Terkediliş.......

Gitmek,terketmek,herşeyi onca yaşanmışlıkları bir çırpıda silivermekBiliyorum senin için uygulaması bile çok kolay saydığın bu kelimeleri,yazmak bile zor şimdi benim içinNe için ağlamalı insan,neye ağıt yakmalıŞmdi herşey daha zor bu hayatta,yokluğuna alışmak mı lazım,yoksa zaten hiç olmayışını mı kabullenmek bilemedim

Oysa nekadar boşa zaman harcamışızDoyasıya yaşanmalıymış, Güneşin doğuşunu omuzların da seyredişlerO söylemeye kıyamadığımız,hep bi köşede mahrem saydığımız uzun uzadıya her harfın de sen ve ben kokan cümleler

Dedim ya neye ağlamalı insan,neye ağıt yakmalı

Sana sesleniyorum duymak istediğin kadar dinle şimdi beni

Bana geri ver ıslanmamış gülen gözlerimiKararmamış güzel günlerimi,tükenmemiş büyük sevgimiÖmrün de ilk defa benim için davran sarıl sorumluluk dediğin hayatımın ufacık bir köşesineGünler soğuk geceler uzun,terkedilmişlik yolu yarılamış sona ulaşmak üzereTut bırakma kahrolası ellermi senin için harcandı bunca geçmiş zaman sana adandı bütün adaklar ben daha bunu kendime anlatamazken,ortalığa dökmeyelim ihanetini

Şimdi bomboş ulu orta tutmaktan çekinmediğin ellerimKimse bilmedi bilmeyecek bizim mabed saydığımız o denize nazır buluşmalarımızın,öpüşlerimizin sevinçlerimizin suskun şahidiniGitmek mi zor demiştin yoksa dönmekmiİkiside aşkım,ömrüm açışına şahid olup soluşunda yalnız kaldığım bahar çiçeğim ikiside

Sen gitmelerin adayı oldun hep bense kalakalmalarınSen kolayın yanında durdun daima ben se zoru seçtim zor olan sendin zaten dayandım

Dayandım Eğer buysa benim için doğru saydığım cümle bunu yazmak düşer satırlaraAma anlatamadım sana ne sevgimi nede senin hep yok saydığın o unutmaktan, bırakmaktan ve dahası yok etmekten hiç korkmadığın benliğimiBen hep sevdim,direndimHer düşüşünde tuttum ellerini seninle yoğurdum bütün kederlerimi,senin gözlerinde seyrettim denizin mavilikleriniSenin kalbinin atış ritmine uydurdum sevinçlerimi hüzünlerimi

Şimdi daha iyi anlıyorum oysaki,seni tanıdığımdan beridir ben hiç ben olmamışkı zalimTek beden de yaşamışız biz ağladıysan ağlamış güldüysen gülmüşüzAma ayrıldı bedenlerimiz yoksun yazık,ve sensiz ne yapar bu beden nasıl ayakta kalır bilinmez zar zor duyduğu nefes alışları yok artık,günün ilk ışıklarına kadar nöbete durduğu bekleyişler,sana ait olan hiç birşey kalmadı ,geride bıraktığın enkaza dönen bu koca bedenden başka

Git şimdi gitmek istediğin yere