Prof. Dr. Sinsi
|
Ağlayacağım
Hüzün yıldızları parlıyor bugün gökyüzünde Bu gece yine için için yanıyorum Oturmuş seni düşünüp ağlıyorum Seni, gidişini, sevişini, herşeyini  Unutamıyor işte seni şu yaralı kalbim Yaptıklarını hatırlayıp, pişman oluyor  Seni düşünüyorum bu gece, karanlık gökyüzünde  Simsiyah gökyüzünde parlayan yıldızları seyrediyorum Onları sana benzetiyorum Kararmış kalbimin bir kenarında yanan meşale misali  Dedim ya, seni düşünüyorum bu gece Beni sevdiğini, bana nasıl baktığını, bana nasıl güldüğünü Ellerimi nasıl tuttuğunu, ellerini nasıl tuttuğumu Büyüyen bir ateş gibi sevgimizin nasıl çoğaldığını ve bir gün ansızın bırakıp gidişini  Son vedanı hatırlıyorum, gözlerime ağlarcasına baktığını Gözlerini kalbime gömdüğünü hatırlıyorum Bir daha çıkamasın diye  Çıkamadılar zaten kalbimden gözlerin Ölüler dirilirler mi ki gömülenler çıksın, gitsin? Gittin son bir veda ile gözü yaşlı Elimde kolyen, ardından dakikalarca baktım, ağlamaklı Sıkıldım, üzüldüm, perişan oldum ama ağlamadım  Ağlayamadım, engel oldu gururum, engel oldu aşkım Uzaklara gittin, belki birdaha asla geri dönmemecesine Özledim seni deliler gibi, özlüyorum hala  Sen bir yerde ben bir yerde, yinede sönmedi sevgimiz Aksine çoğaldı dağlar gibi oldu hasretimiz  Hep seni hayal eder, hep seni düşünürdüm Sesini duyunca yaşar, duyamayınca ölürdüm Aradın beni aylarca bir sevgi uğruna Ne yazık ki, ihmal edildin bir hata uğruna Kırıldın, ağladın, affettin ama hep sevdin Beni sevdin gülüm beni, kalbi kırık bir vefasızı Yine ihmal edildin yine unutuldun bir hiç uğruna Yine kırıldın, yine ağladın, yine affettin  Bir daha unutuldun, sevdanla başbaşa bırakıldın Yine kırıldın, yine ağladın ama bu sefer affetmedin  Sevdiğini en mutlu gününde öldürdün Ve ardına bakmadan gittin  Beni benle başbaşa bıraktın yıkıldım, üzüldüm, kırıldım  Senden ayrılınca kaldım çaresiz, sevgisiz ve birde sensiz Hep sensizdim zaten ama şimdiki kadar asla değil  Parçalanmış bir kalbe sahip oldun mu sen hiç? Parça parça edilmiş, yıkık ve virane Bir o kadarda vefasız  Önceleri üzüldüm, yıkıldım ama asla ağlamadım  Geldi geçti deyip senide gözlerin gibi kalbime gömdüm Unuttum dedim, unutacağım dedim Unutamıyorum dedim, UNUTMAM dedim  Önce gözlerin sonra sen çıktın kalbimden Bir vicdan azabıdır başladı ölü yüreğimde Hiçbir şey kalmadı, senden başka kalbimde,
Hatıraların, gözlerin ve sözlerin  Şiirlerini getirdiler bana,Beni öldüren şiirlerini  Vefasız dediğini duydum, yıkıldım 
Düşündüm seni gecelerce daima tek başıma Şiirlerin öldürdü, hasretin yaktı yüreğimi Kırıldım, üzüldüm, yıkıldım ve en sonunda ağladım  3 kişi ağladık sana; ben, kalbim ve gözlerim  Sana yandım, seni sevdim, seni hatırladım heryerde  Belki birgün sesini duyarım umuduyla Telefon bekledim günlerce Telefon gelmeyip sesine hasret kalınca Ağladım ağladım,Sana yaptıklarımı ancak o zaman anladım  Duydum ki kalbini vermemişsin kimseye Olurda içinde görürler beni diye  Benim kalbimide istediler, ama vermedim kimseye,Olurda içinde seni görürler diye Gökyüzü yıldızlar ile doluydu, ben hep seni düşünürken,Hüzün yıldızları koydum adlarını, seni hatırlatıyorlar diye,Aynı onlar gibi sende benden çok uzaklardaydın Hep göz kırpardın uzaktan, sessizce Bense hep seni bekledim kırık kalbim, yaşlı gözlerimle  Bazen hayallere dalıyorum, seni düşünüp ağlıyorum Seni ve sevgini arıyorum hep kalbimde  Düşmüyor adın hiç dilimden Öleceğim gülüm bir gün ben Senin sevginden, senin derdinden  Bir gün göreceğim yine belki seni Seni, beni unutmuş, benim olmayan seni  İşte o an aşkımın gözyaşlarını hatırlayacağım Ve yine bir köşeye oturup ağlayacağım  Yemin ettim senin üstüne sevmeyim başkasını diye Ve heryerde, her zaman tekrarlıyorum yeminimi;Seni unutmam için öldürseler bile,Karşılık olarak dünyayı verseler bile,Darağacı kurup idam etseler bile,
Senden başkasını asla sevmeyeceğim
|