Atatürk'e Başkomutanlık Verilmesi Hakkında Kanun

ATATÜRK'E BAŞKOMUTANLIK VERİLMESİ HAKKINDA KANUN
Kabul Tarihi : 5 Ağustos 1337 (1921)

Madde 1
Millet ve memleketin mukadderatına bilfiil vaziülyet yegane kuvveti aliye olan ve azasından her birinin Kanunuesasi ve Teşkilatı Esasiye Kanunile hukuk ve masuniyeti teşriyesi tabiatile mahfuz ve şahsiyeti maneviyesi Başkumandanlığı haiz bulunan Türkiye Büyük illet Meclisi kuyudu atiye ile Başkumandanlık vezifei fiiliyesine kendi reisi Mustafa Kemal paşayı memur eylemiştir
(Millet ve memleketin geleceğini bilfiil elinde bulunduran, Kanunuesasi ve Teşkilatı Esasiye kanunu ile yönetme ve yürütme yetkisini kullanan dolayısıyla Başkumandanlık yetkisini de elinde bulunduran Türkiye Büyük Millet Meclisi, aşağıdaki şartlar altında Başkumandanlık görevini , kendi reisi Mustafa Kemal Paşaya vermiştir)

Madde 2
Başkumandan, ordunun maddi ve manevi kuvvetini azami surette tezyii ve sevk ve idaresini bir kat daha tarsin hususunda TBMM'nin buna müteallik salahiyetini Meclis namına fiilen istimale mezundur
(Başkumandan, ordunun maddi ve manevi kuvvetini en üst düzeye çıkarmak ve sevk ve idaresini bir kat daha arttırmak amacıyla TBMM'nin bu konuyla ilgili tüm yetkilerini, Meclis adına fiilen kullanmaya yetkilidir)

Madde 3
Müşarüleyhi baladaki mevat ile mevdu sıfat ve salahiyet üç ay müddetle mukayyettir Meclis lüzumlu gördüğü taktirde bu müddetin iktizasından evvel dahi bu sıfat ve salahiyeti refedebilir
(Adı geçen kişiye yukarıdaki maddelerle verilen sıfat ve yetki üç ay süreyle sınırlandırılmıştır Meclis, gerekli gördüğünde bu sürenin bitiminden önce bu görev ve yetkileri geri alabilir)

Madde 4
İşbu kanun tarihi neşrinden itibaren meriyülicradır

Madde 5
İşbu kanunun icrasına TBMMe memurdur