Meleklerim Gibi...

Bulutların arasına gizledim hayallerimi Ama sadece yağmur dan sonra çıkan gökkuşağı öncesi bulutlarına

Soğukluğunu hissederken, uzaklaştıkça yeryüzünden,

İçim kıpırdanmaya başlıyor heyecandan

Kavuşabilme heyecanı sarıyor tüm bedenimi

Onları yakalayabilmek, sıkıca sarabilmek hiç bırakmadan?

Yıllardır cebimde sakladığım umut meleklerimi salıveriyorum Sessizce, benden önce gidiverip tutuversinler diye

Birden kara bir bulut kaplıyor önümü

Koskocaman cüssesiyle kapatıveriyor bulutlarımı

Azat ettiğim meleklerim geri dönüveriyorlar tekrar ceplerime usulca

Yok oluyor bulutlarım göremiyorum

Sonra bir şimşek çakıyor aydınlatıyor etrafımı

Seviniyorum

Yine geliyor kara bulut koskocaman cüssesiyle

Ve ağlamaya başlıyor bulutlarım

Bende dönüveriyorum ait olduğumu düşünemediğim yeryüzüme usulca, tıpkı ceplerimde ki meleklerim gibi