İnsanlığın Efendisi [ Şiir ] |
10-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
İnsanlığın Efendisi [ Şiir ]İnsanlığın Efendisi [ Şiir ] Hakkında İnsanlığın Efendisi [ Şiir ] İNSANLIĞIN EFENDİSİ İnsanlığın Efendisi Yine hicranla seni andı gönül, Tende cânım, rûh-u revânım Cânân Andıkça hasretlere yandı gönül; Ne olur kıl artık vuslata şâyân! Hem sevip hem ağlayan bîçâreyim, Kararsız, derbeder ve âvâreyim, Yıkılıp dökülmüş bir virâneyim; Hâl-i hazînim tam mevsimi hazân Güller gülse de ağlıyor hep bülbül, Bir dert küpü âdeta şimdi gönül; Bilmem mümkün mü bu hale tahammül? Ruhumda âh-u zâr, dilimde figân Yanıp kebap oldum ümidim yıkma! İtâb et, ama ağyâra bırakma! Vefasız bir kulum cürmüme bakma! Vasf-ı hâle ne hacet her şey ayân Bilirsin gayri imdat edecek yok; Gönlümü dertten âzâd edecek yok; Kıtmîri başka âbâd edecek yok, Hatırım virâne, gözlerim giryân Gel vur mızrabını da kalbimi söylet! Vur ruhuma nağmelerini dinlet! Ve gönlüme geleceğini vâdet! Vâdet ki kalmadı dizimde dermân! MFethullah Gülen |
|