Adalet

Adalet





Sultan İbrahim, bazen Edirne’ye gider, bazen de İstanbul’da ayak divanı yapıp, halkın şikâyetlerini dinlerdi Bir seferinde Edirne’ye gittiğinde şöyle tellal bağırttı:

“Padişah fermanıdır Duyduk duymadık demeyin Yarın ayak divanı olacaktır Kimin kimden şikâyeti varsa gelsin, padişah efendimize söylesin Duyduk duymadık demeyin”

Ertesi gün ayak divanı oldu ve padişah halkın karşısına çıktı Kalabalığa: “Ben dâhil kimseden şikâyetiniz var mı?”

Diye sordu Halktan biri ileri çıktı Padişahı selamladıktan sonra; “Padişahım Benim şikâyetim vardır” deyince Sultan: “Söyle de istişare edelim

Şikâyetinde haklıysan haksızı cezalandıralım” Dedi O adam: “Padişahım Kerim Ağa denilen eşkıya bana zulmetti

Malımı mülkümü alıp, çoluğum çocuğumla sokaklara attı Memleketin varlıklı ailelerindenken, en varlıksızı oldum

Bir lokmaya muhtaç hale geldim Sözümü doğrulayacak şahitlerim vardır” Diyerek başına gelenleri anlattı

Padişah, şahitleri de dinledikten sonra Kerim Ağa’yı buldurup getirtti ve ona: “Ağa! Hakkında şikâyet var

Eşkıyalığa bulaşıp mazlumları soyar, mallarını alarak sokaklara atarmışsın

Doğru mudur?” diye sordu Ağa özür dileyeceği yerde ileri geri konuşmaya başladı

Padişahın kendisine bir şey yapamayacağını sanıyordu

Çünkü yandaşlarına güveniyordu Özellikle de yeniçeri olmasına güveniyordu

“Padişahım ben yeniçeriyim” diye bağırması üzerine Sultan İbrahim öfkeyle tahtından kalkıp adamın yakasından tutarak yere çarptı ve: “Bre densiz! Sen yeniçeriysen ben de Padişahım”

Dedi Ağa’yı orada cezalandırıp, haklıya hakkını teslim etti