10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Geceleri Yalan Söylüyorum...
İçimin tüm kırıntılarını bir kenara bıraktım,tam şimdi Düşünmemiş,hayal etmemiş kabul ediyorum kendimi Bir daha hiç uyanmayacak,masumca uyuyan bir bebek gibi Ölsem,mezarım küçücük olacak,üzerime attığınız güller solacak Kendimi ziyan hissediyorum 
İtiraf etmeliyim,sarı rengi sevmiyorum! Mavinin derinliğine hiç uymuyor sarı,ve ne için yanyanalar bilmiyorum Anlayamıyorum,benim rengim ne? Kendimi siyah beyaz bir film gibi hissediyorum Tüm bildiklerimi,hiç öğrenilmemiş kabul ediyorum şimdi Hayata baştan başlıyorum,ve kendime sonu olmayan bir yol çiziyorum! Zamanı olmasın doğduğum günün Önemi yok Ölümüm zamanlı olsun,bir tek bunu istiyorum Ben öldüğümde kimse ağlamasın diye dualar ediyorum 
Aşk denen eğlenceli hayal kırıklıkları bütününe gelince Aşık olmayı istemiyorum Çünkü aşk,çarpanlara ayırmaktan öte bir kavram Aşk,sevgileri ayrıştırmak oluyor,öğrendiğim formüller yetmiyor aşık olmaya Olduğum yerde kalıyorum Aşk bana hiç mi hiç yakışmıyor,biliyorum 
Benim yalnızlıktan yapılmış küçük bir kalbim var Ben orada kalıyorum Ziyaretçim olmuyor,ve bundan memnunum aslında Her yerde biraz kendimden bırakıyorum 
Günüm gece olduğunda ise;
Alıyorum elime kalemi,
Ve tüm yalnızlığımı
Delicesine YALANLIYORUM!!
Aşk istiyorum,AŞK!!
Yalnızlıktan korkuyorum,anlıyor musun?
Ben geceleri hep yalan söylüyorum 
Ve bu gece,
Seni hiç mi hiç sevmiyorum 
Yalnızlıktan korkuyorum
|
|
|