Görünmez Kaza

Bilin ki mutluluk, hayatın sadece olumsuz yönlerine bakmak yerine, bazı olumlu yönlerine de bakmaktır
İki gözü olanın bir gözünü kaybetmesi onu çok mutsuz eder, öyle değil mi?
Talihsiz olduğunu, dünyaya şanssız geldiğini düşünür
Diyelim ki, aynı kişi iki gözü kör olarak dünyaya gelmiş
Sonra ameliyat olmuş, gözlerinin biri açılmış
Ne kadar mutlu olur
Ne kadar talihli olduğunu, şanslı olduğunu, Allah’ın sevgili kulu olduğunu düşünür
Oysa her iki durumda da kişinin bir gözü vardır!
Böyleyken neden birinde mutlu olup, diğerinde mutsuz olmaktadır?
•
Yoksa hayat bakış açımıza göre mi şekilleniyor?
“Mutluluk bir bakış açısıdır” diyebilir miyiz?
Ya eldeki artılara kilitlenir mutlu olursunuz, ya da kaybettiklerinize kilitlenip mutsuz olursunuz
Ya olanı dikkate alırsınız, ya da kaybedileni
Kaybettiğinizi dikkate alırsanız mutsuz, eldekini dikkate alırsanız mutlu olursunuz
Artılara bakarsanız mutlusunuz, eksilere bakarsanız mutsuz
Bardağın boş yarısını gören mutsuzdur, dolu yarısını görenler ise mutlu
Ama her şeyden önce, insanın kendini iyi hissetmesi lâzım; bu konuda mizahın katkısı inkâr edilemez Fakat “bizim mahalle”nin sakinleri yakınmaya ve ağlamaya öylesine kilitlendik ki, mizahı bile görmezden geliyoruz
Aşağıdaki olaya bendeniz çok güldüm Ne bileyim, belki size de (en azından) tebessüm ettirebilir
•
Rivayete göre, Büyükşehir Belediyesine ait şantiyelerin birinde bir kaza meydana gelmiş…
Kazada bir duvarcı ustası feci şekilde yaralanmış…
Derhal hastaneye kaldırmışlar…
Yaralarını sarmışlar, sarmalamışlar, eli kalem tutmaya başladığı gün de, bir kâğıt kalem verip başına gelen kazayı ayrıntılı biçimde yazmasını istemişler Çünkü bu konuda detaylı bir tutanak tutulması gerekiyormuş
Duvarcı ustası, her şeyi kendi mantığı ve şaşmaz dürüstlüğüyle kaleme almış…
•
Muhterem büyüklerim…
İş kazası tutanağına plânlama hatası diye yazmıştım Bunu yeterli görmeyerek, olayı ayrıntılı biçimde anlatmamı istemişsiniz…
Şu anda hastanede yatmama neden olaylar aynen aşağıda anlattığım gibi olmuştur
Bildiğiniz gibi ben bir duvarcı ustasıyım İnşaatın altıncı katındaki işimi bitirdiğim zaman biraz tuğla artmıştı Yaklaşık 250 kilogram kadar olduğunu tahmin ettiğim bu tuğlaları aşağıya indirmek gerekiyordu
Aşağıya indim, bir varil buldum, ona sağlam bir ip bağladım, altıncı kata çıktım ipi bir çıkrıktan geçirip ucunu aşağıya salladım Tekrar aşağıya indim ve ipi çekerek varili altıncı kata çıkardım İpin ucunu sağlam bir yere bağlayıp tekrar yukarı çıktım…
Bütün tuğlaları varile doldurdum… Aşağı indim Bağladığım ipin ucunu çözdüm İpi çözmemle birlikte birden kendimi havada buldum
Nasıl bulmayayım, ben yaklaşık 70 kiloyum 250 kiloluk varil süratle aşağıya düşerken, beni yukarı çekti Heyecan ve şaşkınlıktan ipi bırakmayı akıl edemedim Yolun yarısında dolu varille çarpıştık
Sağ iki kaburgamın burada kırıldığını sanıyorum…
Tam yukarı çıkınca, iki parmağım iple beraber çıkrığa sıkıştı Parmaklarım da bu sırada kırıldı Bu esnada yere çarpan varilin dibi çıktı ve tuğlalar etrafa saçıldı
Varil hafifleyince bu sefer ben aşağıya inmeye, varil yukarı çıkmaya başladı ve yolun yarısında yine varille çarpıştık: Sol bacağımın kaval kemiği de bu sırada kırıldı
Can havliyle ipi bırakmayı akıl ettim Başımı yukarı kaldırdığımda boş varilin süratle üzerime geldiğini gördüm: Kafatasımın da böyle çatladığını sanıyorum
Bayılmışım… Gözümü hastanede açtım…
Cenab-ı Hak'tan tüm kullarını böyle görünmez kazalardan korumasını diler, hürmetle ellerinizden öperim

İmza: Duvarcı ustası Laz Osman
•
Hayatınızda bu kadar dürüst bir insan gördünüz mü?
Hemşehrimle iftihar ettim
Benim de duam, Allah görünür kazalardan da hepimizi korusun!

Yavuz Bahadıroğlu / Vakit