Saat Aşk(I) Üç Geçiyor Ve Sen Uyuyorsun...

Israrla yazılan bir hikayenin kahramanı olmak isterken ağzımdan dökülen sözcükler yüzünden seni daha çok kahramansızlığa itiyordumHikayenin kapısı aralıktı ve sen hikayenin geçtiği sokağa geldiğinde ben kapının arkasından seni gözetliyordumBaşka bir hikayeye kahraman olmaya gittiğini bilerekiçimden ah'ları çekerek bu hikayeye bakmanı istiyor ve bu sokakata kalıcı olmanı istiyordumOysa sen sokağımdan öylesine geçen ve geçerken bir selamı eksik etmeyen yolcuydun sadecebenim sokağımın saatine baksaydın belkide gitmezdin belki diyorum çünkü belkilerdeki ümitlere sığınıyorum

Saat aşk(ı) üç geçiyor ve sen uyuyorsun

Eskiden kalma bebeğimi elime her alışımda etrafa savrulan küçük bir kız kalıyor aklımdaOlmazsa olmazlarla uğraşırken onu ne kadar çok yıprattığımın farkına varıyorumHer aşk bir yaraya gebeyken ben aşk aşk diye uyanıyorum rüyalarımdanYelkovan ısrarla seni gösterirken ben akrebi aşk(a) çeviriyorumDilimde sadece mavi bir türkü kalıyor içinde sen olansen duymazdan geliyorsun yürüyüşün boyunca çalan bu türküyüoysa kelimeler tanıdık ezgi tanıdık yoksa korkuyor musun seni duymaktan evet korkuyorsunve benide bir yürüyüşe zorluyorsun
Saat aşk(ı) üç geçiyor ve sen uyuyorsun

Mahkeme yargılıyor beni hakim ısrarla neden diye soruyor?Zaten nedenlerde koybolan ben yoruluyorum sözcüklerden ve senli sözcüklerden sıkıldığım için kendime şaşırıyorumve hakim şikayetçiyi çağırıyor kalbimiBaşını yere eğmiş bana bakmaya çekiniyorArtık yıpranmak istemediğini söylerken birden yere düşüyorum ve saatin sesiyle uyanıyorumGözlerimi açtığımda aynı rüyayı görmenin acısıyla saate bakıyorum ve saat aşk(ı) üç geçiyor ve yine etraf ayrılık kokuyorBir bardak su bulabilirim diye gözümü gezdiriken ucu yırtık olan fotoğrafına bakıyorumbir gün gidersem bana ait olan bu hikayeden yırtmak için çekmiştim seni arkadan bak itiraf ediyorum çünkü galiba senden gitmeye hazırlanıyorum
Saat aşk(ı) üç geçiyor ve ben gidiyorum

Senli sözcüklerde beni bulduğumda terk etmiştim seni senden öte bir ben kalmıştı geriyeBu hikayenin asıl kahramanları ol(a)madık sen kaçmak istemezken ben nasıl kovalayabilirdimTanımsız olmalı her şey demiştinde ben gülmüştüm şimdi daha iyi anlıyorum seni ve galiba ben biraz sen oluyorumSen bir adım atsaydın ben koşacaktım sanaolmadı işteve hiç olmayan bu hikayenin sonunu yazmak bana düştüKorkmama rağmen yazıyor ve başımı saate çeviriyorum

Saat durmuş çünkü gitmişiz kahramansızlığımıza yanarak