Edep Ya Hu...

Edep Ya Hu
Hakkında Edep Ya Hu




“ ALLAH’a takva ve güzel ahlak” (En ziyade neyin insanları cennete sokacagını soruyorlar )
(Tirmizi, Birr 62, kutub-ı sıtte, 16 Cilt , sf 329)

“Kardeşini ayıplamayı bırak Haya=utanma imandandır Haya, hayırdan başka bir şey getirmez”






Önce edebi yazmalı kalem

Önce edebi anlatmalı kelime

Once edebi idrak etmeli insan

Edep güzel; edep yüce

İnsan güzele müştak, insan yüceye sevdalı

Kainatın en büyük hakikati iman, imanın en büyük hakikati edep

İlim meclisinde aradım, kıldım taleb,
İlim en geridedir, illa edeb, illa edeb

Setreder ayıbını insanın hep:
Ne güzel elbiseymiş esvab-ı edeb

Gönül ehli arasında aradım, kıldım taleb,
Her hüner makbul imiş: illa edeb, illa edeb

Edeb bir tâc imiş nûr-u Hüda dan
Giy ol tacı, emin ol her beladan

Edep, hakikatin büyüklüğü karşısında iki büklüm olmak, Onun kemaliyle kendinden geçmektir Yunus'un odunları misali daldan-pürüzden budanmaktır Elif gibi dimdik, ok gibi dosdoğru olmaktır Kuran'ı hayata hayat yapma yolunda, ilahi hedefi Kuran ahlakıyla on ikiden vurmaktır Gerek dünya gerek ukba adına atılan her adımı itidal ve denge üzre atmaktır Elhasıl kulluk şuuruna ermek, ruhu ve bedeni sünnet-i seniyyenini nuruyla huzura erdirmektir Habib-i Zişan-ı bu yolda kayıtsız şartsız rehber kabul etmektir

Edep , onun gibi oturmak, O nun gibi kalkmak, Onun gibi bakmak, O nun gibi yaşamaktır(sas)

Hz:Osman edep timsaliydi Sünneti seniyyeyi aklında, cisminde ve ruhunda bütün incelikleriyle yaşamıştı Ahmed bin Hanbel'in Hasan ı Basri den rivayetine gvre kapalı kapılar ardında bile elbiselerini çıkarmaktan çekinirdi Edebinin derinliğinden dolayı Efendimiz(sav) kendilerini ümmeti Muhammed içinde herkese nasip olmayan bir payeye layık görmüşlerdi HzOsmanı,

"Ashabım içinde bana en çok benzeyendir"diyerek kendilerine benzetmişlerdi

"Herkesin cennette bir dostu vardır Benim dostum da Osman'dır" hadisiyle HzOsman'ı dostu olmakla müjdelemişlerdi

Bizim de şu acımasız dönemde; edebi, edepsiz ham ruhlara ilim yoluyla anlatacak yeni Osmanlara dair dualarımız vardır

ve Mevlana ne güzel ifade etmiş edebi

" Efendi, bil ki insanın tenindeki can edeptir İnsanoğlunun göz ve kalp nuru edeptir Adem bir ulvi alemdendir, süfliden değil bu dönen kümbetin hem dönmesi hem de revnak ve zineti edeptir İnsanoğlu eğer edepten yoksun ise, o insan değildir, zira insanoğlu ve hayvan arasındaki fark edeptir Aç gözlerini bak, Allah kelamı olan Kuran ayet ayet edeptir Akıldan sordum: İman nedir? Akıl kalp kulağıma cevap verdi: "İMAN EDEPTİR"!






wesselamweddua ile Esselamu Aleykum ve Rahmetullah

Hz Ebu Bekrin kızı ve Efendimiz'in zevcesi, hepimizin de kıyamete ve oradan da ebede kadar anası Hz Aişe (ra) validemize sorulur:

-Allah Rasûlü'nün ahlâkı nasıldı?

-Siz hiç Kur'ân okumadınız mı?

"Okuduk" derler

Cevap verir:

-O'nun ahlâkı Kurân'dı

İşte Mürebbîsi Allah olan Efendimiz (sav), böyle edebin ufuk noktasındadır Demek ki edep öğrenmek isteyen O'na bakmalı ve O endam aynasında edebi kendi kâmetine uygun şekilde seyretmelidir

Hz Enes anlatıyor: On sene Allah Rasulü'ne (sav) hizmet ettim (Zaten Allah Rasulü'nün (sav) hizmetine girdiğinde de on yaşlarındaydı) Bir defa dahi, yaptığım bir iş için "Neden yaptın?", yapmadığım bir iş için de "Neden yapmadın?" dediğini duymadım Hatta bir defasında beni bir işe göndermişti Sokakta oyuna daldım Aradan ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum Bir ara arkadan birinin kulağımı tuttuğunu hissettim döndüm baktım ki Allah Rasûlü (sav) Yüzünde yine aynı tebessüm "Hemen gidiyorum, Ya Rasûlallah" dedim ve koşarak bana verdiği işe gittim

O, Allah (cc) ahlâkıyla ahlâklanmış ve ümmetinin de aynı ahlâkla ahlâklanmasını emir buyurmuştu Bunu öğreneceğimiz iki ana kaynak vardır; onlar da Kur'ân ve edeb-i Rasûlullah diyeceğimiz Sünnet