Sol(uğ)umdasın Sevdam

Suzinak bir şarkıdır, içimde kırık dökük vagonlarla yol alan yaşam
Tren rayların uzun, ışıklı kimsesizliğinde geçiyor zaman
Duvarların (k)arasında sancılı bir yaşam daha ekleniyor gözlerime…
(S)ağır bir zaman içindeyim…
Gece sedeften gölgeler dökülüyor avuçlarıma
Alaca kanatlı atlılar, ellerinde simsiyah güllerle
geliyorlar yalnızlık merasimine
Görecesiz, yasak ve bölücü bir yalnızlık bu
Gözlerime hedef sevimsizliklerin yaylım ateşinde;
inadına göremediklerimi seviyorum
Yasakların belimi büken faşizanlığında; ekmeğimi,
suyumu bölüyor asi iştahsızlığım…

(P)ustayım (s)is içinde…



Ne vakit bir uçurtma yapsam telli duvaklı,
tel örgülere takılıyor; kuyruk acısıyla çırpınarak
Aynı labirenti dolaşıyorum uykusuz
Koridor boyu üniformalar, kamuflajlar, yasaklar
Ve demir parmaklıklar kanatıyor düşlerimi
Kanıyorum…

Gidişime dalgın bir İstanbul,
dönüşüme beklentisine küsmüş bir çift göz bıraktım
Affet beni sevgiliYine (s)aklayamadım içimdeki haylaz çocuğu
Soğuk yargı koridorlarında son bulan, onaylanmış bir hüküm,
karanlığa kesti sana gelişlerimi…Sonrası…

Sonrası, duvar dibi bekleyişler,uykusuz ranzalar, suskun voltalar
Ve yine, hükümlüğün acı yüzüyle karşı karşıyayım
kendi mazoşist duygularımla;
bu anlamsız, bu yorucu savaş
daha ne kadar sürecek bunu bilmiyorum
Ne yana baksam inadına duvar örülüyor yürüyüşlerime

Yine on adımlık sancılarda voltalıyorum, yaşlı Maltaları
Sabahları çirkin imalı “koğuş kalk”ların kulak tırmalayan sesinde,
geçmişimden tanıdık sancılar biriktiriyorum yastığımın altında
Gece vardiyalarının hüzün nöbetlerinde,
sana uzak ellerimi bastırıyorum göğsümün sol cenahına
Uzun sohbetlerimizin aklıma yuva kurmuş
sevgi sözcüklerini yineliyorum,
hasret her yüzümde vuranda

Bir ihtilal kadar yalnız,
hazin bir ölüm kadar sessiz acıların koynundayım
Bu kaçıncı mevsim özgürlüğün bekleme odalarında
Her akşam gürültüyle üzerime kapanan demir kapıların paslı ağırlığıyla,
serin bir poyraz esiyor bahçemde

Üşüyorum
Yılları devirmiş tutsaklığım, ayları büyütüyor gözlerinde
Sancılı bir sevinci yeni toplamışken daha,
gereği düşünülmüş bir hüküm infazında,
ertelendi geleceğe umutla bakan gülüşlerim
Duman altı odamın en kederli köşesindeyim
İki sigara arası zamanı azaltıyorum efkar demlenince gözlerimde,
(h)içlenen kalp sancılarımı asıyorum
dudağımda pusuyan duman halkalarına…

Solu(ğu)mdasın sevdam…
Gözümü kapattığım yanı başımda aşk belası bakışların,
ulaşılmaz dağların doruğundan KARADENİZ’ime dökülen
ateşi sönmez yegane ırmağımsın…

İçime dirençsin sevdam…

Tutsak duruşumda özgürlük saklıyorum senin için
Yara almış yolculuğumuzun kanayan yerlerine,
sargısı bol düşler ekliyorum

SOLU(ĞUM)DASIN SEVDAM…

alıntı