Güzel Gözlerin Vardı…

Güzel gözlerin vardı…

Ya da güzel görünmeyi bilecek kadar tecrübeliydi bakışların

Bir önemi yok,

Yalnızca ölümü intihar etmek için atlamak istedim kirpiklerinden, düşüşler sadece bahaneydi…

Sırf benden ayrıldın diye, yeni bir nesilden yoksun kalacak şimdi dünya ve bir daha asla aynı hayalleri kurduğumuz için sevemeyeceğim kimseyi…

Biliyorum…

Senin de adın gibi bildiğini adım gibi biliyorum aslında, benim daha iyilerine layık olduğum koca bir yalandı Çünkü en büyük yalanlar, son söylenen sözler olurdu hep telafisine gerek duyulmadığı için

Bu kez inanmış gibi yapıyorum…

Genelevler özerk bir cumhuriyet olmaya devam edecek tüm dindar ülkelerin bile sınırları içinde

Genel acılar barındıracaklar,

Yine gensel yalnızlıkları süreli sevişmeler maviye boyayacak

Ben siyah kalacağım

Dışımın kirini belli etmeyecek kadar koyu ve siyah…

Oysa hayat kadınları çok iyi biliyordu; hayat, kadınları yoruyordu en çok

En fazla gülümseyerek ağlayan onlardı

Ve sırf onun çocuğuna bir lakap bulunmasın diye çocukları yoktu

Ağlıyordu işte!

Kaybettiği ne varsa, unutamadıkları ilk aşklarına

Gözyaşlarının rengi olmazdı, kahkahalar bile bazen hüznün en iyi resmi olabiliyordu

Ve daha ne kadar sevişirlerse sevişsinler,

Onlar en çok ilk seviştiği adamı seviyordu…

Sen dünyanın neresinde olursan ol, aynı kalbe mahkum yaşayacaksın Birine sevdiğini söyleyebilmek için benim öptüğüm dudaklarına muhtaçsın! Yine benim tuttuğum ellerinle tanıyacaksın yeni bir vücudu

Ve benim öğrettiğim şekilde yaşatacaksın içinde sakladığın o kör umudu

‘yarınlar çok güzel olacak…’

Ezgin KILIÇ