Akrostiş Sanatı – Şiir Örnekleri Hakkında

Akrostiş Sanatı – Şiir Örnekleri Hakkında

Her mısraın ilk harfi yukarıdan aşağıya doğru okununca bir ismin çıkacağı şekilde yazılmış şiire “akrostiş” denir Yazması oldukça zor bir şiir türüdür ve şiirlerde çok sık karşılaşamayacağımız bir edebi sanattır Çünkü her dizenin başındaki harfin / dolayısıyla kelimenin sınırlı oluşu, şiir yazmayı zorlaştırmaktadır

Akrostiş, bir şiirde dizelerin ilk harflerinin yukarıdan aşağıya doğru sıralandığında anlamlı bir sözcük meydana getirmesidir Divan edebiyatında akrostişe muvaşşah ya da istihrac denir Eski Yunan ve Latin edebiyatında akrostiş “üç dize” anlamına gelir

Akrostiş şiir yazmanın en pratik yolu, önce şiirin konusuna uygun kavram haritası çıkarmaktır Örneğin konusu aşk olan bir akrostiş şiiri yazmadan önce, hangi çerçevede bu konuyu işleyeceğinize bağlı olarak değişecek olan belli kavramları listelemeniz gerekecektir Daha sonra bu kavramların alt kavramlarını belirlemek gelir Son adım ise, bu kavramlar arasından, mantıklı bir birliktelik yaratmaktır Yani birbirini takip ettiğinde anlamlı bir bütün ortaya çıkaracak kavramlar, dizelerin başına akrostiş kuralına göre getirilmelidir



ÖRN:

Var olan bir sen, bir ben, bir de bu bahar

Elden ne gelir ki ? Güzelsin, gençliğin var

Dünyada aşkımız ölüm gibi mukaddes

İnan ki bir daha geri gelmez bu günler,

Âlemde bu andır bize dost esen rüzgâr

Cahit Sıtkı Tarancı

Bu şiirin mısralarının ilk harfleri yukarıdan aşağı okununca “Vedia” ismi çıkar

Karışık Akrostiş Şiir Örnekleri:

SELİN

Sevda derler bu yakan aleve nar’a

El gibi uzak kalma ne olur ne olur bana

Lütuf gibi gülüşün elbet amma

İnan senden başkasına bakmayan bana

Nur gibi gelir o güzel rana

FİLİZ

Ferman gibidir,

İçimi titreten gözlerin,

Latif gelir ardından şakrak gülüşün

İlkin çağlayan gibi çağıl çağıl

Zülfüyle akar saçların gün gün

SONGÜL

Sevdalılar iyi bilir

O aşkın gelişini

Nevbahar gibi gelip

Güzde birden bitişini

Ülke ülke gezipte

Lütfa senle erişimi

GÜLBAHAR

Gamzesinde gülün

Üç dilek tuttum

Lale gibi başı dik

Bal gibi tatlı,

Ay gibi parlak olsun diye

Herşeyden çok,

Ama herşeyden çok sevdiğim

Ram eder gibi aşkına ey sevdiğim

BUKET

Bin bir çiçekten demet,

Uçan polenden gök kelebek

Kalbe doğan bir şölen gibi,

Eğer “Sen kimsin?” dersen hala,

Tabii ki Buket, B-U-K-E-T

ONUR

On bin yıldan beridir diktir başımız bizim

Namerde boyun eğmez

Uşaklık hiç etmeyiz

Ruhumuzu teslim eder yine yoldan dönmeyiz

MİKAİL

Mevsimlere inerken cemresi,

İnsana değerdi zarif nefesi ve tek isteği,

Kalem tutan ellerinde gezmekti rüzgarla,

Alnındaki saçlara düşmekti yağmurla,

İskelede martıları uçurup

Lalezardaki bahçıvanı ısıtmaktı usulca

BAHAR

Billur sesli kuşlar,

Ağaçlar gelinliklerine bürünmüş yeşil yeşil dallar,

Havada enfes bir yaşam kokusu,

Ayna gibi parlar akarsular

Reyhan kokularıyla gelmiştir yine güzel ilkbahar

TELEVİZYON

Tüpten gelen görüntü

Ekranda belirir birden,

Londra’dan Sidney’e

Erişir biranda haberler

Ve sinyaller artık

İnternetten geliyor

Zaplama derdi olmadan

Yörüngede uydular,

On bin kanaldan, çanaklara

Neler geliyor neler…

GÖZDE

Gökyüzünde yıldızlardan kuşaklar

Övgüyle seni, hep seni anlatırlar

Zülüflerin ay gibidir gözlerimde ışıldar

Düşlerimde belirir ahulu bakışlar ve sevgilim

Ellerinde aşkımızın yüreği parlar

HATİCE

Hayal gibi belirir

Aklımda suretin

Tüm günlerin ve gecelerin

İsmi gibidir

Cemalin

Ey güzel perim sevdiğim sensin benim

RECEP

Rüzgar gibidir ruhu

Estiğinde güçlü ve korkulu

Cihana sarılan çınar gibi gövdesi

Elleri gibi cömert dürüsttür yüreği

Pehlivanlar gibi cesurdur bileği

DUYGU

Dünü unuttum sanma

Uğrunda öldüm sanma

Yudum yudum içtiğim o

Güzelliği artık anla

Usulca gönüller doldu bu ism-i şanla