, Sadece aşk ve ayrılık kavgası Anlaşamıyoruz Bitmez tükenmez bu kalemin karası ? Nerededir acaba şu kavuşmaların ustası ? Ölgün topraklarda akıyor hayat Ne zaman bir "aşk" eksem hep ayrılık biçiyorum Bir tutam gözyaşı eksem, bir otobüs devriliyor uçurumlardan aşağı Sessizce ömrüme Boğuşuyorum boğazımda ki iple Hayallerim alaşağı ediliyor "Bir umut" Bir umut olmalı şurda biryerlerde Aranıyorum! Tutunamadığım ve bir daha tutmaya şansımın olmadığı "yar"in ellerinde Yokluk Kendime dönüyorum Kendi elimden tutuyorum Yorgunum Kendimleyim… Gözlerim, önüm, arkam ben Sağım, solum, kalem kağıt sen Dopdoluyum Voltasızlığımda voltalıyorum Düş yorgunuyum Uyku akıyor caddelerden öyle ıslak ıslak, çakıl taşları sürükleniyor kaldırımlarda Nereye gittiğini bilmez mi bu yağmur her seferinde ? Canım yanıyor Artık ağrılarıma yağmur duası da kar etmiyor Kapıyorum penceremi Geceye açıyorum içimi Duy ey gecenin sessizliği Ben şimdi geldim mi ? Yoksa hiç gitmedim mi ? Üç harften asıyorlar bedenimi Ölüme cesaretlidir, yüreği aşk’a gelenler Oysa en ürkek dokunuşlardır aşk’a değip geçenler Peki kim bu ellerimi delip gidenler ? Hangi korkunun bedeli bu yük ? Hangi cesaretin bedeli bu düş ? Yankılanıyor sesim candamarlarımda Kimseler duymaz mı sessizliğinin sesini ? Kimse görmez mi nefessiz tükenişleri ? Önüm arkam sağım solum soru işaretleri Uzanıyorum ufuksuz bir boşluğa, Uçurtmalarımı saldım Herkese kafa tutacak kadar güçlüyüm sanki Sevgili’nin bir bakışında yıkılacak gibi olsamda, Güçlüyüm işte Sormayın "Sanma"yın da Uzak bir yerdeyim Şehirden ve zamandan asırlarca uzakta belki Sahil kenarında oturuyorum hayallerimle Yalınayak, Kumları iliklerime kadar hissetmek için, Savunmasız kalmayı seçtim Bir "ah" duyuluyor uzakta ki balıkçıların kalın sesinden Kalkıyorum hayallerimden, bakınıyorum Ağlarına körpe yürekler takılmış yine "Yakalandılar, yaralandırlar bir kere Salsak ne olur salmasak ne ?" diye aralarında anlaşmazlığa düşmüş kimileri Bazıları nefretle, bazıları da acıyla bakıyor yerde can çekişen bir kalbe Ah şu aşk! Ah bu deniz! Ah o yürek! Kaç seferde aklın başına gelecek ? Bırakın denize! Nasılsa o dönüp dolaşıp yine buraya gelecek Salınıyor yaralanmış her kalp, hiç yakalanmamış gibi Ve ne acıdır ki salından da öyle zannediyor kendini Kendime de pay çıkartıyorum nitekim Nasıl olsa o ağlardan kurtulup buraya gelmiş birisiydim Gece düşüyor sabahın üzerine tepetaklak Bir "yar" sesinde perdeleniyor ışıklar Hayallerimi itinayla bir kenara bırakıyorum Üstüm kapalı! Nasıl olsa "yar" hiçbirine bakıp uyanmayacak Nasıl olsa "yar" benim hiçbir sabahım da doğmayacak Üşüten bir gün doğumu "Yar" kokusundan bir ceket örüyorum kendime Şehrin herhangi bir yerinde, zamanın bir yerinde, Omzuma sarınamadığım ceketine nakışlar işliyorum Oysa ne kadarda yakındım o sıcaklığa o gün Neden kendi elimle kendimi kovmuştum ? Bilmiyorum Acının kılıfını dikmeye başlıyorum yine, geceye hazırlık gibi Oysa sabah yeni geldi şehre Henüz gelmemiş gecelerin hazırlığı bu içimde ki Gelmeyenlerden geleceklere hazırlık benimkisi Hüznüme küçük kalıyor bütün kılıflar Uyduramıyorum üzerime tam oturan bir aşk kendime Dilimde hiçliğe dökülen bir "ah" Gözlerim de yakılmış köprülere yakılan bir "eyvah!" Geceye, geceden gelene Eyvallah! alıntı