Seni, Seninle Paylaşamayacak Kadar Çok Seviyorum...

Seni, seninle paylaşamayacak kadar çok seviyorum Çabalama sakın anlamak için beni Benim derdim bendeki benleri, bendeki senleri seninle paylaşmak değil kiSeninle anlam kazanmadı sahip olduklarım Ben zaten güneşin parlak bir tepsi gibi kapladığı göğe yabancı değildim ki! Ayın kızıydım ben senden önce de Simden bir örtü gibi üstüme örter ayı, hıçkırıklarımla renklendirirdim dolunayı

Öpüşlerimi saklamadım hiç dudaklarına İçimi kıpır kıpır yapan baharla taçlanan papatyaların sarı göbeklerinde de dolaştı dudaklarım, sahip olamadıklarının acısını inci tanelerine dönüştürüp yanaklarına bir kolye gibi dizen çocuğun acısını da tattı pembe yanım

İstediğim için vardın hayatımda Sana uyanan sabahlar katmak istediğim için, düşlerimde soktum seni koynuma Gülüşünün haylazlığını, gözyaşlarının tuzlu tadını tatmak istediğim için “aşk”a düştüm bu deli oyunun kucağında Sokaklarda yürüyen, kendi geleceğine adımlar atan milyarlarca insandan ikisiydik yalnızca Düşünsene olasılıkların sonsuzluğunuRastlantıysa, çarpışmalarımızı ben kattım adımlarımıza

İçimdeki melankolik kadını besledim yokluğunlaBir kırmızı kadehin içinde boğuldum yalnızlığımlaAdaklar adamadım kavuşmaların uğrunaÇünkü sen kadar sensizliği de istedim ben aşkın tadına doyasıya varabilmek adına Özlemek istedim seni, gecelerce uykusuz kalan bir kadının gözünü kapatıp rüyalara teslim olmasını istemesi gibi Havai fişekler patlamalıydı gözlerimde seni yeniden gördüğümdeKavuşmanın lezzetini sağlayan özlem değil miydi? Özlenmeyen bir yürekte aşk barınabilir mi?

Bardaktan boşanırcasına yağan yağmurda elin elimde sarılmak istemedim yağmurlara Yokluğunu yüklenip sırtıma, şeffaflığında hissedebilmek istedim seni umarsızcaKolaydı ıslanmak sırılsıklam saçakların altında, zor olanı istedim; yağmurla değil, varlığının kattığı yoklukla yıkanmakBaşardım canözüm, az önce okşarken saçımın her bir telini bir sağanak, özleminle sırılsıklamdım sensizliği her bir hücremde anlayarak

Seni tüm bencilliğimle sevdimSevilme ihtiyacımın cevabıydın senAşkın sendeki yansımalarıydı beni çeken Yankılanan sesimdi, sesindeki Ben sevmenin bana ait olan kısmını sevdim Deniz dibinin büyüleyici evreninden çıkıp, vurgun yiyen yanını sevdim Dingin doğanın içine kattığım fırtınayı sevdimBelki seni değil, seni sevmeyi; belki seni değil, senin beni sevmeni sevdim

Bir senfoninin çok sesli ritminde, hayalini giyinip süslü bir elbise gibi üzerime, sonsuzluğa uzanan adımlarla dans etmekti istediğim Sımsıkı sarıldığım bir beden yetmezdi ki bana Kurallarla sınırlanmayan, dokunmakla doyulmayan bir eşti beklediğimİşte tam bu yüzden sendin istediğim

Uçurumların ürkütücü yüksekliklerinden uzanıp beni kurtaracak bir el istemedim Zirvelerden diplere yuvarlanmanın tanımsız heyecanını tatmak istedim Sakin limanlara, dingin havalarda demir atmak istemedim Alabora olmak, deniz tuzuyla yıkanmaktıMonoton bir huzuru değil, tutkulu bir kaosu seçtimBana göre değildir düz çizgiler bilirsin, sivri uçlu köşeleri severim

Bedenimin içinde sanki binlerce peri, efsunlu sihirlerle ihtirasımı besledi Dokunmak istemedim hemen, artık benim için erkek kelimesinin anlamı haline gelmiş tenine Beklemekti tutkunun dehşetini arttıran İlk dokunduğunda delice istediğin kadına, içine yuvarlandığın zevk dehlizlerini anımsaİçiçeydik, bütündük, tektik İstediğim için karışmıştık birbirimize

Ayrılığın bir ahtapot gibi kollarını sardığı bir aşk istedim Çünkü aşkı tüketecek kadar çok paylaşmak istemedim seninlePaylaşıldıkça azalır tutku, paylaşıldıkça eskir aşk İstemedim sıradanlığın gri ezikliğiyle renklenen bir sevdayı Özeldi, özel kalmalıydı Özlemeliydim hep seni, istemeliydin hep beni Kavuşamamanın, yoklukların devasa gölgesi olmalıydı üzerimizde

Ben seni kavuşmak için değil, kavuşmayı özlemek için sevdimÖyle bir imza attın ki sol yanıma, gizli gizli dolaşıyorsun bedenimin her yanındaÖyle bir yazıldım ki alnına, taşıyorsun gitsen de dünyanın öbür ucunaBuydu istediğim hayatıma anlam katan adamım, ben sensiz, sen bensiz hep yarım kalacak bir yanımız