İsparta’Nın Biri Merkez Olmak Üzere On İki İlçesi Vardır

Isparta’nın biri merkez olmak üzere on iki ilçesi vardır

Isparta’nın biri merkez olmak üzere on iki ilçesi vardır

Merkez:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 133061 olup 112117’si ilçe merkezinde 20944’ü köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları genelde düzdür Doğusunda Davras Dağı güney batısında Akdağ orta kesiminde ise Isparta Ovası yer alır

Ekonomisi tarıma dayalıdırGülcülük ve gülyağcılık yaygındır Bağcılık gelişmiştir Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılırİplik Fabrikası SümerbankHalı Fabrikası Çimento Fabrikası un fabrikaları başlıca sanayi kuruluşlarıdır

İlçe merkezi Akdağ’ın kuzey eteklerinde kurulmuştur İzmir-Aydın-Eğirdir demiryoluna Bozanönü istasyonunda ayrılan bir hatla bağlanır Mimârî bakımdan modern bir şehir olan Isparta Anadolu’nun hızla gelişen illerindendir

Aksu:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 9591 olup 2921’i ilçe merkezinde 6670’i köylerde yaşamaktadırİlçe toprakları orta yükseklikteki engebeli alanlardan meydana gelmiştir Doğusunda DedegülDağları yer alır Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır Başlıca tarım ürünleri buğday patates ve soğandırYüksek kesimlerde hayvancılık yapılır Evlerde halı ve kilim dokumacılığı yaygındırİlçe merkeziDedegöl Dağları eteklerinde kurulmuştur Eğirdir’e bağlı bucak iken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu

Atabey:1990 sayımına göre toplam nüfusu 7561 olup 5010’u ilçe merkezinde 2551’i köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 5 köyü vardırYüzölçümü 202 km2 olup nüfus yoğunluğu 37’dir İlçe topraklarının kuzey ve batısında Barla Dağı güneyinde Bazonönü Ovası yer alır Barla Dağının güneyinde zengin çayırlarla kaplı 1000-1500 m yükseklikte platolar vardır

Ekonomisi gül yetiştiriciliği ve gülyağcılığına dayanır El tezgahlarında yapılan Halıcılık önde gelen geçim kaynağıdırİplik fabrikası başlıca sanayi kuruluşudurİlçe merkezi denizden 1000 m yükseklikte Barla Dağı eteklerinde kurulmuştur Eski adı Agros’tur Tarihi çok eskilere dayanırGüney batısında AntikSeleukei Sidara şehri kalıntıları vardır 1921’de Büyük Millet Meclisi kararıyla Atabey ismini aldı İlçe belediyesi 1910’da kurulmuştur

Eğirdir: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 41266 olup 15828’i ilçe merkezinde 25438’i köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 23 Kocapınar bucağına bağlı 2 köyü vardırİlçe topraklarını EğirdirGölü ile bu gölü Isparta Ovasından ayıran dağlardan meydana gelirKuzeybatısında Barla Dağı batısında DavrasDağı doğusunda Dedegül Dağı yer alır Eğirdir Gölünün büyük bölümü ile Kovada Gölü ilçe sınırları içinde kalır Başlıca düzlükler göle dökülen dere vâdilerinde yer alır

Ekonomisi tarım hayvancılık ve balıkçılığa dayanır Başlıca tarım ürünleri buğday patates ve soğan olup ayrıca az miktarda arpa şekerpancarı fasulye ve nohut yetiştirilirGöl çevresinde sulanabilen arazide sebze ve meyvecilik yapılır En çok elma üretilir Yaylalarda ise ençok koyun ve kılkeçisi köylerde ise daha çok sığır beslenirGölde tatlı su balıkçılığı yapılırKerevit sazan ve sudak başlıca av ürünleridirKerevit yurt dışına ihraç edilir Halı atölyeleri başlıca küçük sanâyi kuruluşlarıdır Evlerde de halı ve kilim dokumacılığı yapılır

İlçe merkezi Eğirdir Gölünün güney kıyısında göle doğru uzanan Kaleburnu Yarımadası üzerinde kurulmuştur Isparta-Konya karayolu ilçeden geçerİl merkezine 36 km mesafededir Isparta’dan ilçe istasyonuna kadar gelen bir demiryolu vardırHamidoğulları Beyliğine başşehirlik yapmıştırİlçede ülke çapında hizmet veren KemikHastalıkları Hastânesi ve Süleyman Demirel Üniversitesine bağlı Su Ürünleri Yüksek Okulu vardır

