Masal Bitmişse Ve Unutulmuşsan ....

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Gece başlamışsa ve uyumak için acele etmiyorsa yüreğin;

hala düşünecek hala yapılacak bir sürü işin ve bir sürü planın olduğunu

söylüyorsa beynin; buna karşılık günün bütün yorgunluğunu

belki de hiçbir şey yapmamana rağmen

sana hissettiriyorsa bedenin; konuşmak istiyorsa

bir şeylere ulaşmak istiyorsa kalbin ama

sadece yalnızlığın o ağır o derin sesiyse hissettiğin…

Üşüyorsan ama soğuktan değil Susuyorsan ama korkundan değil

Gidiyorsan ama istediğin için değil ve arıyorsan ama bulmak için değil

Her dakika daha ağır geçiyorsa ve geçen her dakika seni daha fazla yoruyorsa

Gelecek seni güldürmüyorsa aksine geçmiş özletiyorsa kendini

En masum anında çökmüşse bedenin ve yanıyorsa ateşler içinde

belki de kutuplarda yürürken

Ve sadece yalnızlığın sesiyse duyabildiğin…

Vazgeçmek istemediklerinin senden kaçarcasına uzaklaştığını görüyorsan

ama koşamıyorsan artık ve her bağırmak istediğinde düğümleniyorsa

sözcükler boğazına ve canını acıtıyorsa içinde kalan her bir harf

En çok yardıma ihtiyacın olduğu anda aslında kimsenin sana yardım edemeyeceğini

biliyorsan buna rağmen medet umuyorsan sana yabancı gözlerden

Yaptıkların hep yapman gerekenlerden farklı oluyorsa ve bunu anlayamıyorsan bir türlü

Her sabah uyandığında uyumak istiyorsan,

geceyi istemiyorsan yalnızlığın sesini ve yine bitmeyecek bir geceyi

Buna rağmen günler hep kısalıyorsa sana inat ve geceler alay edermiş gibi üşütüyorsa seni

Buna rağmen yanıyorsan o soğukta ve anlıyorsan kimsenin bunu bilmediğini

Özlüyorsan her geçen saniye bir önceki geceyiVe yalnızlıksa tek duyabildiğin

Eski şarkılar daha çok dokunur olduysa bedenine

ve en çok yardıma ihtiyacın olduğu halde anlamaya başlamışsan

yalnızlığını ve gece hala ilerlemiyorsa bu gürültüde

Ve uyuyamıyorsan bir türlüHer şey bir telefon kadar yakınsa

ama korkudan ayrı bir şeyse seni uzaklaştıran ve anlatamıyorsan bir türlü anlayamadıklarını

Binlerce defa anlatılan bir masalı

Ve yüzü aklından hiç çıkmıyor olsa da çıkaramıyorsan adınıO müthiş masal kahramanını

Hiçbir çıkış yoksa ve yapayalnızsa bedenin

Bembeyaz duvarlar içinde

Bir resimSiyah beyaz…

İçin yanıyorsa ve su içmek bile gereksiz geliyorsa

Ama anlamıyorlarsa

Söndürmeye bile çalışmıyorlarsa

Sormuyorlarsa

Yoldan geçen herkesi tanıdığını düşünüyorsan ve belki de

yanında yürüyeni bile bilmiyorken selam veriyorsa herkes

sana sırf sen onları tanıdığını düşünüyorsun diye

Ve oysa tek bir yüz görüyorsan her zaman ama adını hatırlayamıyorsan bir türlü

Sokaklarda insanlar azalıyorsa birer birer

Aklındaki düşünceler gibi

Yürüyorsan yine de yapayalnızsan senin onları tanıdıklarını sananların arasında

Ve dumanın hiç sönmüyorsa

Aynı masalda ne yapacağını bilmeyensen

Isırılmış elma gibi düşüvermişsen yere

Masal devam ediyorsa ve kimse seni düşünmüyorsa artık

Yirmi senedir üzerinde uyuduğun yastıkları bir bir atıyorsan yataktan

ve bulamıyorsan kafanı rahatlatacak hiçbir şey o karanlıkta

Işıkları açmak dağınıklığı görmek kadar dayanılmazsa…

Uyuyamıyorsan ve katlanamıyorsan yalnızlığa

Kendinle beraber yaşayamıyorsan yalnız kalamıyorsan kendi başınayken

Sayfalar sıra sıra bitiyorsa; kitaplar devriliyorsa raflardan

ve sen okurken dakikalar geçmiyorsa hayatından;

yaşadığın bir masalsa artık ve başkalarının uyumaları için yazılmışsa bütün bunlar…

Gökten düşen üç elmadan biriysen başkalarının mutluluğu için

Masal bitmişse ve unutulmuşsan bir köşede;

