Ben Bu şiiri Biliyorum

Yavuz Sultan Selim Han zamanında bir şâir yeni yazdığı şiirini pek beğenmiş ve sultana okumak dilemiş

Tabii o zamanlar gerçek sanatkâra çok kıymet verildiği için, kısa zamanda huzura kabul edilmiş Selim Han´ın yanında Hasan Can ve diğer vezirler de varmış Şâir zât, heyecandan sesi titreyerek şiirini okumuş bitirmiş, sonra da pâdişaha bakmış

Yavuz Selim Han hiç tereddüt etmeden :

- "Ama ben bu şiiri biliyorum" Deyince, adamcağız şaşırmış;
- "Nasıl olur efendim, bu şiiri ben yazdım ve ilk defâ burada okuyorum" Pâdişah - "İstersen bir de ben okuyayım" demiş - "Siz bilirsiniz" Selim Han gerçekten teklemeksizin adamın az evvel okuduğu şiirin aynısını okumuş

Adam şaşkınlıklar içindeyken bu sefer Hasan Can atılmış:
- "Bu şiiri ben de biliyorum sultanım Destur verirseniz ben de okuyayım" O da okumuş Sonra hemen yanındaki vezir ve diğerleri de sırayla okumuşlar
Böylece huzurda şiiri okuyan on kişi çıkmış Şâir ne yapacağını şaşırmış;

- "Nasıl oluyor anlayamıyorum efendim Ama bu şiiri gerçekten ben yazdım" diye kendini savunmaya çalışmış Neyse ki sonradan gerçeği anlatıp, adamcağızın gönlünü almışlar

Pâdişah´ın duyduğunu bir seferde ezberlediğini, Hasan Can´ın iki ve diğerlerinin de sırayla artan sayılarda ezberleyebildiklerini söylemişler Böylece şâir de rahatlamış"