Cennet Böyle Bi Yer Olmalı (Candan Ünal)

Senin omzunda uyurken geceleri, bütün günahlarım silinmiş gibi geliyor Büyük bir huzur kaplıyor içimi, gittikçe hafifliyorum; cennet böyle bir yer olmalı!

Seni severken bütün acılarla baş edecek gücüm oluyor Sanki elimde sihirli bir değnek varmış da, her sıkıntıyı bir dokunuşla çözebilirmişim gibi?

Bir diziyi seyreder gibi seyrediyorum seni Sonu hiç gelmeyen, her bölümünde yeni maceraları olan bir senaryo gibi, seninle yaşadıklarımızı izliyorum

Gülümsetiyor beni seni sevmek çünkü kendimi sevginin gücüyle tamamlıyorum Hiçbir şarta, kurala bağlı kalmadan, sadece mutlu olmak için seni seviyorum

Seni sevmek özgürlüğüm benim! Suyun üstünde yürüyebilmek, kanatsızken uçabilmek, elini uzatıp güneşe dokunabilmek gibi; seni severek sınırlarımı kaldırıyorum Bencillik mi bu? Evet ama çok zevkli! Aşk, biraz da bencillik değil mi zaten?

Ne zaman gözlerim gözlerinle karşılaşsa, gevşiyor bedenim Sırtımı bir dağa yaslamışım, dinlenmişim, dinginleşmişim gibi Günbatımını, dünyanın en güzel yerinden seyreder gibi? Okyanusta dilediğince yol almak gibi?

Ne zaman dokunsam tenine, ne zaman dudağın dudağıma değse, içim titriyor Kendimi yeniden keşfediyorum Bedenimin hiç bilmediğim kıyılarına dalgalar vuruyor

Geceleri şu yatağa uzanınca, sımsıkı sarılıp yanımda uyuyorsun ya, ayaklarımız uyuşuncaya kadar birbiri üstünde duruyor ya, vücudumuzun her yanı birbirine değerek ter içinde kalıyor ya, sonra dönüp başımı omzunla göğsün arasında bir yere koyup kokunu duyuyorum ya; işte aklıma tek bir cümle geliyor o zaman: Cennet böyle bir yer olmalı!

Candan Ünal