Bakış..

Acı, tatlı, üzüntü, sıkıntı, dert, keder, aşk, sevgi

bunlar birer yaşam belirtisi

ya olmasaydı?

çoğu zaman ağır gelir insana yaşadıkları

belli belirsiz görür/görmez/göremez geleceğe dair çizdiği yolun hatlarını,

belirsizlik der adına

“sıkıldım ben adı belli olmayan belirsizliklerimden” diye hayıflanır çoğu zaman

aslında;

belirsizlikleri insan kendi yaratır beyninde

belirsiz olarak adlandırır geleceğe dair yaşayacaklarını ne yaşayacağını ve neler ile karşılaşacağını bilmeden adına BELİRSİZLİK der haksızlık eder yaşayacaklarına ve kendine

aslında:

açmalı beynini, yüreğini güzelliklere güzel olacak diye düşünmeli güzel şeyler yaşayacağım diye düşünmeli kapatmamalı bütün kapılarını güzelliklere

istersen gelir,

istersen olur

sen kilitlersen "belirsizlik" adıyla yüreğini, beynini; sana gelmez

sen olsan gelir misin?

kapalı kapıyı açmaya çalışır mısın?

zorlar mısın ?

güzel olan için emek veriyor isen sana gelir

ama,

sabretmelisin tevekkül ederek

en mühimi; insan psikolojisi bozuldu mu, toparlamak zor

izin vermemelisin

kendinin farkına varmalısın

önemini, değerli olduğunu, özel olduğunu

birçok kişiden daha farklı özelliklere sahip olduğunu,

insan olduğunu ve insanın dönem dönem zorluklarla karşılaşabileceğini

ve

psikolojini bozar isen kendine faydalı olmayacağını farkına varmalısın

insan kendinin en iyi dostu ve en büyük düşmanıdır aynı zamanda

sen kendinin düşmanı olma!!

dostu ol

insan ne düşünür ise karşısındaki hakkında, o oranda yaşar güzellikleri

inanıyorum ki

ve

yaşadığım kadar biliyorum ki;

insan eğer güzel düşünüyor ise karşılar onu bütün güzellikler kucak açar kendisine

sahip olduğu, yüreğindeki güzellikler gibi

şimdi vakti ve zamanıdır güzel düşünmenin, emek vermenin ve tevekkül etmenin

E İnan