İçimde Yaşıyorum Seni

Eski Türk filmlerinde denildiği gibi "kader yine ağlarını örüyordur"Kader hep bir örümcek gibi ve biz o ağlara hep yapışıp kalıyoruzSaniyeler yelkovanı kovalarken, yüzümüzde her hatıranın çizgisi belirirken,içimizde hep ince bir sızı vardırYoktur diyenini hiç görmedimBir sızı işte,ama herkesin sızısı kendince büyük,herkesin acısı kendince derindirTarifi yoktur aslında, sızı mı,acı mı,yoksa içeri kilitlenmiş küçük birsakanın çırpınışımı bu kımıldayan şey,ben de bilemiyorum

Öylesine herhangi bir gün diye uyandığımız gün,aslında öylesine bir gün değildirFarketmeyiz,hatta uyanırken düşünmeyiz bile bazenBakalım bugün dün gibi mi olacak?Her gün bir umut değil midir,yaşama tutunmak içinve eğer aşk varsa yüreğinizde her gün daha bir umutla uyanırsınız aslında,çünkü bilirsiniz aşka uyanırsınız

Aşk ! Tarifsiz şeygüzel mi,çirkin mi,yoksa iyi mi,kötü mü,yoksa dert mi,mutluluk mu olduğu hiç bilinmeyen,sürekli çok değişken bir iletkendir benceİnsanın anlamadan içine giren,onu çepeçevreleyen bir şeydirYani şöyle anlatabilirim herhalde;

Şarkılar daha anlamlı geliyorsa,sürekli onu düşünüp, etrafta onca insan varken kimseyi göremediğinde, kendi kendine bile gülüyorsan,hiç yapmadığın şeyleri yapıyorsan, her telefonun çalışında,hatta çalmadığı anlarda bile çalıyor mu acaba diye telefonuna yapışıp kalmışsan,ondan duyduğun her onun olduğunu hissettiren kelimede içinden bir nehrin akarken,yol sonunda bir şelale gibi hızla sularını içine bıraktığını hisseder gibi oluyorsan,gök daha mavi,güneş daha parlak geliyorsa gözüne,her eline kalem aldığında ne yazacağını unutup onun adını yazıyorsan,ona bakarken gözünü kırpamadan ve etrafta neler olduğunu hiç umursamadan hipnotize olmuş gibi bakıyorsan, aynaya bakıyor ve gülümsüyorsan,onun kokusunu özlediğinde önüne gelen ilk mağazadan onun kokusunu satın alıyor ve içini geçire geçire kokluyorsan,onu konuşmak için aradığında konuşamayıp sadece susabiliyorsan,canın artık yemek yemek istemiyorsa ve her zaman yanında kalmak istiyorsan, aşıksındır işte artıkİşte o büyü senide sarmıştır

Aşk önce güldürür,sonra süründürür,Aşk önce seni acıtır,sonra onu acıtırZincirlemedir çünkü aşkKal dediğin yerde kalmaz,bit dediğin yerde bitmezSenin sahipliğinden artık çıkmıştır artık,sen ona değil,o sana sahiptirSen onu yönlendiremezsinO senin nehrini ne yana sürüklerse sen o yana akar gidersinBazen durulur,bazen coşar ve sen akıntıda sarhoş olursunBedenin savrulur kayalıklara vurursun,tutunursun belki ama nafile,coştukça coşar,ellerin dayanmaz bu acıya kendini yine ona bırakırsınYa şelaleler yüreğinde akar mutlu olursun, ya da o nehirde sürüklenen bir ağaç kabuğu gibi şelaleden aşağıya düşersin,vurulursun, acıtır her yanını çarpmalar, ah dersin duyan olmaz

Bu sebepledir ki, kurtulmaya çalışırsa insan daha çok canı yanarEn yapılması gereken şudur; (tabi bu benim fikrim) akıntıda çırpınırken insan daha çok yorulur ve boğulurAkıntıya bırak kendini ,elbet seni bir kıyıya bırakacaktır bir günSuyun tadını çıkar, yorma kendini boşunaNefes al doya doya,kıyıları seyret ve bırak şelaleler içinde aksınGörmesin kimse seni, aşkın büyüsü

sana kalsın!