![]() |
İsparta Şivvesi |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() İsparta Şivvesiısparta şivvesi ısparta şivvesi Isparta mahalli ağzında Akdeniz ve Orta Anadolu ağızlarının etkisi görülür ![]() Mahalli dil günümüzde de özelliklerini korumaktadır ![]() Isparta ağzındaki uzun ünlülerin tamamı iki ünlü arasındaki ünsüzün düşmesi ile oluşur ![]() Ârı (Ağrı) aşam (akşam) gâsın (kalsın) peenir (peynir) veese (verse) yapdıı (yaptığı) sandıı (sandığı) geydii (giydiği) iilik (iyilik) oomasın (olmasın) oolan (oğlan) öölen (öğlen) sööle (söyle) uura (uğra) bulduumu (bulduğumu) düme (düğme) yüzüünü (yüzüğünü) ![]() Mahalli ağızda ünlü değişmeler çokçadır: a-e: Bozcen (bozacaksın) goş-cen (koşacaksın) yapcen (yapacaksın) kesdene (kestane) teze (taze) zerdeli (zerdali) ![]() an: Çığır (çağır) bascem (basacağım) kalkcem (kalkacağım) ![]() a-u: Buba(baba)portukal (portakal) ortuda (ortada) ![]() Orta hecedeki a sesinin vurgusuz olduğu zaman çoğunlukla düştüğü görülür ![]() Burda (burada) olcam (olacağım) vacem (varacağım) orda (orada) gibi ![]() e-a: Ataş (ateş barâba (beraber) hökümat (hükümet) gıymatlı (kıymetli) ![]() e-i: Yir (yer) dide (dede) ni-den (neden) gice (gece pencire (pencere) ![]() i-e: Eyi (iyi) ekiz (ikiz) heş (hiç) tencire (tencere) zencir (zin-cir) ![]() i-ı: Çırpı (kirpi) hangi (hangi) hızmat (hizmet) sabi (sahibi) ![]() i-ü: Buluş (piliç) büber(biber) müsafür (misafir) ![]() Orta hecedeki i sesi vurgusuz olduğunda düşer ![]() Eyce (iyice) zere (zahire) Hatçe (Hatice) gibi ![]() ![]() ![]() o-a: Guy (koy) horaz (horoz) popaz (papaz) ![]() o-u:Buynuz (boynuz) doktur (doktor) garyula (karyola) ![]() u-ı: Çabık (çabuk) çıbık (çubuk) babış (papuç) garpız (karpuz) gavın (kavun) ![]() u-o:Yokarı (yukarı) osanmak (usanmak) ![]() ü-ö: Böyük (büyük) yörü (yürü) gözel (güzel) boyut (büyüt) ![]() Bazı sözcüklerde "b m p" dudak ve dudak-diş sesleri "v" ve "f" seslerinin etkisiyle sözcüğün gövde kök ya da eklerinde yuvarlaklaşmaya neden olur ![]() Avcu (avcı) b ![]() ![]() ![]() ![]() Bazı sözcüklerde ve yuvarlaklaşmanın aksine benzeşme yoluyla düzleşme görülür ![]() Gabık (kabuk) gambır (kambur) galbır (kalbur) ucit (vücut) gibi ![]() ![]() ![]() Sözcük başına fazladan bir ünlü ekleme Isparta ağzının en belirgin özelliklerindendir ![]() "ı r k m n s ş c" ünsüzleri ile başlayan sözcüklerde sözcük içindeki ünlülere uygun olarak ı i u ü ö o ünlüleri sözcük başına eklenebilir ![]() ![]() ![]() ![]() Çoğunlukla iki heceli sözcüklerde ilk hece ünsüzle biter ikinci hece de bir ünsüzle başlarsa; araya öbür ünlülere uygun bir ses eklendiği görülür ![]() ![]() ![]() ![]() Ünlü ile biten bir sözcüğü ünlü ile başlayan bir sözcük illerse ünlülerden biri düşer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Ünlü uyumuna aykırı bazı yabancı kökenli sözcüklerde ünlü benzeşmeleri görülür ![]() Baca (bahçe) hâ-bar (haber) sabi (sahibi) galbır (kalbur) mezer (mezar) baraba (beraber) vallaha (vallahi) gıyamet (kıyamet) gibi ![]() ![]() ![]() Isparta ağzındaki ünsüz değişimleri şöyledir: h-p:Palta (balta) paston (baston) pıçak (bıçak) apla (abla) ![]() b-m: Mahana (bahane) muşam-ma (muşamba) mismillah (bismillah) ![]() ç-c:cızgı (çizgi) çocuk (çocuk) cingen (çingene) güççük (kü-Çük) ![]() ç-s: Babış (pabuç) genşlik (gençlik) gaş (kaç) öş (ölç) gılış (kılıç) biş (***) ![]() ı-d: Darak (tarak) davşan (tavşan) duzak (tuzak) dırnak (tırnak) dellal (tellal) ![]() k-g: Gaba (kaba) giz (kız) gonşu (komşu) gazan (kazan) gu-rut (kurut) gön (kon) ![]() s-z: Merkez (herkes) zoba (soba) nergiz (nergis) zümbül (sum bil) ![]() r-ı: Güleş (güreş) bilader (birader) duyalak (duyarak) leşber (rençber) ![]() "l" sesi kimi hallerde düşer kendinden önceki ünlünün uzun söylenmesine neden ölür ![]() ![]() ![]() "h" sesinde de aynı durum oluşmaktadır ![]() ![]() m-n: Donuz (domuz) sindi (şimdi) geliyon (geliyorum) ölçen (öleceğim) penbe (pembe) ![]() n-i: Dölüm (dönüm) tutarı (fincan) löbet (nöbet) ![]() Isparta mahalli ağzında ünsüzlerin yer değiştirmeleri çokça rastlanır ![]() ![]() Ünsüz düşmesi de sıkçadır ![]() ![]() ![]() Sözcük sonundaki düşmelere birkaç örnek: Göze (güzel) yata (yatar) aşsa (aşağı) goşşa goşşa (koşa koşa) ıssı (ısır) isdeyyor (istiyor) ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Isparta'nın mahalli deyimleri ile bir esnaf delikanlısının aşık olup mektuplaştığı ve yabancı bir ihtiyar zengine verilmek üzere olduğunu duyduğu sevgilisi komşu kızına yazdığı mektup Isparta ağzının güzel örneklerinden biridir: "Gızım ZIDDIK öte gün abamın çelibası ile biçit bostan yellevedidim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Variyet olupta nolcek sen odi dek gibi herifinen geçincemeyi bulamazsın ben o aydeş bacaklı angut herife vamam de ![]() ![]() Hani gönül diye bir billur olmaza bi naşırfa suya bir tutam gırcı şeker at kurtul bu dertten ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() yanına ittönbüşle amadeniye rasgele bengildemiş gibi fırlayıvedin ![]() ![]() Amma bilip amma yat bi bana bak bi o ihtiyar herife bin yattan bi biliş daha eyidir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Yavuklun Mustanların Gadir" |
![]() |
![]() |
|