Prof. Dr. Sinsi
|
Ona Söyleyin...

yüreğimde türlü yıkıntılarla gezerken tanımıstım onu yaprakları buz tutmaya alısmış ve yere düşmekte olan son yapraktım belki de
ona söyleyin ;güneş oldu dogdu yüreğime  ilkbaharımı onunla buldum ben  
öyle bir yaşam sectik ki birbirimize,o ilk gülümsemenin sıcaklıgı ile her gün daha fazla ısıttık birbirimizi daha fazla hep daha fazlası  ve bazen olup da aramızdaki mesafe arttıkca üşür olduk,üşüdük 
ona söyleyin; buz tutan ellerimi en güzel o ısıtırdı
zaman geldi alışkanlılarımız değişti  artık biz vardık ikimiz onun yanında olmak,onu hissetmek yollarda onunla adım atmak,ona;dostummm,bitanem,her seyim diyerek sımsıkı sarılmak dünyanın en büyük mutluluguydu  mutluyduk 
Ne yalanlar söyledik ama en güzelleri,en profesyonelce olanları bizimdi  en son adıma kadar düşünür öyle söylerdik hepsini,arkasında en ufak bir şüphe bırakmadan;bu yalanların bir gün gelip bizi bulacağını nereden bilirdik ki 
Ama en huzurlu insanlar hep biz olduk cünkü o vardı,onun için ben vardım;bulmuştuk artık birbirimizi 
ona söyleyin;benim hiçbir alıskanlıgım onun kadar güzel değildi en değerlimdi 
Hep dogru yollar cizmeye calıstık birbirimize ben ölümü sectim,o bana ölüm oldu ölümün ellerine vermedi  yasamaktan vazgectim,yaşam oldu ben varım burada dedi ölmedim,öldürdü,öldük;yaşamadım,yaş attı,yaşa dık 
ona söyleyin;onunla yaşam hiç bu kadar anlam kazanmadı
ama zaman gectikce bir seyler yitirmeye baslamıstık  o büyük heyecan,o büyük dostluk kan kaybediyordu artık  kıskanclıklar,davranıslar,anlamsız tavırlar,insanlar,çiçekler,böcekler   bir sürü de bahanemiz vardı bunun için  o kadar cok ve o kadar anlamsız bahaneler ki
gün geldi bunların arkasına sığındık halbuki hiç böyle yapmazdık biz yapmadık yapamadık ve gün geldi,birbirimizin arkasında durmak,birbirimize sıgınmak varken bahanelere sıgındık,biz'i unuttuk unutturdular  unutmak zorunda kaldık 
ona söyleyin;o olmadıgında yanan,acıyan yüreğim bir daha asla öyle yanmadı  yanmaz  yanmayacak
Ve o kadar zamanın ardından anlayısımızı kaybettik dostluk anlayısını,bağlılığı 
aslında biz kendimizi kaybettik,biz'i,birbirimizi 
Farklı insanlar,farklı yüzler tanıdıkca birbirimizi göremez olduk artık  Tercihimiz hep farklı yüzler oldu 
Gerceklerden hep kactık,o kovaladı,biz sürekli,her seferinde,defalarca ama defalarca kactık  cok uzaklara gittik kapılarımızı kapattık her seye,adı;yeter ki gitmek diye konulsun dedik ve gittik
ona söyleyin;tak etmişti hayatın canına ve dur dedi artık!dediğimde kimse bana bu kadar kızmamıstı  
Bir aksam,bir hoşçakal kelimesiyle yıkıldı içimdeki her sey Anlamadan,dinlemeden,anlamaya bile calışmadan hoşcakal 
Gitti tarifi olmayan bir hüzün,tuhaf bir bakış,buğulu gözlerle arkasında bıraktı her seyi ve gitti  İçimdeki o yangın,o gidişle söndü
Onu öldürdüm 
Yüreğimdeki onu öldürdüm 
Hem de kendi ellerimle,kendi yüreğimle 
ona söyleyin;ben hiçbir seyi onu üzmek için yapmadım;belki o da   
İşte o günden sonra,yanımda olması için bıraktıgım elleri tekrar tutmaya basladım,hem de en bastan itibaren;ilk bıraktıklarımdan başlayarak birazcık sevgi,biraz daha umut,biraz daha değer taşımak için biraz daha  biraz daha  
Gün gelip beni görmek istediğinde de hayır dedim içimdeki bu ateşi artık söndürmeliydim  ben hayatımı verdim gülen yüzüne,gecelerimi verdim,geleceğimden vazgectim ugruna,kendimi bıraktım ellerine ve sonuç 
biz değil 
ben  sadece ben bir ben 
ona söyleyin;dönüşü olmayan bu gidiş hiç bu kadar acı olmamıstı 
Şimdi günler geciyor,zaman farklı demlerden çalıyor hayatımda Fırsatlar arıyorum her gecen gün daha farklı umutlar atıyorum bana verdiği o masmavi,o şirin kutuya
Umutlar  Ama artık ona dair değil bize dair değil 
ona söyleyin;hep dediğimiz gibi diyorum artık  hayat işte,kader,kısmet,hayırlısı      en hayırlısı bu muydu?
Ve bu da son vedam  artık paylaşmak zorunda oldugun bir gökyüzün yok o artık sadece senin daha gidecek cok yolumuz vardı ya hani,o da yok  bütün yollar sana kaldı en geniş haliyle  daha rahat yürürsün eminim 
Dilerim en güzel hayat senin olur  en güzel yollarda sen yürürsün  yaprakların hiç dökülmesin,buna sakın izin verme  onları da toplayamaz kimse,sakın güvenme,yazık etme hayallerine  Haa unutmadan,anneni de sakın üzme biz ölsek de onu üzmezdik,sen de üzme 
ona söyleyin;
Ona söyleyin 
Yalnız ona söyleyin 
Her seyi ona söyleyin 
O da Hoşça-kalsın  
O mu ?O bilir kendini
|