Bir çığ gibi geliyor demektir "AYRILIK"…

Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Masal Bitmişse Ve Unutulmuşsan .... Gece başlamışsa ve uyumak için acele etmiyorsa yüreğin; hala düşünecek hala yapılacak bir sürü işin ve bir sürü planın olduğunu söylüyorsa beynin; buna karşılık günün bütün yorgunluğunu belki de hiçbir şey yapmamana rağmen sana hissettiriyorsa bedenin; konuşmak istiyorsa bir şeylere ulaşmak istiyorsa kalbin ama sadece yalnızlığın o ağır o derin sesiyse hissettiğin… Üşüyorsan ama soğuktan değil Susuyorsan ama korkundan değil Gidiyorsan ama istediğin için değil ve arıyorsan ama bulmak için değil Her dakika daha ağır geçiyorsa ve geçen her dakika seni daha fazla yoruyorsa Gelecek seni güldürmüyorsa aksine geçmiş özletiyorsa kendini En masum anında çökmüşse bedenin ve yanıyorsa ateşler içinde belki de kutuplarda yürürken Ve sadece yalnızlığın sesiyse duyabildiğin… Vazgeçmek istemediklerinin senden kaçarcasına uzaklaştığını görüyorsan ama koşamıyorsan artık ve her bağırmak istediğinde düğümleniyorsa sözcükler boğazına ve canını acıtıyorsa içinde kalan her bir harf En çok yardıma ihtiyacın olduğu anda aslında kimsenin sana yardım edemeyeceğini biliyorsan buna rağmen medet umuyorsan sana yabancı gözlerden Yaptıkların hep yapman gerekenlerden farklı oluyorsa ve bunu anlayamıyorsan bir türlü Her sabah uyandığında uyumak istiyorsan, geceyi istemiyorsan yalnızlığın sesini ve yine bitmeyecek bir geceyi Buna rağmen günler hep kısalıyorsa sana inat ve geceler alay edermiş gibi üşütüyorsa seni Buna rağmen yanıyorsan o soğukta ve anlıyorsan kimsenin bunu bilmediğini Özlüyorsan her geçen saniye bir önceki geceyiVe yalnızlıksa tek duyabildiğin Eski şarkılar daha çok dokunur olduysa bedenine ve en çok yardıma ihtiyacın olduğu halde anlamaya başlamışsan yalnızlığını ve gece hala ilerlemiyorsa bu gürültüde Ve uyuyamıyorsan bir türlüHer şey bir telefon kadar yakınsa ama korkudan ayrı bir şeyse seni uzaklaştıran ve anlatamıyorsan bir türlü anlayamadıklarını Binlerce defa anlatılan bir masalı Ve yüzü aklından hiç çıkmıyor olsa da çıkaramıyorsan adınıO müthiş masal kahramanını Hiçbir çıkış yoksa ve yapayalnızsa bedenin Bembeyaz duvarlar içinde Bir resimSiyah beyaz… İçin yanıyorsa ve su içmek bile gereksiz geliyorsa Ama anlamıyorlarsa Söndürmeye bile çalışmıyorlarsa Sormuyorlarsa Yoldan geçen herkesi tanıdığını düşünüyorsan ve belki de yanında yürüyeni bile bilmiyorken selam veriyorsa herkes sana sırf sen onları tanıdığını düşünüyorsun diye Ve oysa tek bir yüz görüyorsan her zaman ama adını hatırlayamıyorsan bir türlü Sokaklarda insanlar azalıyorsa birer birer Aklındaki düşünceler gibi Yürüyorsan yine de yapayalnızsan senin onları tanıdıklarını sananların arasında Ve dumanın hiç sönmüyorsa Aynı masalda ne yapacağını bilmeyensen Isırılmış elma gibi düşüvermişsen yere Masal devam ediyorsa ve kimse seni düşünmüyorsa artık Yirmi senedir üzerinde uyuduğun yastıkları bir bir atıyorsan yataktan ve bulamıyorsan kafanı rahatlatacak hiçbir şey o karanlıkta Işıkları açmak dağınıklığı görmek kadar dayanılmazsa… Uyuyamıyorsan ve katlanamıyorsan yalnızlığa Kendinle beraber yaşayamıyorsan yalnız kalamıyorsan kendi başınayken Sayfalar sıra sıra bitiyorsa; kitaplar devriliyorsa raflardan ve sen okurken dakikalar geçmiyorsa hayatından; yaşadığın bir masalsa artık ve başkalarının uyumaları için yazılmışsa bütün bunlar… Gökten düşen üç elmadan biriysen başkalarının mutluluğu için Masal bitmişse ve unutulmuşsan bir köşede; Bir çığ gibi geliyor demektir "AYRILIK"… Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…