Ölümsüz Sevgilim...~Kaçak Cadı~.

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Bittiğini mi sanıyorsun her şeyin

O kadar kolay mı ki

Bu sonu meçhul olan aşk romanına son noktayı koymak

Önemi yok muydu sana karşı hissettiklerimin

Sebepsiz göz yaşları mıydı döktüklerim

Hissetmedin mi gözlerine bakarken

Bir bebeğin annesine olduğu kadar muhtaç

Dört duvar arasına sıkışmış bir fare kadar çaresiz olduğumu

Hissetmedin mi ellerini tuttuğumda

Kalbimin yerinden çıkacakmışçasına attığını

Hiç mi farkına varmadın sana sarıldığımda

Seni hiç bırakmayacakmışçasına kenetlenen kollarımın

O kadar kolay mıydı çekip gitmek

Hiç bir şey yaşanmamış gibi devam etmek

O kadar kolay mıydı

Senden önce olan hayatımdaki boşluğu

Sonsuz uçuruma çevirmek

O kadar mı kolaydı

Bu ezeli aşkı ebediyete vardıramadan bitirmek

O sen değil miydin gözlerime bakıp

"Seni Seviyorum" diyen

Sen değil miydin elini tuttuğumda

İçindeki mutluluğu ufacık bir gülümsemeyle dışarı yansıtan

Yalan mıydı bunca şey bunca söz

Yarım kalmış bir duygu muydu sende aşk

Yada sadece küçük bir sevgiden mi ibaretti her şey

Oysa ki ben seni ne Mecnun'un Leyla'yı

Ne de bülbülün gülü sevdiği kadar sevdim

Ölçüsü yoktu hissettiklerimin

Her şey sendin

Sen benimdin ben de senin

Ve şimdi sen

Benden kaçılması mümkün olmasyan şeyden

Ölümden korumaya çalıştığım sevgimi

Sebepsiz yere alıp gitmek istiyorsun

Gidebilirsin ama bu içimdeki sevgiyi

Ne ölüm ne de sen alabilirsin

Kalbimle değil ruhumla sevdim seni

Ölüm bile alamasın diye sana olan bu sevgimi

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ölümsüz Sevgilim...~Kaçak Cadı~. Bittiğini mi sanıyorsun her şeyin O kadar kolay mı ki Bu sonu meçhul olan aşk romanına son noktayı koymak Önemi yok muydu sana karşı hissettiklerimin Sebepsiz göz yaşları mıydı döktüklerim Hissetmedin mi gözlerine bakarken Bir bebeğin annesine olduğu kadar muhtaç Dört duvar arasına sıkışmış bir fare kadar çaresiz olduğumu Hissetmedin mi ellerini tuttuğumda Kalbimin yerinden çıkacakmışçasına attığını Hiç mi farkına varmadın sana sarıldığımda Seni hiç bırakmayacakmışçasına kenetlenen kollarımın O kadar kolay mıydı çekip gitmek Hiç bir şey yaşanmamış gibi devam etmek O kadar kolay mıydı Senden önce olan hayatımdaki boşluğu Sonsuz uçuruma çevirmek O kadar mı kolaydı Bu ezeli aşkı ebediyete vardıramadan bitirmek O sen değil miydin gözlerime bakıp "Seni Seviyorum" diyen Sen değil miydin elini tuttuğumda İçindeki mutluluğu ufacık bir gülümsemeyle dışarı yansıtan Yalan mıydı bunca şey bunca söz Yarım kalmış bir duygu muydu sende aşk Yada sadece küçük bir sevgiden mi ibaretti her şey Oysa ki ben seni ne Mecnun'un Leyla'yı Ne de bülbülün gülü sevdiği kadar sevdim Ölçüsü yoktu hissettiklerimin Her şey sendin Sen benimdin ben de senin Ve şimdi sen Benden kaçılması mümkün olmasyan şeyden Ölümden korumaya çalıştığım sevgimi Sebepsiz yere alıp gitmek istiyorsun Gidebilirsin ama bu içimdeki sevgiyi Ne ölüm ne de sen alabilirsin Kalbimle değil ruhumla sevdim seni Ölüm bile alamasın diye sana olan bu sevgimi