Duasız Ölüler Kitap Özeti

Duasız Ölüler Kitap Özeti



Neden eksiktir ki insan bazen, yaşamın neresinden kırpılmıştır bakışları? Her insan, üç karanlık evre! Biri anne, biri baba, biri çocuk Hepsinin içinde gizli bir sızıntıdır korkular Yalnız kaldıkça, yalnızlaştıkça büyüyen korkular Bazen, dayanamıyorum dünyanın bu denli hızla dönmesine Midem bulanıyor, tutunamıyorum hiçbir yere Kalbimin sızısı içime doluyor Nerde bir eksik, uzun kısa bir acı görsem bilirim, aslında bir türlü avutuyordur o acının sahibi kendini, ama ben avutamıyorum bu sonrasızlıkta kendimi Ne çok yalan söylüyorum oysa kendime 'Hayat güzel' diyorum, bazen Bazen, 'her şey geçer' diyorum Biliyorum, ama her şey geçmez Bu hayat, o kadar da güzel değil Onu, onun gibileri buradan, bu pencerenin ardından izlemek yerine, yine bu pencereden atlamam gerektiğini düşünüyorum Biliyorum, biliyorum bir gün, bütün bunlara seyirci kalmaya, bütün bu olanları izlemeye dayanamayacağım İşte o zaman, o zaman atlayacağım buradan aşağıya