Şimdi Gidebilirsin...Bir Cümlelik...

Ağzıında bulunan son harfleri döktün dilinden Şimdi gidebilirsin bir cümlelik yanımdaydın zaten

Gitmeyi göze alana “KAL” diyememki “kal” desem kalan sen olmazsın Sen gitmeyi göze almışsın Zoraki kalmalar gitmekten kötüdür Bir “git” dememe bakıyorsa gözlerin gidebilirsin elbet bir sabır dikilir alın yazıma Kaf dağından ödünç aldığım gülmelerimi oturturum yanaklarıma Sana söylenecek tüm sözlerimin celladı olurum Öldürürüm kelimelerimi Gidebilirsin Kasvete bulanmış bir hava çökse de yarınlarıma ben dünlerime sarılırım Oysa kahrı karalamıştık birliğimizde şimdi gitmeler sıkıştıysa düşlerine gidebilirsin

…

zaman bir meltem hızında üst üste devriliyor ve gidiyorsun gidişinle hayat istasyonumdan mutluluğa giden trenler arasındaki yerim siliniyor Dev günler ardında bir karınca gibi yok oluyorsun

düşlerimden vurgun yedim Şimdi ne İstanbul u konuşturacak kadar güçlüyüm ne de içimdeki yarayı susturabilecek kadar deli Gözyaşlarımı ceplerimden çıkarıp gözlerime astıysam kime ne ki? Ben ki; yitirdiğimi bulmak için yumdum gözlerimi Senden önce çakıldı yüreğim yere TERS NOKTASINDAN HAYATA SOBE

iyi de ben seni yakalamak için oynadım bu saklambacı Karşıma yakalanmış durumda çıkan hayat niye? Yitirdiğim bu saklambacın neresinde?

Hecelerimde saklı birisin artık harfsiz bir isim , en bildiğim yanımın en meçhul ünlemi gitmeliydin Nefeslerimin yarım ve hayatın un ufak olduğu bir anda HİÇ GELMEDİĞİNİ öğrendim Ve siyah beyaz hüsran doldu avuçlarıma gidişinin şarkısı çalınmaz artık; gelmeyişinin ağıtları yakılır mısralarımda Peki bu gelmeyiş neden gelmişlikleri barındırdı yüreğimde? Yoksa gelmemiştin de benden mi gizlemiştin ? yada geldin sandığımda sen çoktan gitmiş miydin??