Oysa Sen... Onlar Gibi Değildin..

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Oysa sen, onlar gibi değildin

Anlar gibiydin

Zaman aktı, geldikleri gibi gitmesini bilen cinslerden

İnsanlar konuştu, uzun uzun ve sık sık

Gözlerim uzun süre gittiğin noktada bakakaldı, ayak izlerine

Kaybolmayan sevgin gibiydi gözlerim, yokluğunun aksine

Uzun zaman geçti

Sen biteli

Ve ansızın çekip gideli

Uzun zaman geçti

Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dakikalar

Yavaş aktı yokluğunu düşündüğüm anlardaki cümlelerim

Ve hiçbir şey diyemeyişim

Yavaştı zamanın akışı

Hiç kimseye benzetemediğim yanların içindi sende kalan suskunluğum

Ve en çok seni söylemekti özgürlüğüm,seni sana anlatmaktı doyasıya

Ve her iki cümle arasında hiç kimse olmayışının ifadesini anlatabilmekti her düşüm

Düşlerimi gerçekleştirdiğim kadar düştüm, giderken gözlerinin içinden

Dakikalar içinde, çok fazla öldüm

Her damla da tekrar tekrar öldüm

Ve gittin

Ansızın bittin…

Gidişinin ayak izlerinde seni izlerken, beni düşürdüğün son umudum geldi gözlerimin önüne

Anladım

Ben senin için Hiçbir şey değildim

Hiç kimse de değildim

Son terk eden hep bendim, ayaklar altında kalan göz yaşlarımın ıslaklığında serinleyen bir kum tanesiydim

Ölen bendim

Giden sen

Oysa sen, onlar gibi değildin

Farkında mısın, onlar yüzünden tükettin beni, nasıl başladıysan öyle bitirdin işte

Sahipsiz cümlelerle tutundun, onlar yüzünden sen son ol dedin, şimdi onlar için acıyla bıraktın yüreğimi

İşte buna inanmadın sen

Okuduğun cümlelerde beklenilenin sen olduğunu anlamayacak kadar yaralı yüreğin çıkarıp attı gerçeğini senden

Hala suçlu sensin, ben seninle her şeyimi silmişken, böyle bir infazı haketmedim çünkü

Tarifi yok

Ömür boyu sürecekmiş gibi gelen bir sarhoşluk, kaybetmişlik, yokluk elimde kalan!

Hala

Alıntı

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Oysa Sen... Onlar Gibi Değildin.. Oysa sen, onlar gibi değildin Anlar gibiydin Zaman aktı, geldikleri gibi gitmesini bilen cinslerden İnsanlar konuştu, uzun uzun ve sık sık Gözlerim uzun süre gittiğin noktada bakakaldı, ayak izlerine Kaybolmayan sevgin gibiydi gözlerim, yokluğunun aksine Uzun zaman geçti Sen biteli Ve ansızın çekip gideli Uzun zaman geçti Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dakikalar Yavaş aktı yokluğunu düşündüğüm anlardaki cümlelerim Ve hiçbir şey diyemeyişim Yavaştı zamanın akışı Hiç kimseye benzetemediğim yanların içindi sende kalan suskunluğum Ve en çok seni söylemekti özgürlüğüm,seni sana anlatmaktı doyasıya Ve her iki cümle arasında hiç kimse olmayışının ifadesini anlatabilmekti her düşüm Düşlerimi gerçekleştirdiğim kadar düştüm, giderken gözlerinin içinden Dakikalar içinde, çok fazla öldüm Her damla da tekrar tekrar öldüm Ve gittin Ansızın bittin… Gidişinin ayak izlerinde seni izlerken, beni düşürdüğün son umudum geldi gözlerimin önüne Anladım Ben senin için Hiçbir şey değildim Hiç kimse de değildim Son terk eden hep bendim, ayaklar altında kalan göz yaşlarımın ıslaklığında serinleyen bir kum tanesiydim Ölen bendim Giden sen Oysa sen, onlar gibi değildin Farkında mısın, onlar yüzünden tükettin beni, nasıl başladıysan öyle bitirdin işte Sahipsiz cümlelerle tutundun, onlar yüzünden sen son ol dedin, şimdi onlar için acıyla bıraktın yüreğimi İşte buna inanmadın sen Okuduğun cümlelerde beklenilenin sen olduğunu anlamayacak kadar yaralı yüreğin çıkarıp attı gerçeğini senden Hala suçlu sensin, ben seninle her şeyimi silmişken, böyle bir infazı haketmedim çünkü Tarifi yok Ömür boyu sürecekmiş gibi gelen bir sarhoşluk, kaybetmişlik, yokluk elimde kalan! Hala Alıntı