Biz, Atatürk'süz 'biz' Olamıyoruz

GÖZLERİNE baktım; çoğu uykusuz Çok uzun yollardan gelmiş, bütün gece yol alıp sabahın ilk ışıklarıyla bir Ankara sokağında araçlarından inip bayraklarını açmışlar; kadınlar, erkekler, gençler, hatta çocuklar, sessizce yürüyerek işte buradalar Uykusuzlar ama ben onları hiç bu kadar ayık görmemiştim 20-30 yıldır her 10 Kasım’da Anıtkabir’e gelen büyükler, “Hiçbir zaman bu denli çok olmamıştık” dediler Ama üzgünler Ve kırgın Kimse sormadan, kimse ağzını açmadan orada kuyruktan çıkıp tam orta yerde kollarımı havaya açarak “Benim suçum yok Ben yapmadım Bu günler benim yüzümden değil” diye bağırmak geldi Deseydim Öyle yüzüme bakacaklardı, yanıt vermeden ve yine de öyle kırgın kırgın ******** Çünkü kimisi; Türk aydınlarının görevlerini yapmadıklarını, aydınların yanıldığını ve Türk toplumunu da yanılttıklarını düşünüyor Yazarların, gazetecilerin, televizyonların, akademisyenlerin, üniversitelerin, işadamlarının, sanatçıların, bir büyük yanılgıyı halktan gizlediklerini fısıldıyorlar birbirlerine Kimisi ise; asıl toplumun büyük yanılgısından söz etti Halkın; kendisine dünyanın en onurlu savaşını kazandıran, bu cennet topraklar üzerinde bir bağımsız cumhuriyet armağan eden ve her ferdine göğsünü gere gere haykıracağı bir kimlik veren Mustafa Kemal Atatürk’ü yeterince anlamamasından Ve Atatürk’e milletin sahip çıkmamasından Hatta ihanetten “Şimdi anlamaya geldik” dedi birisi ********* Çok sayıda türbanlı kız vardı bu sene Anıtkabir’de Kucağıma alıp sevdiğim küçük İdil’in babası, “Atatürk’ün ne denli önemli olduğunu herkes anlamaya başladı” dedi “Niçin şimdi?” sorusunun yanıtını, durmadan gelenlerle ucu olmayan o kuyruktakiler verdiler: “Çünkü Atatürk’ü ve onun ilkelerini çekip çıkarttığınız an, biz ulus olmaktan çıkıyoruz Etnik kavgalar başlıyor, mezheplercemaatler öne geçiyor, yönümüz kayboluyor, bizi birleştiren ve bir arada tutan her şey yok oluyor, biz yeterince biz olamıyoruz” Aynı saatlerde Başbakan’ın “açılımlarını” dahi, Mustafa Kemal’in “Yurtta sulh, cihanda sulh” ilkesinin üzerine oturtmaya çalıştığı aklıma geldi Kendi kendime, “Atatürk ona da lazım” dedim ********* Bu sene 10 Kasım’da Anıtkabir farklıydı Misal, ilk kez kasketli-yelekli, elleri çatlak çok sayıda köylü gördüm, yanlarında başörtülü kızları-eşleri, tarladan doğrudan doğruya Anıtkabir’e gelmişler gibi Ve ilk kez bu denli kalabalık Ama sessiz Üzüntülü Kızgın Hatta pişman Dünkü 10 Kasım’dan aklımda kalan en önemli şeydi; Atatürk’ü ve ilkelerini çekip çıkarttığınız an, bir büyük millet olmaktan çıkıyoruz ve biz yeterince “biz” olamıyoruz
BEKİR COŞKUN