Sevgide Ve Buğzda Ölçü

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Sevgİde Ve BuĞzda ÖlÇÜ
Hakkında Sevgİde Ve BuĞzda ÖlÇÜ

Sevgi, kendisinde fayda umduğu şeye insan tabiatının meyl etmesidir

Sevginin kaynağı ya "Nefs" veya "Ruh" tur

Nefsânî sevgiler arttıkça cünûn'a, ruhânî muhabbetler çoğaldıkça fünûn'a sebep olur

Ruhun meyli aşk derecesine ulaşırsa utanmayı ve ahlâkî kemâli artırır

Nefsâni sevgi çoğaldıkça utanmayı aşındırır

"Ben ar namus şişesini taşa çaldım kime ne!" diyen kimsenin ölçüsüzlüğü, nefse dayalı sevgi-nin aşırılığından kaynaklanmaktadır

Muhabbet hususunda aranacak ölçü, sevgiyi dinî çerçevenin dışına taşımamaktır

Bir kimsenin aşırı bir nefsânî sevgiye kapılması, aklı çalışmaz, gözü görmez, kulağı işitmez hale getirir

Ölçüsüz sevginin bu gibi zararları olduğundan dolayı kâinatın yegâne efendisi bulunan Peygamberimiz, "Hevâ (ve heveslere kapılmak) dan sakının

Zira (aşın) sevgi (sahibini) sağırlaştırır ve körleştirir" (1) hadisi ile bizleri uyarmaktadır

Bir kimse, aşırı muhabbetle bağlandığı şahsi tenkit edemez ve iğri hareketlerinde bile onun taklitçisi haline gelir

Zira "Kul sevdiği ile bera-berdir" (2)

Akılların muallimi ve hak yolunun rehberi bulunan Hz

Mu-hammed (s

a

v

), "Sevdiğini orta yollu sev

Bir gün düşmanın olabilir

Düşmanına da orta yollu buğz et

Umulur ki bir gün dostun olabilir" (3) buyurmuştur

Ölçüsüz ve aşırı bir sevgiyle kendisine bağlandığımız kimse, bize düşman olduğu zaman, birçok sırlarımızı halkın arasında yayar ve insanların arasına çıkamaz hale getirir

Aşırı düşmanlıkla gücendirdiğmiz kimse, bir gün dostumuz olursa, geçmişteki kinci hareketlerimiz den dolayı eski sevgisini devam ettiremez

Sevdiğimiz kimseleri devamlı ve daha fazla sevebilmek için "Seyrek ziyaret et sevgin artar" (4) tavsiyesini hatırdan çıkarmamalı, "Hakkın rızası için halka muhabbet" ölçüsünü unutmamalı; Allah ve Resûlünden başkasını, mutlak bir sevgiyle değil, izâfî bir muhabbetle sevmelidir

Tek bir cümle ile ifade etmek gerekirse, Allah'ı seveni ve onun gösterdiği yolda yürüyeni, aşırılığa kaçmayan bir muhabbetle sevmelidir

(1) Feyzü'l-Kadir, c

3, sh

126

(2) Feyzü'i-Kadir, c, 4, sh

374

(3) et-Tâc, c

5, sh

77,

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sevgide Ve Buğzda Ölçü *Sevgİde Ve BuĞzda ÖlÇÜ* Hakkında *Sevgİde Ve BuĞzda ÖlÇÜ* Sevgi, kendisinde fayda umduğu şeye insan tabiatının meyl etmesidir Sevginin kaynağı ya "Nefs" veya "Ruh" tur Nefsânî sevgiler arttıkça cünûn'a, ruhânî muhabbetler çoğaldıkça fünûn'a sebep olur Ruhun meyli aşk derecesine ulaşırsa utanmayı ve ahlâkî kemâli artırır Nefsâni sevgi çoğaldıkça utanmayı aşındırır "Ben ar namus şişesini taşa çaldım kime ne!" diyen kimsenin ölçüsüzlüğü, nefse dayalı sevgi-nin aşırılığından kaynaklanmaktadır Muhabbet hususunda aranacak ölçü, sevgiyi dinî çerçevenin dışına taşımamaktır Bir kimsenin aşırı bir nefsânî sevgiye kapılması, aklı çalışmaz, gözü görmez, kulağı işitmez hale getirir Ölçüsüz sevginin bu gibi zararları olduğundan dolayı kâinatın yegâne efendisi bulunan Peygamberimiz, "Hevâ (ve heveslere kapılmak) dan sakının Zira (aşın) sevgi (sahibini) sağırlaştırır ve körleştirir" (1) hadisi ile bizleri uyarmaktadır Bir kimse, aşırı muhabbetle bağlandığı şahsi tenkit edemez ve iğri hareketlerinde bile onun taklitçisi haline gelir Zira "Kul sevdiği ile bera-berdir" (2) Akılların muallimi ve hak yolunun rehberi bulunan Hz Mu-hammed (sav), "Sevdiğini orta yollu sev Bir gün düşmanın olabilir Düşmanına da orta yollu buğz et Umulur ki bir gün dostun olabilir" (3) buyurmuştur Ölçüsüz ve aşırı bir sevgiyle kendisine bağlandığımız kimse, bize düşman olduğu zaman, birçok sırlarımızı halkın arasında yayar ve insanların arasına çıkamaz hale getirir Aşırı düşmanlıkla gücendirdiğmiz kimse, bir gün dostumuz olursa, geçmişteki kinci hareketlerimiz den dolayı eski sevgisini devam ettiremez Sevdiğimiz kimseleri devamlı ve daha fazla sevebilmek için "Seyrek ziyaret et sevgin artar" (4) tavsiyesini hatırdan çıkarmamalı, "Hakkın rızası için halka muhabbet" ölçüsünü unutmamalı; Allah ve Resûlünden başkasını, mutlak bir sevgiyle değil, izâfî bir muhabbetle sevmelidir Tek bir cümle ile ifade etmek gerekirse, Allah'ı seveni ve onun gösterdiği yolda yürüyeni, aşırılığa kaçmayan bir muhabbetle sevmelidir (1) Feyzü'l-Kadir, c 3, sh 126 (2) Feyzü'i-Kadir, c, 4, sh 374 (3) et-Tâc, c 5, sh 77,