Revizyonizm

REVİZYONİZM

Revizyonizm,bilimde ,daha çok da toplumsal bilimlerde öğretiyi gözden geçirerek ,egemen görüşleri yadsıyan ve değiştiren yeni tezler getirme çabasıÖrneğin,1789 Fransız Devrimi'ne ilişkin "revizyonist" bir tarihçilik ,bu devrimin gerekli ya da yararlı değil,tümüyle raslantısal,hatta belki yanlış ve zararlı olduğu düşüncelerini ifade ederÖzel olarak ise revizyonizm,Marksist düşünce bağlamında kullanılan bir terimdir ve Marksizmin değişmemesi gerektiğine inanılan bazı temel ilkelerini değiştirme girişimi anlamına gelirRevizyonizm suçlaması ilk kez 19yüzyıl sonlarında Almanya Sosyal Demokrat Partisi içinde Eduard Bernstein'ın başlattığı Marksist öğretiyi gözden geçirme eğilimine yöneltildiEmek değer kuramını,sınıf mücadelesinin önemini ve devrimi reddeden Bernstein,Alman toplumunun gelişmesinin Marx'ın bazı öngörülerini yanlışladığını ,kapitalizmin çöküşe gitmediğini,sermayenin gitgide daha az ellerde yoğunlaşmadığını ,orta sınıfın ortadan kalkmadığını ve işçi sınıfının derinleşen bir yoksulluğa yuvarlanmadığını savunuyorduBernstein'ın revizyonizmi zamanın Alman Sosyal Demokratları arasında büyük çatışmalara yol açtıKarl Kautsky'nin başını çektiği çoğunluk,1889'daki Hannover Kongresi'nde Bernstein'ın görüşlerini resmen reddettiBununla birlikte revizyonizm uygulamada partinin politikalarını etkilemeye devam ettiIIEnternasyonal partilerinin çoğunun IDünya Savaşı'nda kendi ülkelerinin hükümetlerini desteklemeleri,1917'den sonra ise "anti-demokratik" bir yol tuttukları gerekçesiyle Bolşeviklere karşı çıkmaları,revizyonizm sorunu çevresinde yeni bir kamplaşmaya yol açtıIIEnternasyonal ile IIIEnternasyonal ve sosyal demokrasi ile komünizm arasında bir bölünme ortaya çıktı

1920'lerin sonları Marksizme yeni katılaşmalar getirdiBüyük Bunalım,önde gelen kapitalist ülkelerin çeşitli ambargoları içeren kuşatması,İtalya'da faşizmin ve Almanya'da Nazizmin yükselmesi koşullarında Sovyetler Birliği'ni bir an önce kalkındırma amacıyla,Stalin son derece merkezi bir bürokratik aygıtın inşasına ve zor uygulanmasına başvurduProletarya diktatörlüğü işçi sınıfının ve halkın çıkarlarının değişmez temsilcisi olduğunu varsayan tek partinin yönetimi biçimini alırken,parti merkezinin saptadığı "biricik doğru" çizgi " proletaryanın çizgisi" bundan sapan bütün farklı görüşler ise "burjuvazinin çizgisi" olarak tanımlandıIIDünya Savaşın'dan sonra SSCB yönetimi ,Sovyet modelinin ihraç edildiği Doğu Avrupa ülkelerindeki her türlü farklı eğilime de revizyonizm gözüyle bakmaya başladı1940'ların sonlarında Josip Broz Tito'nun bağımsız görüş ve politikaları "modern revizyonizm" olarak suçlandı ve Yugoslavya Kominform'dan atıldıArdından Macaristan ve Çekoslavakya'daki demokratik reform denemeleri gene revizyonist oldukları ve sosyalist sistemin güvenliğini tehlikeye düşürdükleri gerekçesiyle SSCB tarafından 1956 ve 1968 işgalleriyle cezalandırıldıKruşçev'in 1950'lerin sonlarıyla 1960'ların başlarında Sovyetler Birliğinde giriştiği kısa süreli reform hamlesi de Stalinizme daha sadık Çin yönetimince "modern revizyonizm' diye nitelendiHer türlü farklı düşüncenin revizyonizm,dolayısıyla burjuvazinin düşüncesi ve karşı devrimcilik olarak damgalanması,Çin Kültür Devriminde doruğuna ulaştı

1985'te SSCB'de Gorbaçov'un iktidara gelmesi sosyalist sistemde çok büyük değişikliklere yol açtıStalinizmin kapsamlı bir eleştirisi yapılırken SSCB'de ve öbür Varşova Paktı ülkelerinde demokratikleşme hız kazandı"komünist partisinin öncü rolü" anayasa hükmü olmaktan çıkarılarak çok partili bir rejime geçilmeye başladıBöylece,daha sosyalist blok 1990'ların başlarında tümüyle dönüşüp dağılmadan önce,"biricik doğru proletarya çizgisi " ve onun dışında her türlü sapmadan oluşan çok geniş bir "revizyonizm" alanı anlayışının yerini,sosyalizm idealleri ve yollarının sonsuz çeşitliliği anlayışı aldı1989'da Tiananmen'deki demokrasi gösterilerinin Çin Komünist Partisi içindeki yaşlı ve tutucu ekibin emriyle ordu birlikleri tarafından kanlı biçimde bastırıldığı Çin ise,SSCB ile Doğu Avrupadaki gelişmeleri yeniden revizyonizmle suçlama yoluna girdiArnavutluk,Kuzey Kore ve Küba da perestroika'yı revizyonizm olarak görüp eski tek parti ve katı merkezi planlı ekonomi sistemine bağlı kaldıÖte yandan bu aşamanın SSCB ve Arnavutluk dahil tüm Doğu Avrupa'da "var olan sosyalizmin çökmesiyle noktalanması,artık derece derece piyasa ekonomisine açılan reformların yürütücüsü durumunda da olsalar,Çin,Kuzey Kore ,Küba ve Vietnam'ı "proletarya diktatörlüğü ' teorisine sadakat doğrultusunda sosyalist tek-parti rejimlerini yürüten ülkeler konumunda bıraktı


Kaynak:AnaBritannica cilt 26 frmsinsinetiçin derlenmiştir