KeseRim Kendimi!İntihar Ederim!

Aklıma geliyor bazen
Ama sonra vazgeçiyorum
Şimdi ise ellerim titrercesine
Yoluma devam etmeye çalışıyorum
Yavaş yavaş yağmur yağmaya başlıyor
Bense ağlamaya……
Gözyaşlarım yağmurla beraber karışıyor
We yavaş yavaş yutkunmaya başlıyorum
Ama bu sefer başka bir zevkle…
Son kez adını sayıklıyorum
Beklide son kez özlem duyuyorum
Şimdi ise acım son bulur diye
Hatta sende son olursun diye
Bu hatayı ilk ve son defa yapıyorum
Yeryüzü bana karşı geldiğini belirtircesine
Yağmurla beraber şimşekte yüzün gösterdi işte
Aslında elveda bile demek istemiyorum bende ellerimde aklım gibi yüreğime söz geçiremiyor Kurşun dahi geçiremem kim bilir…
Aklım yine lanet okumaya başlıyor
Gözlerim görmek istediklerimi saklıyor bana inatça
Ve dudaklarım…
Hala senin döneminde kalma
Senin döneminden kalma sessizliğini koruyor hala

Kalbim evet der
Dudaklarımsa sessiz
Gözlerim haykırır
Dudaklarım yine sessiz…
Bir uyum sağlayamaz bedenim
Ama sonuçta
Sen sessiz…
Ben sessiz…

Sonsuza dek bu sessizliği korumak uğruna
Gidiyorum…
Arkamdan ağlamasanda
Gidiyorum…
Aklım düşünmekten, kalbim sevmekten yoruldu
Rahatlamak için gidiyorum…
Elveda…
Belki sebebimsin diye üzülür
Perişan edersin kendini
Hayır, sende hata yok
ne sende hata nede bende
Asıl suçlular kalbimiz de…
Eskilerden kalma bir yalnızlık şimdi payıma düşen
Sen hayatta kalıp sevdiklerinle tadını çıkar
Ben diye bir şey olmasın hayatında, zaten yoktuda
Bu sana son sözlerim…

Aslında şimdi bu alnımı öpen sen olmalıydın
Silah değil!!!!
Şimdi bu benim mutluluk çığlıklarım yeri göğü inletmeliydi
Şu kurşun sesi değil
Hatta şu namlunun ucunda ben değil
Biz olmalıydık
Elveda!!!!