Ben, Hüzünlerime Geri Dönüyorum ...

Ben, hüzünlerime geri dönüyorum

Yine mi dönüyorum hüzünlü saatlere?

Oysa geceye beş kala çağırışlarını duymuştum

Belki sensindir diye bir umut kapladı içimi

Nafile, sana uzanan bütün yollar kapalı

öğrendim, evet geç de olsa öğrendim bunu

Çok geç olsa da

Uzaklardan bir ses olmak istedi bir dostum,

uzaklardan bir el Üşüme diye

Olamadı, olamazdı, yokluğun her şeyden daha soğuktu Yokluğun soğuk, yokluğun buz gibi

Hani; öyle üşürsün ki, artık hiç bir şey hissetmez uzuvların,

uyuşur kalır da manâsız bir donukluğun çizgileri oluşur, ardından bir kabuk içindeki parçalanmayı döker,

ezip de geçer tüm bedenini,

acısı en derinden gelir de yakar her yerini

İşte ben de öyle üşüdüm gece yarısını beş geçe Manâsız buluyorum sanki artık her şeyi

Sevgi deseler sadece bir iç çekebilirim,

sonra gülüp geçerim gibi geliyor

Aşkı sorsalar,

aynı dili mi konuşuyoruz diye anlamsızca bakabilirim gözlerine

Anlatın derim durmayın, bırakın tüm şiirleri, şarkıları, masalları

Dokunabilir miyim AŞK'a,

dokunabilir miyim ellerimle diye sorarım,

geçer mi üşümesi yüreğimin, geçer mi üşümesi içimin ??

Aşk dediğiniz şey gelince ansızın,

anlar mı beni aşkla gelen, beni ben olduğum için mi, kendi var ettigi için mi ister!!

Varolanlara, benden kalanlara hoş geldin mi der,

yoksa bir iki zaman sonra herkes gibi o da mı çekip gider

Bakışlarım dondu sanki, yüreğim donunca

Nasıl da manasız bakıyorum etrafa

Görmesin istiyorum hiç kimse gözlerimi, görmesin hiç kimse hüzün tanelerimi

Susuyorum artık derin derin Nasıl da konuşmak istiyorum oysa

Saatlerce susmadan konuşmak istiyorum

Tüm biriktirdiklerimi en başından başlayıp sonuna kadar anlatmak istiyorum

Anlatmak yetmez biliyorum, anlaşılmak da istiyorum

Bir el istiyorum başımda Saçlarıma dokunsun istiyorum,

tüm bedenimden söküp alsın yalnızlığımı tılsımıyla

Bir el istiyorum dokunsun saçlarıma yumuşacık

ve alsın tüm donuklukları usulca

Bir göz istiyorum gözlerimde

Anlamsız bakan gözlerimin içini görsün,

hâlâ arkalarda kalmış ışık huzmelerinin içine dalsın, çıkarsın tüm umutlarımı eski sandığın içinden,

açsın da ışığı ile umut olsun yollarıma,

yolum olsun yordamım olsun istiyorum

Bir omuz istiyorum Başımı yaslayıp uzun uzun ağlayabileceğim

Yıllardır biriktirdiğim hüzün tanelerini tek tek dökebileceğim bir omuz istiyorum

Ona yaslanınca her şeyi unutmak istiyorum, sıcacık olmak

İçimi huzur kaplasın istiyorum,

hiç konuşmadan saatlerce orada kalmak,

hiç konuşmadan anlaşılabilmek istiyorum

Biliyorum, ne de çok şey istiyorum

Bunların sadece puslu bir hayal olduğunu da biliyorum Seni bende var edişimi, aslında sadece bende olduğunu, aslında sadece bir hayal olduğunu çok iyi biliyorum

Ama yine de seni çok özlüyorum,

yine de çok üşüyorum,

ve yine de seni istiyorum

Ben, hüzünlerime geri dönüyorum