Bilemiyorum..İsmail Sarıgene

Umut kokan cümlelerimi
Hasretinde tüketip
Suskunluğa bürünüyor yüreğim
Hüzünlerle sarılmış
Düşlerimi omuzlarımdan kanatlandırıp
Yalnızlığa düşüyor gözbebeklerim

Bu gece,
Duvarlar mı ağlıyor
Yoksa kelimeler mi ?
Bilemiyorum

Hüzünleri emiyorum
İhanet görmüş dudaklarımla
Mutlulukları ekiyorum
Yarasına tuz basılmış
Küçük parmaklarımla

Sen yoksun ya,
Boynu bükük bir ceylan gibi
Bağdaş kuruyorum yalnızlıklara
İsyanımı küllendirip
Gözyaşlarımı veriyorum
Hasret yüklü
Demir parmaklıklara

Mor tonları giydiriyorum
Umudu soluyan dudaklarıma
Yüreğimi emanet ediyorum
Suskun fırtınalara

Ölümü dudaklarından öpmeden
Düşleri ezilmiş bedenimi
Ezansız gömüyorum karanlıklara