Gündelik Ayrıntılar|Kitap Özetleri E-Kitaplar

Yazdığı her kitap bir ödüle uzanan Hüseyin Peker'in 'Tek Vuruş' adlı kitabı da Behçet Necatigil Şiir Ödülünü kazandı



[size="2">Kendi tanımlamasıyla "]Geçmişten bugüne[/size]
Peker'in yayımlanan ilk şiiri 1965 tarihli 'Çukur' adlı şiiri Soyut'ta yayımlanıyor Aynı yıl yayımlanan 'Lodos ve Ud Sofraları' adlı şiirini "Keşke Toplu Şiirlere alsaydım" diyen Peker, babam beni unutup diye biten bu şiirde göçmen babasının yüreğini tutup hayatta yer edinmeye çalışan bir öğrenciyi, bir delikanlıyı anlatıyor Gömleğinin cebinden şiirler uçuran, elleri ceplerinde sarışın bir göçmen çocukluğu
'Park Orman' şiirinde, Kelimeler bana dokunuyor diyor Peker Şiir, yazıcılık tam orada başlıyor aslında Kelimeler size dokunmazsa niye yazasınız ki zaten? Hayat, herkese bir biçimde değiyor ama şaire sözcükler şeklinde ilişiyor, dokunuyor İnsan bir iniltidir sayfa uçlarında / yazılır anlaşılmaz susar duyulmaz
Kitabının diliyle anlatıyorum Peker'i Dostlarıyla dünyada birlikte tur atmak isteyen, kasıklarından doğan bir kuvvetle şiirler yazmaya çalışan bir adam Yakıcı bir sevgiyle besledi beni şu hayat diyen ve acısıyla tatlısıyla yaşamı kendine rehber edinen, "elinde yersiz yurtsuz kelebeklerin kimliği"yle gezinen bir hercai adam 'Askıda Ekmek' şiirinde toplumsal eleştiri çok belirgin 'Tuzakları Bozmak' adlı şiiriyle birlikte bu şiir, başlı başına bir yazı konusudur Sadece tuzakları değil, ezberi de bozuyor bu şiirler Yara izlerim yüzüme aittir diyor, Sanırım alev altında yaşamıştım / Kırk bir kırk iki diyor ama son sözü yine de Çekilmedim dostum, beni ittirme oluyor
Son birkaç söz Peker'in şiirinin yapısıyla ilgili Şiirlerden alıntı yaparken, geçişler çok rahat oluyor Sanki hepsi bir yap-bozun parçası Size düşen, ayrı başlıklar altında toplanmış şiirleri birbirine bağlamak Tek ve bütünlüklü bir şiiri dokumaya çalışıyor Dağıtır gibi gözüküyor ama -dikkatle okuyun- topluyor Başka bir şiirin içinden alıp getirdiğiniz dize, bir başka şiirin içinde iğreti durmuyor Akıp giden ırmakların sürekliliği gibi bir 'devamlılık' var şiirinde Dizeler çok özgür ve sınırsız Onun için dizeler kısalı, uzunlu ve tam bir biçimden bile-isteye uzak Çünkü yaşam da bu kadar düzene tahammül etmemize engeldir Şair, Susma hakkımı kullanıyorum dese de yazma hakkını belli ki sonuna kadar kullanmış Tek Vuruş'ta Son söz yine Peker'e ait olsun:
Yansıyan ışın; hepsini anlatıyor
Bu bıraktığım yazılı belge