Adana Aladağ İlçesi Tarihi Osmanlı Zamanında Aladağ

Adana Aladağ İlçesi Tarihi Osmanlı Zamanında Aladağ

İlçenin tarihi ilk çağlara kadar uzanır Eti, Roma, Bizans devirlerini geçiren bölge, MS 12 YY’da Anadolu’ya gelen Türklerin yurdu olmuştur Oğuz Boyuna ait “Üçoklar”’ın Türkmen beylerinden “Karaisa” bu bölgeye gelerek burayı yurt tutmuştur

Selçuklu Arşivlerinde, Anadolu’ya bir “Vatan Garibi” olarak gelen bir kısım Türkmen aşiretlerinin muhtemelen Adana İli, Aladağlar çevresinde yerleştikleri bilinmektedir

Karaköy adı ile 1835 yılından itibaren, Karaisalı İlçesine bağlı bucak merkezi iken 1973 yılında belediye teşkilatı kurulmuş ve ismi de “Karsantı” olarak değiştirilmiştir

Ortaçağ Haçlı Seferleri sırasında, bölgenin stratejik merkezi görevini Barcıbert (Meydan Kalesi) üstlenmiştir Burada, Kilikya Ermeni Krallığının askeri üssü kurulmuştur

Adana’dan Kayseri’ye giden kervan yolu Karsantı güzergahından geçerdi Bu noktada Aladağ önemli bir geçit noktasıdır Bölge, 1360’lı yıllarda, Ramazanoğulları Türkmen Beyliği’nin eline geçti Çukurova’da yaşayan Yörük ve Türkmenlerin yayla yeri oldu ve Yavuz Sultan

Selim döneminde Osmanlıya bağlandı Kanuni Sultan Süleyman’dan hemen sonra, 1572 yılında Osmanlı Katipleri bölgeye gelerek yerleşik köylüler ve göçebelerin isimlerini defterlere kaydettiler İlgili

salnamede, bölgenin en önemli idari birim adı Meydan Mezrası’dır Diğer bir adı da (Parsbit Kalesi’dir)

1808 yılında, Menemenci Aşireti Meydan Kalesi eteklerinde Karsantıoğulları ile kanlı kavgaya tutuştu Karsantıoğulları yenildi Bölge, Karaisalı’nın idari alanı içinde kaldı

1860 yılında Adana Valisi Halil Paşa, Karsantı (Aladağ)’ya yaylaya çıkan Karahacılı Aşiretini Sarıçam bölgesine iskan etti Yine bu dönemde, Aladağ Yaylalarında yaylayan Yörükler Çukurova’nın muhtelif yerlerine yerleştirilmişlerdir 1865 yılında Osmanlı reform ordusu “Fırka-i İslahiye” Çukurova’ya geldi Bu arada Karsantı Oğulları da dahil sürgüne gönderildi ve göçebeler bu toprağa zorla yerleştirildi 19yy’da Aladağlar ve Karsantı Yöresi aynı zamanda iç çatışmalar sonucu bulunduğu toprakları terk eden aşiret ve ailelerinin sığınma yeri oldu