Safranbolu Evleri Ve Mimari Özellikleri
Safranbolu Evleri, yüzlerce yıllık bir süreçte oluşan Türk kent kültürünün günümüzde yaşamaya devam eden en önemli yapı taşlarıdır

İlçe merkezinde 18

ve 19

yy

ile 20

yy

başlarında yapılmış yaklaşık 2000 geleneksel Türk evi bulunmaktadır

Bu eserlerin 800 kadarı yasal koruma altındadır

Evler Safranbolu´nun iki ayrı kesiminde gruplanmış durumdadır

Birincisi “Şehir” diye bilinen ve kışlık olarak kullanılan kesim, ikincisi “Bağlar” diye bilinen ve yazlık olarak kullanılan kesim
Şehir, yönetim merkezinin bulunduğu Kale, alışveriş merkezinin bulunduğu Çarşı, evlerin bulunduğu Akçasu, Gümüş, Musalla, Kalealtı ve Tabakhane semtlerinden oluşmaktadır

Bu kesim iklimin olumsuz etkilerine karşı korunmuş, alçak rakımlı iki vadinin içindedir

Burada evler birbirine yakın, sokaklar dardır

Bağlar birkaç yüz metre daha yüksekte, hava akımlarına açık ve daha geniş araziler üzerindedir

Hemen hemen herkesin bir kışlık bir de yazlık evi vardır

Yöre halkı kışın şehirdeki evinde yaşar ve yazın havaların ısınmasıyla Bağlardaki yazlık evine göçer

Ancak “Çarşı” üretim ve ticaret hayatı yazın da aynen sürer
Tüm evler kendilerine göre daha merkezi konumdaki kamu binalarına, dini yapılara ve anıt eserlere dönüktür

Hangi evden bakılırsa bakılsın manzara kapanmaz

Evlerin yakın plan cepheleri kör, uzak plan cepheleri açık ve birbirlerini izleyecek konumdadır

Şehrin ortasında bulunan meydana yönelik yollar ve sokaklar tamamen arnavut kaldırımlıdır

Anıt eserlerin avluları ve meydanlar da arnavut kaldırımlıdır

Mevcut taş kaplama tarzı rutubeti en aza indiren, sel sularına karşı dayanıklı ve ağaç köklerinin yeterli su almasına uygun yapıdadır

Safranbolu evinin boyutu ve biçimini belirleyen üç temel unsurdan söz edilebilir: Çok nüfuslu büyük aile yapısı, yağışlı iklim, kültürel ve maddi zenginlik

Bir ailede karı kocanın normal olarak iki ya da üç çocuğu vardır

Erkek evlat evlendirilince ona ayrı bir ev açılmaz, gelin aynı eve getirilir

Amcalar, yengeler, halalar ve torunlarında dahil olduğu aile hep birlikte bir evde yaşarlar

Evin kadınına işlerde yardım etmek amacıyla evlerin çoğunda evlatlık kız bulunur

Evlatlık kız evin kızı gibi görülür
Kalabalık aile yapısının yanında evlerde harem-selamlık ayrımı vardır

Ailelerin sahip olduğu hayvanlar evin zemin katındaki ahırlarda barındırılır

Yağışlı iklim nedeniyle kapalı alan ihtiyacı da fazladır

İnsan ve hayvan yiyecekleri, yakacak odunlar hepsi evin uygun bölümlerinde muhafaza edilirler

İşte tüm bunların sonucu olarak Safranbolu evleri büyük hacimlidir

Doğa-insan-ev; sokak-ev, sokak-çarşı ilişkileri son derece düzenli ve dengelidir

Çevreye olduğu kadar komşuya da saygı egemendir

Hiçbir ev diğerinin görünüşünü engellemez

Evlerin yapımında taş, kerpiç ahşap ve alaturka kiremit kullanılmıştır

Bahçeler sokaktan taş duvarlarla ayrılmıştır
Din ve gelenekler evi dışarıya kapar, bu yüzden ev içi ve bahçeler yüksek duvarlarla ayrılmıştır, pencereler kafeslidir, kadın yabancı erkeğe görünmez

Bazen aynı evin içinde bile, kadınlar ve erkekler ayrı ayrı yaşarlar

Safranbolu´da selamlık ve harem olarak ikiye bölünmüş böyle evler vardır

Hacı Memişler Bağ evinde ve Kaymakamlar Evinde harem ve selamlık girişleri değişik katta iki ayrı sokaktan sağlanmıştır

Aile yaşantısını tedirgin etmeden kolay ulaşılabilen bir odası da selamlık olarak kullanılır

Selamlık odaları biraz daha özenlidir

Evin girişinde zemin katta “hayat” vardır

Bu bölüm eğer taş kaplıysa “taşlık” adını alır

Burada ışık almayı sağlayan ahşap kafes “gliste” mevcuttur

Zemin katlarda ayrıca ahırlar, büyük kazan ocakları ve ambarlar bulunur

Üst katlara ahşap ustalığının üstün örneklerini sergileyen merdivenlerle çıkılır

İkinci kat diğer katlara göre daha basıktır

Bu katta gerektiğinde yatak odası olarak da kullanılabilen bir mutfak bulunur

Gündelik yaşam orta katta geçer

Soğuk kış günlerinde bu katın ısıtılması daha kolay olur
Üçüncü kat evlerde mükemmelliğe varılan noktadır

Bu katta tavanlar daha yüksektir

Odalara sekiz kenarlı bir çokgenden oluşan “sofa”nın daha kısa olan dört çapraz kenarından açılan kapılardan girilir

Odaların giriş kapıları köşelerdedir ve oda ile doğrudan teması kesen özel ahşap paravana düzeni bulunur

Odaların her biri bir çekirdek aileyi ya da bir aile yakının barındırabilecek tüm unsurlara sahip, bağımsız birim olarak tasarlanmıştır

Bu doğrultuda her odada ahşap dolapların (yüklük) içerisinde bugünün duş kabinlerini andıran gusülhaneler mevcuttur

Safranbolu evlerindeki çıkmalar, evin dış görünümünü tek düzelikten kurtarır

Evlerin pencereleri çok özel biçimde tasarlanmış olup dar ve uzuncadır

Ahşap kanatlı pencerelerde ayrıca “muşabak” denilen kafesler bulunur
Evlerde ısınma ocaklarla sağlanır

Ocaktan alınan közler mangala konarak taşınır

Katlar arasında zaman zaman tecrit malzemesi kullanılmış olsa da ahşap evlerde ısının muhafazası güçtür

Bu nedenle prensip mekanın değil insanın ısıtılmasıdır

Soba ise son dönemlerde kullanılmıştır
Aydınlatma aracı gaz yağı lambasıdır

Son zamanlarda “lüks lamba” diye tanımlanan, daha büyük boyutlu ve daha fazla ışık veren lambalar kullanılmıştır
Evlerin bazılarının içlerinde serinlik vermesi ve yangından korunmak amacıyla yapılmış olan havuzlar bulunmaktadır
