Sen Ve An

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Hani bazen insanın "zaman ve mekan üstü" anları olurSanki ruhun bedeninden ayrılır ve sen "sen"i izlersin göklerdeki bir yerlerdenZaman ve mekan üstündesindir o an ve geçmişini de "an" kadar yaşanır bulursun gözlerinin önündeDerin bir muhasebeye dalarsınKapanmamış defterleri görür, çektiğin sıkıntıları yeniden yaşar, acılanırsınGüzel anlarını, " Bir ömre değer " dediğin anları hatırlar ve geçip gittiğini görür , gamlanırsınÇoğu zaman umudun kırılır, geleceğine endişe ile bakarsınVe sabrını tüketir geçmişin elemi, geleceğin endişesiBir an göklere yükseldi sandığın ruhun, " Küt " diye düşer bedeninin içineVe hayat yine çekilmez bir yük olur, zayıf omuzlarımızda

Babam derdi ki : "İnsanın kendi kendine ettiğini, yedi düvel bir araya gelse edemez" Bir cümleyle anlatılan büyük hakikatHer şeyin "Ben" de başlayıp, " Ben " de bittiğini, yaşananın " An" da başlayıp "An" da bittiğini ne kadar da geç anladım

Biliyor musun Yağmurum! Bunu bana farkettiren sen oldunGeçmişin ve geleceğin arasında bunaldığım bir anda, tüm meşguliyetlerini bir kenara bırakıp, saatlerce sohbet ettin benimleYüzümü güldürdün, yüreğimi güldürdünVe sonra birden ciddileşip sordun ya bana :

" Mutlu musun ?"

" Mutluyum" dedim

"Peki şimdi ne olacak?" dedin Ne demek istediğini anlamamıştım önceSonra devam ettin :

"İnsanların çoğu kendilerine bu soruyu sorup, "an"ın güzelliğini ellerinden kaçırırlar" dedinHaklıydın

Yaşanan sadece " An" vardıZaman da bir mahluktu ve ölüp gidiyorduAltı ayda bir vücudumuzdaki tüm hücrelerin yenilendiğini düşünürsek, senede iki kez bile "Ben" yeni bir "ben" e dönüşüyorduRuhum, fikirlerim, düşüncelerim ise bu değişimi her "an" yaşıyordu ve yaşamalıydıBunca değişim içinde sahip olduğum tek şey " an" idiOnun güzelliğini de kaçırmadan yaşamak gerekirdi

Hep okuduğum , ama tam idrak edemediğim bir Hadis-i Şerif vardı : "İki günü bir olan ziyândadır" Boşa geçen zamanlarımı, "an"larımı düşününce , "ziyân"larımın büyüklüğünü hesaplayamıyorum

Yağmurum!Sana boş yere " Yağmurum" demedim benHer damlanla, çölleşen yüreğim ve fikriyatım yeniden canlanıyor, yeşeriyor Sen kurak gönlüme rahmet oldunSolan goncalarıma can, anemik ruhuma kan oldunAnladım ki yıllarca beklediğimsinÖzlediğimsinBir kelimeyle yüreğimi anlatabildiğim, bin kelime etmeden gözlerimle konuşabildiğimsin

YağmurumBeklemekteyim damlalarınıHalleşmek için sesinle soluğunla

Forumacil

com Sen ve An
Hakkında Sen ve An

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Gözlerimi kapattigim an gözümün önünde konusmaya basladigimda ismin agzimda sanki benim gölgem gibisin peki ya ben senin için neyim söylermisin ?

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sen Ve An Hani bazen insanın "zaman ve mekan üstü" anları olurSanki ruhun bedeninden ayrılır ve sen "sen"i izlersin göklerdeki bir yerlerdenZaman ve mekan üstündesindir o an ve geçmişini de "an" kadar yaşanır bulursun gözlerinin önündeDerin bir muhasebeye dalarsınKapanmamış defterleri görür, çektiğin sıkıntıları yeniden yaşar, acılanırsınGüzel anlarını, " Bir ömre değer " dediğin anları hatırlar ve geçip gittiğini görür , gamlanırsınÇoğu zaman umudun kırılır, geleceğine endişe ile bakarsınVe sabrını tüketir geçmişin elemi, geleceğin endişesiBir an göklere yükseldi sandığın ruhun, " Küt " diye düşer bedeninin içineVe hayat yine çekilmez bir yük olur, zayıf omuzlarımızda Babam derdi ki : "İnsanın kendi kendine ettiğini, yedi düvel bir araya gelse edemez" Bir cümleyle anlatılan büyük hakikatHer şeyin "Ben" de başlayıp, " Ben " de bittiğini, yaşananın " An" da başlayıp "An" da bittiğini ne kadar da geç anladım Biliyor musun Yağmurum! Bunu bana farkettiren sen oldunGeçmişin ve geleceğin arasında bunaldığım bir anda, tüm meşguliyetlerini bir kenara bırakıp, saatlerce sohbet ettin benimleYüzümü güldürdün, yüreğimi güldürdünVe sonra birden ciddileşip sordun ya bana : " Mutlu musun ?" " Mutluyum" dedim "Peki şimdi ne olacak?" dedin Ne demek istediğini anlamamıştım önceSonra devam ettin : "İnsanların çoğu kendilerine bu soruyu sorup, "an"ın güzelliğini ellerinden kaçırırlar" dedinHaklıydın Yaşanan sadece " An" vardıZaman da bir mahluktu ve ölüp gidiyorduAltı ayda bir vücudumuzdaki tüm hücrelerin yenilendiğini düşünürsek, senede iki kez bile "Ben" yeni bir "ben" e dönüşüyorduRuhum, fikirlerim, düşüncelerim ise bu değişimi her "an" yaşıyordu ve yaşamalıydıBunca değişim içinde sahip olduğum tek şey " an" idiOnun güzelliğini de kaçırmadan yaşamak gerekirdi Hep okuduğum , ama tam idrak edemediğim bir Hadis-i Şerif vardı : "İki günü bir olan ziyândadır" Boşa geçen zamanlarımı, "an"larımı düşününce , "ziyân"larımın büyüklüğünü hesaplayamıyorum Yağmurum!Sana boş yere " Yağmurum" demedim benHer damlanla, çölleşen yüreğim ve fikriyatım yeniden canlanıyor, yeşeriyor Sen kurak gönlüme rahmet oldunSolan goncalarıma can, anemik ruhuma kan oldunAnladım ki yıllarca beklediğimsinÖzlediğimsinBir kelimeyle yüreğimi anlatabildiğim, bin kelime etmeden gözlerimle konuşabildiğimsin YağmurumBeklemekteyim damlalarınıHalleşmek için sesinle soluğunla Forumacilcom *Sen ve An* Hakkında *Sen ve An*

10-21-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Sen Ve An Gözlerimi kapattigim an gözümün önünde konusmaya basladigimda ismin agzimda sanki benim gölgem gibisin peki ya ben senin için neyim söylermisin ?