10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bilinmeyen Bir Aşk

Birkaç nota düşer yanaklarımdan kağıda O eşsiz ezgisi başlar önce kemanda Kulaklarım rahatlar,ezgi ilerledikçe bir fırça dokunur dudaklarıma Sonra siyah bir ünlem (!) Birden bire bozuluverir ses Cızz diye kalbim acır,teller kopar Hayat kopar senin bittiğin yerde
Mutluluk bahçemde oynayan mavi çocuk
Senin elinde bir elmaşekeri,kaçırıverirsin yüreqimi Bir kırmızı şekere aldanan mavi çocuğum,bir sen Sen çocuğu alır gidersin,ben eksi yön olurum sen eksi yön itersin beni gelemem  Sonra yalnızlık başlar ayak uçlarımda,ortada yüreqimi vurur,aklımda son bulur
Ben koşa koşa ararım yüreqimi Her bir caddeni usanmadan tararım Bakarım,izlerim,anlarım;gidemem Göremem seni Hissederim,belli edemem
Her bir evinin kapısı çalarım varsın diye Misafir oluveririm İtiraz edemem Birkaç sohbet,bir iki cümle Sokaklara dönerim sonra koşa koşa

Ararım,görürüm;belli edemem 
Sonra son perdesi açılır oyunun Habersizce arkadan bir fon müzik Öylece bakakalırım orta yerde Her geçenden bir tokat,her geçenden bir darbe itiraz'ım gözyaşlarımla örtülür Müzik bitmeye yakın geri döner çocuğum Ben çocuk sen çocuk Ve sonbir darbe,yığılıp kalmışım ben Gözlerim açık görürüm,ağlarım;belli edemem Müzik tekrar bozulur kemanda Önümde pes ettiğim beklentilerim Selam beklerler isterim;kalkamam Tek bi alkış acı'dan bana

Acırım;acıtamam 
Yazım yarım kalır;anlatamam  
~KaÇaK CaDı~
|
|
|