Hani İnsanın İçinden Ağlamak Gelir Ya..

Nedensizce

Benim de geliyor

Yaz yağmuru efkarı bastı beni

Öylesine duygusallık var içimde

Her yerimde güzel müzikler çalıyor

Her tınısı insana kendi mazisinden, hayatından izler hatırlatan cinsten müzikler

Hani var ya Sertab’ ın “Hatıralarla yaşanmaz ki yazık olur!” nağmesindenhah işte, o tatda

Deniz ışıl ışıl bakmayı bekliyor bana sahilden; ben de ona kavuşmayı bekliyorum sabırla

Ama ne sabır be kardeşim!

Ya sabır

Bitsin iş, çıkayım şu ofisten kaçayım geniş alanlara diye sayıklayıp tatile çıkacağım günün saatlerini, dakikalarını sayıyorum

Çocuklarıma kavuşacağım,

Onların hiç susmadan saatlerce konuşarak beni bunaltacak oldukları anı bekliyorum

Tanımını tam yapamadığım garip bir hazla kısa hikayeler yazıyorum, ağzımın suları akarak “Bu sefer olacak Yonca, kaçmak yok!” diyerek, hayallerden gerçeklere varacağım anı bekleyerek; hafiften heyecanlı, azıcık sancılı günler geçiriyorum kendi kendime kitabımı bitirmek için

Ve

Deli gibi müzik dinliyorum durmadan, dinmeden

İçimden müzik fışkırıyor hem de en yüksek perdeden!

Benim hayatımda müzik olmayan tek bir saniye yok

Evde, arabada, iş yerimde, yürürken kulağımda; banyo yaparken banyomda, uyandığımda salonda, uyurken odamızda, yazarken yanı başımda

Elimde kumanda, ruhumdan ne geçerse o anda basıp dinliyorum doya doya

Öyle müthiş müziklerden öyle inanılmaz bir liste hazırladım ki kendime Dinleyerek yürürken, bazen araba altında kalıp ezilivericem diye endişe ediyorum

Veya araba kullanırken yine duvara toslamaktan korkuyorum

Ama umursamıyorum müziğin bana verdiği dalgınlığı

Çok hoşuma gidiyor

Beni bir ağlatıyor, bir güldürüyor, bir çocukluğuma götürüyor, bir gençliğime Bir de bakıyorum yaşlanıvermişim, aman ne de güzel torunlarım var düşlerimde

Klasik müzik dinlerken duygularım başka,

Türk müziğinde başka,

Rock veya Hiphop dinlerken bambaşka

Metal de dinlerim ben Kimse inanmaz ama; orta okul yıllarımdan kalma, Slayer vardır hayatımda, bir de Queensryche mesela

Yonca yine daldan dala!

Beni tanıyan herkesin, hayatıma değmiş, tanık olmuş herkesin aklına ben geldiğinde, müzik de gelsin isterim ayrıca

Ölesiye seviyorum müzik dinlemeyi

Ölesiye!

Coşmayı

Dans etmeyi

Kendimden geçmeyi

Yonca hep böyleydi, böyle kalacak yazın bir kenara

Sırf dinlediğim nağmenin içinden geçen tek kelime yüzünden oturup kırk saat düşüncelere dalmayı,

Etrafımda tanıdık tanımadık kim var ona hislerimi acaba ilgilenir mi diye hiç düşünmeden bencilce anlatmayı,

“Deli mi be bu kadın!” denmesine aldırmadan müziği paylaşmayı seviyorum

İstiyorum ki, benim sevdiğim ve dinlediğim o parçayı herkes bilsin, sevsin ve böylece dinlerken hep beraber herkes aynı delilikte kendini kaybetsin

Müzikten başka hiçbirşey düşünülmesin

Herkes aynı şarkıyı dinliyor geçiyor

Ben dinlerken kendimi kaybediyorum

Bu da Yonca’ nın müzik hali!

Mesela

Siz hiç Vivaldi dinlerken ağladınız mı?

Ben ağlıyorum, siz de ağlayın istiyorum

Depeche Mode “I want you now” diye derin derin nefes alırken, dayanamayıp bir kadeh şarap içmeyi istediniz mi?

Ben istiyorum

Sema Taş Plak tadında Mazi’ yi müthiş bir büyü ile söylerken, gözleriniz sulanınca gidip rakıyı çay bardağına koyup kendinize evde kalan artıklardan bir küçük tabak meze yapıp

Peynirle yudumladınız mı mesela?

Ben yudumluyorum

Müziğin şerefine kadeh kaldırıyorum:

“Hayata!” diyorum

İdil Biret piyanosunun başına oturduğunda,

Tüm kötülükler, art niyetler, provokasyonlar demir kapının arkasında bırakılıp

Müziğin büyüsünden sarhoş olunsun istiyorum

Ben oluyorum

Müzik olduğu sürece kulağımda “gerisi teferruattır” deyip

Yaşamaya devam ediyorum

Yonca

“iBret”