Gitmeliyim!

Gitmeliyim!
İçine cin kaçmış gözlerimle seni çarpmadan,
Gitmeliyim!

Ağız alışkanlığı gibidir benim bağlılığım!
Ve benim öyle kuvvetlidir ki ezberim,
Kim bilir kaç madalya alır her gün söylediğim yalanlarım!

İstediğin kadar sus
İstediğin zaman sus
Susabildiğin kadar sus
Sen kendine müsait bir acı bul ,
Ve senden nefret ediyorum’la başlayan cümlelerini oraya kus

Gelme!
Küçülüyorsun
Öyle büyük bir acıyla gittin ki,
Bıraktığın boşluğa küçük geliyorsun,
Solumu dolduramıyorsun!

Ben böyleyim
Çarpım tablosun da kaçla çarpsam kendimi
Yine sıfır çıkıyor kimsesizliğim

Adımızın bile yan yana yazılması günahtı
Göz göze gelmemiz bile olmayacak bir duaydı
Ve ben en çok onun için üzülmüştüm
Aşk’tı o bize sığınmıştı
Gidişin onu tokatlamıştı

ELÇİN GELİR