Gözlerim İstanbul'dur Benim

İstanbul'un gözleriyim ben

Hırçın ruhumun ötesinde ağlıyor İstanbul

Bir vapur kalkıyor Eminönü'nden

Balık ekmek kokuyor tekneler

Uçsuz bucaksız gökyüzü,martılar

Ve huzur veren mavi

Çocuksu bir mutluluk,büyümüşlüğün telaşıyla

İçilen sıcak bir çay

Üsküdar iskelesinde

Nazlı bir gelin edasıyla

Karşımda duruyor Kızkulesi

Arkamda hasret rüzgarları esen Haydarpaşa



Toprağın buram buram tarih kokuyor

Dikilitaş'tan Ayasofya'ya

Gözlerimi yumdum

Süleymaniye'de yem atıyorum kuşlara

Gözlerimi açtım

Eyüp Sultan'da ellerim duada

Ortakö'de alıyorum her zaman en derin nefesimi

İçime çekiyorum tüm aşklarımı



İstanbul benim gözlerim

Bazen isyankar Beyoğlu bazense masum Maçka

Aksaray'dan bir dolmuş yol alıyor bilinmeyen aşklara

Laleli'de yitirilen duygularla

Eline ver diyorum yalnızlığıma

Elini ver diyorum köprü altındaki çocuklara



Çamlıca'daki özgürlüğümle

Sokakların ışıl ışıl aydınlanıyor

Varoşlarında ısınıyorum

Tarlabaşı'nda küskünlüğüm bırak bende saklı kalsın

Geceleri gezen bozacılarını özlüyorum

Senden ayrı düşmek ne acı

Bir ananın yavrusunu özlemesi gibi

Kokunu özlüyorum

Umut

Ekmek

Yürek

Azim

Ruhum İstanbul

alıntı