Gelendost:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 22739 olup 7338’i ilçe merkezinde 15401’i köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 13 köyü vardırYüzölçümü 624 km2 olup nüfus yoğunluğu 36’dırİlçe topraklarının kuzeyinde Kirişli Dağı güneyinde Dedegül Dağı ve bu dağların ortasında GelendostOvası yer alır Eğirdir Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalırOvayı Doğanoğlu (Yalvaç)Deresi sular

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday arpa nohut haşhaş ve şekerpancarıdır Bağcılık ve elma yetiştiriciliği yaygın olarak yapılırHayvancılık ikinci derecede geçim kaynağıdır En çok koyun ve kılkeçisi beslenir Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yapılır

İlçe merkezi Eğirdir Gölünün doğu kıyısında bir ova kenarında kurulmuşturIsparta-Konya karayolu ilçenin güneydoğu kıyısından geçerİl merkezine 81 km mesafededir Denizden 940 m yüksekliktedir 1952’de ilçe olanGelendost’un belediyesi 1951’de kurulmuştur

Gönen:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 11103 olup 6053’ü ilçe merkezinde 5050’si köylerde yaşamaktadırİlçe toprakları orta yükseklikteki düzlük alanlardan meydana gelirIsparta Ovasının bir kısmı ilçe sınırlarında kalır Ekonomisi tarıma dayalıdırGül yetiştiriciliği ve gül yağcılık yaygındır Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır Ev tezgahlarında halı dokunur Merkez ilçeye bağlı belediyelik bir kaza iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu

Keçiborlu:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 19766 olup 8955’i ilçe merkezinde 10811’i köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 15 köyü vardırYüzölçümü 565 km2 olup nüfus yoğunluğu 35’dir İlçe toprakları orta yükseklikte engebeli araziden meydana gelirKuzeydoğusunda Karakuş Dağı güneybatısında SöğütDağı doğusunda Kapı Dağı yer alır Bu dağların ortasında bir plato vardır

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı arpa buğday ve elma olup ayrıca az miktarda soğan patates armut ve haşhaş yetiştirilir Bağcılık ve gülcülük yaygındırHayvancılık ikinci derecede gelir kaynağı olup canlı hayvan ticaretine yöneliktir Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yapılır İlçe topraklarındaki kükürt yatakları Etibank tarafından işletilir

İlçe merkezi Keçiborlu Deresi Vâdisinde kurulmuşturİstanbul-Antalya ve Eğirdir-Isparta-İzmir demiryolu ilçeden geçer İl merkezine 40 km mesafededir Denizden yüksekliği 1040 metredirİlçe belediyesi 1902’de kurulmuştur

Senirkent: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 24388 olup 10738’i ilçe merkezinde 13650’si köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 8 köyü vardırYüzölçümü 600 km2 olup nüfus yoğunluğu 41’dirİlçe toprakları kuzey ve güneyden dağlarla çevrilmiş bir alanda yer alırGüneyinde Barla ve Kapı Dağları kuzeyinde Karakuş Dağları ile bu dağların ortasında Senirkent Ovası yer alır EğirdirGölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır Ovayı Gençali Deresi sular

Ekonomisi tarım ve dokumacılığa dayalıdır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı arpa elma üzüm buğday ve soğan olup ayrıca az miktarda patates baklagiller ve armut yetiştirilir El tezgahlarında halıcılık yaygın olarak yapılırSalça fabrikası başlıca sanayi kuruluşudur

İlçe merkezi Hoyran Gölüne (Eğirdir Gölünün kuzey parçası) açılan bir ovanın batı kenarında kurulmuştur Denizden yüksekliği 1040 metredir İl merkezine 72 km mesafededir Fazla gelişmemiş olan Senirkent 1952’de İlçe olmuşturİlçe belediyesi 1886’da kurulmuştur

Sütçüler: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 21957 olup 4062’si ilçe merkezinde 17895’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 20 Kasımlar bucağına bağlı 8 köyü vardır Yüzölçümü 1288 km2 olup nüfus yoğunluğu 17’dir İlçe toprakları engebeli alanlardan meydana gelir Doğusunda Dedegül Dağı orta ve güneyinde KuyucakDağı yer alır Dağların yüksek kesimlerinde hayvancılık açısından önemli yaylalar vardır Dağlar meşe köknar kızılçam karaçam sedir ve ardıç ormanları ile kaplıdır

Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır Ekime müsait toprakları azdır Başlıca tarım ürünleri buğday arpa ve elmadır Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yapılır İlçe merkeziAksu Çayına karışan bir dere vâdisinde yamaçlara kurulmuştur Denizden yüksekliği 1000 metredirÖnemli yollardan uzak olduğundan gelişmemiş küçük bir yerleşim merkezidir Eski ismi Cebel’dirİl merkezine 102 km mesafededir Belediyesi 1938’de kurulmuştur

Şarkikaraağaç: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 38993 olup 12253’ü ilçe merkezinde 26740’ı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 27 köyü vardırİlçe toprakları genelde dağlıktırKuzey ve kuzeydoğusunda SultanDağları güneyinde DedegülDağı batısında Anamas Dağı ve bu dağların ortasında Şarkikaraağaç Ovası yer alırOvayı Eğri Çayı sular Beyşehir Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır Dağlarda köknar sedir karaçam ve ardıç ormanları vardır

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarıüzüm buğday elma arpa patates haşhaş nohut soğan fasulye ve armutturHayvancılık gelişmiş olup genelde sığır ve koyun beslenir Ev tezgahlarında dokumacılık yapılırYem barit tuğla kiremit fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır

Uluborlu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 11970 olup 10072’si ilçe merkezinde 1898’i köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 4 köyü vardırYüzölçümü 322 km2 olup nüfus yoğunluğu 37’dir İlçe toprakları üç tarafı dağlarla çevrili bir alanda yer alırKuzey ve batısını Karakuş dağları güneyini ise Kapıdağ engebelendirir Dağlardan kaynaklanan suları Gençali Deresi toplar Senirkent Ovasının bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır

Ekonomisi tarım ve dokumacılığa dayanır Başlıca tarım ürünleri arpa ve buğday olup ayrıca az miktarda elma üzüm nohut patates armut ve soğan yetiştirilirSüt üretimi gayesiyle sığır besiciliği yapılır Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yaygındır İlçe topraklarında kireçtaşı yatakları vardır

İlçe merkezi Kapıdağ eteklerinde düz bir alanda kurulmuşturTarihi çok eski devirlere kadar uzanmaktadırKonya’yı Yalvaç üzerinden Denizli’ye bağlayan karayolu ilçeden geçerİl merkezine 69 km mesâfededir Belediyesi 1864’te kurulmuştur

Yalvaç: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 85053 olup 28028’i ilçe merkezinde 57025’i köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 21 Bağkonak bucağına bağlı 9 köyü vardırYüzölçümü 1415 km2 olup nüfus yoğunluğu 60’tır İlçe toprakları genelde dağlıktırKuzeyinde Karakuş Dağları ve Sultandağları güneyinde Güllüce Dağı güneybatısında Kirişli Dağı yer alır Dağların iç kesiminde orta yükseklikte düzlükler vardır Dağlardan kaynaklanan suları Hoyran ve Yalvaç dereleri toplar

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri elma buğday üzüm arpa şekerpancarı patates armut soğan ve haşhaştır Hayvancılık gelişmiştir Koyun ve sığır besiciliğinin yanında az miktarda Ankara keçisi de beslenir Tuğla kiremit fabrikaları ve tabakâneler başlıca sanâyi kuruluşlarıdır

İlçe merkezi Eğirdir Gölü havzasının kuzeydoğusunda SultanDağlarının eteklerinde kurulmuştur Deniz’den yüksekliği 1160 metredir Akşehir’i Senirkent üzerinden Denizli ve Isparta’ya bağlayan karayolu ilçeden geçerTârihi çok eski devirlere dayanan bir yerleşim merkezidirİsmini Oğuz Beylerinden Sakız ve Emir boyuna mensup Yalvaç Beyden almıştırİlçe belediyesi 1864’te kurulmuştur

Yenişarbademli: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 7323 olup 6199’u ilçe merkezinde 1124’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 2 köyü vardırİlçe toprakları dağlıktır Batısında Dedegül Dağları yer alır Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır Evlerde halı dokumacılığı yaygındırİlçe merkezi Dedegül Dağları eteklerinde kurulmuştur Şarkikaraağaç’a bağlı bir bucak iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu