Aşk Bensizlik Ülkesidir!...

Aşk bensizlik ülkesidir!
Hakkında Aşk bensizlik ülkesidir!




Allah'ım, sen olmadan onu sever miydim? Sensiz sever miydim böyle bitimsiz? Sevmezdim İçimdeki her dünyasallığın ölümü gibi ölürdü o da Oysa tükenmiyor Yaşadıkça var oluyor Var oldukça yaşaması sonsuzluk buluyor Anlıyorum O, bu dünyaya ait değil Ben onu dünyasal bir boyutta yaşamıyorum zaten Her geçen gün onu daha çok seviyorum Çünkü bu aşka sebep Sen'sin! Sen olduğun için de aramızda, o hiçbir zaman tükenmiyor

Ama artık izin ver, rıza ver ne olur, İmran'ın karısının Meryem'i adaması gibi adayayım sevgimi

Sana bu aşkı vermek istiyorum Kapını çalmak istiyorum İçinde herşeyden özge tuttuğum ve herşeyden yücelttiğim bir sevgi olsun ki sana adayabileyim Bunun için bu aşkı ellerinle bizzat Sen koru tüm çirkinliklerden Aşkımı aşkı bilen, onu anlayan ve onu yaratan yalnızca Sana adamak istiyorum Çünkü Sen, sonsuz aşkın sahibisin Kapını bana açık bırak Allah'ım! Geriye döndüğümde gözyaşımla eşiğinde olayım Senin rızan üzerine olduğumu bileyim ve bu ebedice böyle sürüp, böyle devam etsin

Madem seviyorum, madem seviyorsun onu Rabbim, bana izin ver, seninle birlikte yaşadığım bir sevgi olsun Sevgim, Meryem kadar temiz ve Meryem kadar berrak olsun Ki senin kabulünü, senin rızanı görebileyim Dünyadan getireceğim hediyem olsun bu aşk Sana Biliyorsun, dualarımın kendisidir o, izin ver dualar kadar güzel olsun Bana dünyadan kalan bir miras olsun

Biliyorum, sen hiçbir duayı geri çevirmezsin Hiçbir eli boş bırakmazsın Merhametinin ve bağışlamanın sonu ve sınırı yok kapına geleni, senin için gözyaşı dökeni hiç görmezlikten gelir misin? Hayır, öyleyse Sana açılan
ellerimin içine nurunu indir Sana yalvaran dilime bir teselli ver Kalbime indirdiğin sevgiye rıza ver Ağlayan gözlerimin gözyaşlarına bak Allah'ım! İstiyorum Sen herşeyin sahibi değil misin? istiyorum Rabbim, kapına bu aşkla gelmek istiyorum

Adem, Havva’dan yıllarca ayrı kaldı Sen’in uğruna İbrahim İsmail’i Sana kurban eyledi; Senin sevgin rızan uğruna Duamı kabul eyle Allah’ım, İbrahim olmuş gönlümün İsmail’ini sana vereyim Rabbim, Sana verecek hiçbir şeyim yok Kalbimden başka Kalbimdekileri biliyorsun, izin ver güzel olsun onlar Adem’deki saflığın, Musa’daki yakınlığın, İbrahim’deki dostluğun, Muhammed’deki (sav) sevginin güzelliğine dursun bu sevgim

Adem’e cenneti mekan eyleyen Sen’sin Musa’yı insanlara dost seçen Davud’u insanlara halife kılan Zekeriyya’yı oğul ile müjdeleyen Yûsuf’a rüya dilini öğreten, İbrahim’e dostluğunu veren, Musa’ya seslenen, Mustafa’yı (sav) miracına yükseltensin Benim mekanım Sen’in kalbin olsun Bu aşk, Musa’ya tecelli ettiğin Tur dağı olsun Gaybı seyrettirdiğin can, Yûsuf olsun Bu aşk Sen’in bana müjden, benim Sana miracım olsun

Öyleyse benim duamı kabul eyle Rabbim Kapına içimdeki bu sevgiyle gelmeme izin ver

Musa’ya seslendiğin gibi seslen bana Bu aşk, Sen’in bana seslenmen olsun Onu sevdirmen, onu söyleşmen, seninle benim sohbetimiz olsun Ben Sana bu sevgiyle el açarken, sen o ellere sevdiğim sevginin de güzelini ver

Ve artık bu aşk’ın, beni bitirip Seni başlattığı bir zaman, ne olur; İbrahim gibi yanan yüreğimin sevgilisini, sevgisini Sana vereyim

İsmail Acarkan (Aşk Bensizlik Ülkesidir

"Âşık önce sevdiğini yüceltir, mükemmelleştirir, sonra aşık olur" Halbuki mesele hiç de öyle değildir Evet aşkı yaşayan kişinin kalbindeki sevgili ile zahirdeki sevgilinin "şimdiki hali" aynı değildir Çünkü aşık "zahirdeki sevgilinin" müteal alemdeki aslına aşıktır Her şeyin "asl"ı mükemmel-güzel-iyi olduğu için aşığın kalbindeki sevgili de mükemmeldir, iyidir, güzeldir İşte Mecnun'un: "Siz benim gözümle Leyla'ya bakın" derken kastettiği göz, kalbin gözüdür Gördüğü de Leyla'nın semavi aslıdır İşte aşığın:

"
Ben senin aslını gördüm
Sen ise hala gölgendesin sevgili"

demesi bundandırFakat aşık bu durumu fark edemez, önce sevdiğinin "zahirini" mükemmel zanneder, görür ki o henüz mükemmel değil;
o zaman kalbine döner ve şöyle der:
"Öyleyse kalbimdeki kimdir?" Bu aşığın bilmecesidir

Yani kalbindeki sevgili ile, zahirdeki sevgili bir açıdan ayınıdır bir açıdan gayrıdır Aşık bu iki gerçeklik düzeyinin " farkına" varıncaya kadar huzur bulamaz Ümit ve ümitsizlik arasında bocalar
Halbuki bilmelidir ki her şey aslına döner
Ama aşık beklemekte zorlanır

"Sabredenleri müjdele!"

Aşk Bensizlik Ülkesidir