Şişman Çocuk Ve Ailesi |
10-19-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Şişman Çocuk Ve AilesiŞişman çocuk ve ailesi Şişmanlık ailesel ve kültürel olarak önem-lidir Bazı obez ailelerde genetik ve beslenme alışkanlıkları (bebeğin beslenme şekli, ailenin beslenme tutumu, öğünlerin düzeni) önemli bir yer tutar Süt çocukluğu döneminde anne sütü ile beslenme yerine ya-pay beslenmenin obezite riskini artırdığını ileri süren araştırma sonuç-ları bulunmaktadır Hem anne, hem de babası obez olan çocuklarda obezite görülme sıklığı % 80 olarak bulunmuştur Benzer şekilde obez çocukların % 80'inin ailelerinde obezite öyküsü vardır Ayrıca fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam tarzı önemlidir Gelişmiş ülkelerde düşük sos-yoekonomik düzeyde, gelişmekte olan ülkelerde ise yüksek sosyoeko-nomik düzeydeki ailelerde çocukların şişmanlığı artmaktadır Bu, tüke-tim toplumu olmaya yönelmenin bir sonucudur Bu ailelerde şişman-lık sağlıklı olmanın sembolü gibi görülür Aile içindeki çocuğun her tepkisine anneler besin vererek yanıt verir Bu tutum çocuğun açlık hissini köreltir ve her türlü içrel gerilim birşeyleri yutmayı çağrıştırır Obez anne baba ile özdeşim ve anksiyete ile başetmede bu öğre-nilmiş aşırı yeme davranışı da etyolojide önemli rol oynar Obez çocukların anne babaları, çocuklarını, okulda ya da aile için-de alay edilmekten ya da aşağılanmaktan korumak için tampon rolü oynarlar Bazen çocuklarının kilo verme konusundaki başarısızlığı kar-şısında hayal kırıklığı yaşamakta, öfkelenmektedirler Batı toplumlarında zayıflık kavramı erişkinlerde olduğu gibi çocuk-lar arasında da beğeni toplarken obez çocuklar dışlanabilmektedir Aşırı kilo nedeniyle eleştirilme ve sosyal dışlanma, çocuklarda utanç duygularının gelişimine neden olabilmekte; çocuğun okul başarısını, sosyal ilişkilerini ve fiziksel etkinliklere karşı olan tutumlarını etkileye-bilmektedir Obez çocukların bir bölümünde benlik saygısı sorunu ve sosyal dışlanma yaşanmamaktadır Bu farkı çocukların aşırı kiloları ile ilgili inançlarının yarattığı düşünülmektedir Şişmanlıklarından kendilerinin sorumlu olduğunu düşünen çocukların yaşıtları tarafın-dan daha fazla olumsuz eleştirildikleri ve etkinliklerden dışlandıkları saptanmıştır Aşırı kilolarına neden olan organik bir bozukluk olma-dığı için çevreleri tarafından da aldırış edilmediği ya da tembel ola-rak görüldükleri belirtilmektedir Diğer yandan aşırı kilolarını ailesel yatkınlık ya da metabolik sorun gibi dış nedenlere bağlayan, kendi hataları olmadığına ve çevrelerinden gelen olumsuz eleştirilerin ön-yargılı olduğuna inanan çocukların bu sorunla daha kolay başedebildikleri görülmektedir |
|